Business and Insurance U.S. Bankruptcy Code Section 547: The 90-Day „Preferential Payment”
Wiele firm jest zaskoczonych, aby dowiedzieć się, że istnieje przepis Kodeksu Upadłościowego, powszechnie określane jako „Preferential Payment Rule”, który ogólnie stanowi, że w przypadku, gdy dłużnik dokonuje płatności na rzecz wierzyciela i dłużnik składa wniosek o upadłość w ciągu 90 dni od tego momentu, wierzyciel może być często zmuszony przez Sąd Upadłościowy do zapłaty wszystkich kwot wypłaconych przez dłużnika z powrotem do masy upadłościowej do dystrybucji do ogólnych wierzycieli. Gdy wierzyciel jest „insiderem” dłużnika, okres ten wydłuża się z 90 dni do jednego roku. Zasada ta znajduje się w sekcji 547 Kodeksu Upadłościowego Stanów Zjednoczonych (U.S. Bankruptcy Code). Wpływ tej reguły jest często druzgocący dla tych, którzy otrzymali zapłatę i wypłacili ją własnym wierzycielom i nie mają już funduszy na zapłatę do sądu upadłościowego.
Kilka powszechnych ogólnych wyjątków od zasady preferencyjnej płatności to:
- Gdy płatność została dokonana jako część równoczesnej wymiany za nową podaną wartość; lub
- Gdy płatność została dokonana w „zwykłym toku działalności” między dłużnikiem a wierzycielem (uwaga: czasami utrzymywano, że oznacza to, że faktury muszą być zapłacone w terminie wymaganym na fakturze); lub
- Gdy przelew tworzy zabezpieczenie na majątku nabytym przez dłużnika zabezpieczając nową wartość przekazaną po podpisaniu umowy o zabezpieczenie opisującej majątek jako zabezpieczenie i przekazanej przez lub w imieniu strony zabezpieczonej w celu umożliwienia dłużnikowi nabycia majątku oraz gdy dłużnik nabywa majątek.
Istnieją inne wyjątki od zasady preferencyjnej płatności i ten opis daje tylko najbardziej pobieżny opis sekcji 547 Kodeksu Upadłościowego i korpusu prawa, który go otacza.
Te roszczenia mogą być czasami rozwiązane przez wykazanie jednej z obrony roszczenia lub przez kompromis z syndykiem masy upadłościowej w zdyskontowanej ugody. Jeśli ta kwestia pojawia się, skontaktuj się z prawnikiem z doświadczeniem w radzeniu sobie z preferencyjnych roszczeń płatniczych.
Dokładny tekst sekcji 547 Kodeksu Upadłościowego, jak również komentarze legislacyjne i zasady ostatnich zmian na dzień 1 stycznia 2005 roku, są następujące:
TYTUŁ 11 – BANKRUPTCY
ROZDZIAŁ 5 – KREDYTORZY, DŁUŻNIK I STATEK
PODROZDZIAŁ III – STATEK
Sec. 547. Preferencje
(a) In this section-
(1) „inventory'” means personal property leased or furnished, held for sale or lease, or to be furnished under a contract for service, raw materials, work in process, or materials used or consumed in a business, including farm products such as crops or livestock, held for sale or lease;
(2) „nowa wartość” oznacza pieniądze lub wartość pieniężną w towarach, usługach lub nowym kredycie, lub wydanie przez cesjonariusza mienia uprzednio przekazanego takiemu cesjonariuszowi w transakcji, która nie jest ani nieważna, ani nie podlega unieważnieniu przez dłużnika lub syndyka na mocy obowiązującego prawa, w tym wpływy z takiego mienia, ale nie obejmuje zobowiązania zastępującego istniejące zobowiązanie;
(3) „należność” oznacza prawo do płatności, bez względu na to, czy takie prawo zostało uzyskane przez wykonanie, czy nie; i
(4) dług z tytułu podatku powstaje w dniu, w którym taki podatek jest ostatni płatny bez kary, w tym wszelkie przedłużenia.
(b) Z wyjątkiem przewidzianym w podsekcji (c) tej sekcji, syndyk może uchylić się od przeniesienia udziału dłużnika w nieruchomości-
(1) na rzecz lub na korzyść wierzyciela;
(2) na rzecz lub z tytułu długu ciążącego na dłużniku przed dokonaniem takiego przeniesienia;
(3) dokonanego w czasie, gdy dłużnik był niewypłacalny;
(4) dokonanego-
(A) w dniu lub w ciągu 90 dni przed datą złożenia petycji; lub
(B) między dziewięćdziesięcioma dniami a jednym rokiem przed datą złożenia petycji, jeżeli taki wierzyciel w czasie takiego przeniesienia był osobą posiadającą dostęp do informacji poufnych; i
(5) która umożliwia takiemu wierzycielowi otrzymanie więcej niż taki wierzyciel otrzymałby, gdyby-
(A) sprawa była sprawą zgodnie z rozdziałem 7 niniejszego tytułu;
(B) przeniesienie nie zostało dokonane; i
(C) taki wierzyciel otrzymał spłatę takiego długu w zakresie przewidzianym przepisami niniejszego tytułu.
(c) Syndyk nie może uniknąć na mocy niniejszej sekcji przeniesienia-
(1) w zakresie, w jakim takie przeniesienie było-
(A) zamierzone przez dłużnika i wierzyciela, na rzecz lub na korzyść którego takie przeniesienie zostało dokonane, aby być równoczesną wymianą na nową wartość przekazaną dłużnikowi; i
(B) w rzeczywistości zasadniczo równoczesną wymianą;
(2) w zakresie, w jakim takie przeniesienie było-
(A) spłatą długu zaciągniętego przez dłużnika w zwykłym toku działalności lub spraw finansowych dłużnika i cesjonariusza;
(B) dokonane w zwykłym toku działalności lub spraw finansowych dłużnika i cesjonariusza; i
(C) dokonane zgodnie ze zwykłymi warunkami handlowymi;
(3) która tworzy zabezpieczenie na majątku nabytym przez dłużnika-
(A) w zakresie, w jakim takie zabezpieczenie zabezpiecza nową wartość, która została-
(i) udzielona w momencie lub po podpisaniu umowy o zabezpieczeniu, która zawiera opis takiego majątku jako zabezpieczenia;
(ii) przekazana przez stronę zabezpieczoną lub w jej imieniu na mocy takiej umowy;
(iii) przekazana w celu umożliwienia dłużnikowi nabycia takiego mienia; oraz
(iv) faktycznie wykorzystana przez dłużnika do nabycia takiego mienia; oraz
(B) która jest udoskonalona w dniu lub przed upływem 20 dni od dnia, w którym dłużnik wejdzie w posiadanie takiego mienia;
(4) na rzecz lub na korzyść wierzyciela, w zakresie, w jakim po takim przeniesieniu wierzyciel przekazał nową wartość na rzecz lub na korzyść dłużnika-
(A) niezabezpieczona przez nieuniknione w inny sposób zabezpieczenie; i
(B) z powodu której nowej wartości dłużnik nie dokonał w inny sposób nieuniknionego transferu na rzecz lub na korzyść takiego wierzyciela;
(5) które tworzy doskonałe zabezpieczenie na zapasach lub należnościach lub przychodach z nich, z wyjątkiem zakresu, w którym suma wszystkich takich przeniesień na cesjonariusza spowodowała zmniejszenie, od dnia złożenia petycji i z uszczerbkiem dla innych wierzycieli posiadających niezabezpieczone roszczenia, o kwotę, o którą dług zabezpieczony takim zabezpieczeniem przekraczał wartość wszystkich zabezpieczeń takiego długu w późniejszym z następujących terminów –
(A)(i) w odniesieniu do przeniesienia, do którego stosuje się podsekcję (b)(4)(A) tej sekcji, 90 dni przed datą złożenia petycji; lub
(ii) w odniesieniu do przeniesienia, do którego stosuje się podsekcję (b)(4)(B) niniejszej sekcji, jeden rok przed datą złożenia petycji; lub
(B) data, w której nowa wartość została po raz pierwszy przyznana na podstawie umowy o ustanowieniu zabezpieczenia;
(6) który jest ustaleniem ustawowego zastawu, który nie podlega uchyleniu na mocy sekcji 545 niniejszego tytułu;
(7) w zakresie, w jakim takie przeniesienie było w dobrej wierze spłata długu do małżonka, byłego małżonka lub dziecka dłużnika, na alimenty, alimenty dla, lub utrzymanie takiego małżonka lub dziecka, w związku z umową separacji, dekret rozwodowy lub inny nakaz sądu, ustalenia dokonane zgodnie z prawem państwa lub terytorium przez jednostkę rządową, lub ugody majątkowej, ale nie w zakresie, że taki dług-
(A) jest przeniesiony na inny podmiot, dobrowolnie, z mocy prawa, lub w inny sposób; lub
(B) zawiera zobowiązanie określone jako alimenty, alimenty lub wsparcie, chyba że takie zobowiązanie jest rzeczywiście w charakterze alimentów, alimentów lub wsparcia; lub
(8) jeśli, w sprawie wniesionej przez dłużnika indywidualnego, którego długi są głównie długami konsumenckimi, łączna wartość całego majątku, który stanowi lub jest dotknięty przez takie przeniesienie jest mniejsza niż 600 dolarów.
(d) Syndyk może uniknąć przeniesienia udziału w majątku dłużnika przekazanego na rzecz lub na korzyść poręczenia w celu zabezpieczenia zwrotu kosztów takiego poręczenia, które dostarczyło obligację lub inne zobowiązanie do rozwiązania zastawu sądowego, które byłoby możliwe do uniknięcia przez syndyka na mocy podsekcji (b) niniejszej sekcji. Odpowiedzialność takiego poręczyciela w ramach takiej gwarancji lub zobowiązania jest zwolniona do wysokości wartości takiego mienia odzyskanego przez syndyka lub kwoty wypłaconej syndykowi.
(e)(1) Do celów niniejszej sekcji-
(A) przeniesienie własności nieruchomości innej niż nieruchomości, ale w tym interes sprzedawcy lub nabywcy na podstawie umowy sprzedaży nieruchomości, jest udoskonalone, gdy działający w dobrej wierze nabywca takiej nieruchomości od dłużnika, przeciwko któremu prawo właściwe zezwala na takie przeniesienie, nie może nabyć prawa, które jest nadrzędne w stosunku do prawa nabywcy; oraz
(B) przeniesienie elementu wyposażenia lub nieruchomości innej niż nieruchomość jest udoskonalone, gdy wierzyciel na podstawie zwykłej umowy nie może nabyć zastawu sądowego, który jest nadrzędny w stosunku do interesu przejmującego.
(2) Do celów niniejszej sekcji, z wyjątkiem przewidzianym w ustępie (3) niniejszej podsekcji, przeniesienie jest dokonane-
(A) w czasie, gdy takie przeniesienie staje się skuteczne między zbywającym a przejmującym, jeśli takie przeniesienie jest udoskonalone w tym czasie lub w ciągu 10 dni po tym czasie, z wyjątkiem przewidzianym w podsekcji (c)(3)(B);
(B) w czasie, gdy takie przeniesienie jest doskonalony, jeśli takie przeniesienie jest doskonalony po tych 10 dni; lub
(C) bezpośrednio przed datą złożenia petycji, jeśli takie przeniesienie nie jest doskonalony w późniejszym z-
(i) rozpoczęcia sprawy; lub
(ii) 10 dni po tym, jak takie przeniesienie staje się skuteczne między zbywcy i beneficjenta.
(3) Do celów niniejszej sekcji, przeniesienie nie jest dokonane, dopóki dłużnik nie nabył praw do przeniesionego majątku.
(f) Do celów niniejszej sekcji, dłużnik jest uważany za niewypłacalnego w dniu i w ciągu 90 dni bezpośrednio poprzedzających datę złożenia wniosku.
(g) Do celów niniejszej sekcji, na syndyku spoczywa ciężar udowodnienia możliwości uniknięcia przeniesienia zgodnie z podsekcją (b) niniejszej sekcji, a na wierzycielu lub stronie w interesie, przeciwko której dąży się do odzyskania lub uniknięcia, spoczywa ciężar udowodnienia braku możliwości uniknięcia przeniesienia zgodnie z podsekcją (c) niniejszej sekcji.
(Pub. L. 95-598, Nov. 6, 1978, 92 Stat. 2597; Pub. L. 98-353, tytuł III,
Secs. 310, 462, 10 lipca 1984, 98 Stat. 355, 377; Pub. L. 99-554, title
II, Sec. 283(m), Oct. 27, 1986, 100 Stat. 3117; Pub. L. 103-394, title
II, Sec. 203, title III, Sec. 304(f), Oct. 22, 1994, 108 Stat. 4121,
4133.)
Historical and Revision Notes
Legislative Statements
Nie przewidziano żadnych ograniczeń dla płatności na rzecz pośredników w handlu towarami, jak w sekcji 766 poprawki Senatu, innych niż poprawka do sekcji 548 tytułu 11. Sekcja 547(c)(2) chroni większość płatności.
Sekcja 547(b)(2) poprawki Izby przyjmuje postanowienie zawarte w projekcie ustawy Izby i odrzuca alternatywę zawartą w poprawce Senatu odnoszącą się do unikania preferencyjnego transferu, który jest płatnością roszczenia podatkowego należnego jednostce rządowej. Jak
zapewniono, sekcja 106(c) poprawki Izby uchyla sprzeczne sformułowania w raporcie Izby, w wyniku czego Rząd podlega unikaniu preferencyjnych transferów.
W przeciwieństwie do sformułowań zawartych w raporcie Izby, płatność długu za pomocą czeku jest równoważna z płatnością gotówką, chyba że czek zostanie uznany za nieważny. Dla celów sekcji 547(c)(1) i (2) płatność uważa się za dokonaną w momencie dostarczenia czeku.
Sekcja 547(c)(6) projektu ustawy Izby została usunięta i jest traktowana w inny sposób w sekcji 553 poprawki Izby.
Sekcja 547(c)(6) stanowi modyfikację podobnego przepisu zawartego w projekcie ustawy Izby i poprawce Senatu. Wyjątek odnoszący się do zaspokojenia ustawowego zastawu został usunięty. Wyjątek dotyczący zastawu ustanowionego na mocy tytułu 11 zostaje usunięty, ponieważ taki zastaw jest zastawem ustawowym, którego nie będzie można uniknąć w późniejszej upadłości.
Sekcja 547(e)(1)(B) zostaje przyjęta z projektu ustawy Izby i poprawki Senatu bez zmian. Zamiarem jest, aby test prostej umowy użyty w tej sekcji był stosowany tak jak w sekcji 544(a)(1), aby nie wymagać od wierzyciela zabezpieczenia przeciwko wierzycielowi na podstawie prostej umowy w przypadku, gdy prawo właściwe uniemożliwia takie zabezpieczenie. Na przykład nabywca od dłużnika podczas nieprawidłowo odnotowanej sprzedaży masowej może przez rok po sprzedaży masowej podlegać prawom wierzyciela z tytułu zwykłej umowy dłużnika. Ponieważ nabywca nie ma możliwości zaspokojenia się przed takim wierzycielem z umowy zwykłej, nie powinien ponosić odpowiedzialności za niedokonanie niemożliwego. W przypadku, gdy dłużnik ogłosi upadłość w krótkim czasie po sprzedaży hurtowej, syndyk nie powinien mieć możliwości skorzystania z uprawnień do unikania odpowiedzialności na mocy sekcji 544(a)(1) lub 547 tylko dlatego, że prawo stanowe uzależniło niektóre transfery własności osobistej od praw wierzyciela na podstawie zwykłej umowy do nabycia zastawu sądowego bez możliwości doskonalenia przeciwko takiemu wierzycielowi.
Preferencje: Poprawka Izby usuwa z kategorii transferów na poczet długów przedwczesnych, które mogą być unikane zgodnie z zasadami preferencji, sekcję 547(b)(2), wyjątek zawarty w poprawce Senatu dotyczący podatków należnych władzom rządowym. Jednakże, dla celów wyjątku „zwykłego trybu” od zasad preferencji zawartych w sekcji 547(c)(2), poprawka Izby precyzuje, że 45-dniowy okres, o którym mowa w sekcji 547(c)(2)(B), ma rozpocząć bieg w przypadku podatków od ostatniego terminu płatności, włączając przedłużenia, deklaracji, w związku z którą dokonano płatności podatku.
Senate Report No. 95-989
Sekcja ta jest istotną modyfikacją obecnego prawa. Unowocześnia ona przepisy dotyczące uprzywilejowania i doprowadza je do większej zgodności z praktyką handlową i Uniform Commercial Code.
Sekcja (a) zawiera trzy definicje. Inwentarz, nowa wartość i należność są zdefiniowane w ich zwykłym znaczeniu, ale są zdefiniowane w celu uniknięcia zamieszania lub niepewności wokół terminów.
Sekcja (b) jest przepisem operacyjnym sekcji. Upoważnia ona syndyka do uniknięcia przeniesienia, jeśli spełnionych jest pięć warunków. Jest to pięć elementów działania uprzywilejowującego. Po pierwsze, przeniesienie musi być dokonane na rzecz wierzyciela lub z korzyścią dla niego. Po drugie, przeniesienie musi być dokonane na poczet lub z tytułu długu ciążącego na dłużniku przed dokonaniem przeniesienia. Po trzecie, przeniesienie musi być dokonane, gdy dłużnik był niewypłacalny. Po czwarte, przelew musi być dokonany w ciągu 90 dni bezpośrednio poprzedzających rozpoczęcie sprawy. Jeżeli przeniesienie zostało dokonane na rzecz osoby mającej dostęp do informacji poufnych, syndyk może uniknąć przeniesienia, jeżeli zostało ono dokonane w okresie rozpoczynającym się rok przed złożeniem wniosku i kończącym się 90 dni przed złożeniem wniosku, jeżeli osoba mająca dostęp do informacji poufnych, na rzecz której dokonano przeniesienia, miała uzasadniony powód, aby sądzić, że dłużnik był niewypłacalny w czasie, gdy dokonano przeniesienia.
Wreszcie, przeniesienie musi umożliwić wierzycielowi, na rzecz którego lub dla którego zostało ono dokonane, otrzymanie większego procentu jego roszczenia niż ten, który otrzymałby na mocy przepisów podziału kodeksu upadłościowego. Konkretnie, wierzyciel musi otrzymać więcej niż otrzymałby, gdyby sprawa była sprawą likwidacyjną, gdyby transfer nie został dokonany i gdyby wierzyciel otrzymał spłatę długu w zakresie przewidzianym przez przepisy kodeksu.
Sformułowanie ostatniego elementu zmienia zastosowanie testu większego procentu od tego stosowanego w obecnym prawie. Zgodnie z tym sformułowaniem, sąd musi skupić się na względnym podziale między klasami, jak również na kwocie, którą otrzymają członkowie klasy, której członkiem jest wierzyciel. Język ten wymaga również, aby sąd skupił się na dopuszczalności roszczenia, dla którego dokonano preferencji. Jeżeli roszczenie zostałoby całkowicie odrzucone, na przykład, wtedy test paragrafu (5) będzie spełniony, ponieważ wierzyciel nie otrzymałby nic zgodnie z przepisami podziału kodeksu upadłościowego.
Sekretarz może uniknąć przekazania zastawu na mocy tej sekcji, nawet jeśli zastaw został wyegzekwowany przez sprzedaż przed rozpoczęciem sprawy
,
Sekcja (b)(2) tej sekcji w efekcie zwalnia z zasad preferencji płatności dłużnika zobowiązań podatkowych, niezależnie od ich statusu pierwszeństwa.
Sekcja (c) zawiera wyjątki od uprawnień syndyka do unikania. Jeśli wierzyciel może zakwalifikować się do jednego z wyjątków, jest chroniony w tym zakresie. Jeśli może zakwalifikować się do kilku wyjątków, jest chroniony przez każdy z nich w zakresie, w jakim może się zakwalifikować do każdego z nich.
Pierwszy wyjątek dotyczy przeniesienia, które w zamierzeniu wszystkich stron miało być równoczesną wymianą za nową wartość i w rzeczywistości było zasadniczo równoczesne. Zazwyczaj czek jest transakcją kredytową. Jednakże, dla celów tego paragrafu, przelew obejmujący czek jest uważany za „zamierzony jako równoczesny”, i jeżeli czek jest przedstawiony do zapłaty w normalnym toku spraw, który Jednolity Kodeks Handlowy określa na 30 dni, U.C.C. Sec. 3-503(2)(a), będzie to równoznaczne z przelewem, który jest „w rzeczywistości zasadniczo równoczesny.”
Drugi wyjątek chroni przelewy w zwykłym toku działalności gospodarczej (lub spraw finansowych, gdy nie chodzi o działalność gospodarczą). W przypadku konsumenta, paragraf używa sformułowania „sprawy finansowe”, aby objąć takie działania niezwiązane z działalnością gospodarczą, jak płacenie miesięcznych rachunków za media. Jeżeli dług, z powodu którego dokonano transferu, został zaciągnięty w zwykłym trybie zarówno dłużnika jak i odbiorcy, jeżeli transfer został dokonany nie później niż 45 dni po zaciągnięciu długu, jeżeli sam transfer został dokonany w zwykłym trybie zarówno dłużnika jak i odbiorcy, i jeżeli transfer został dokonany zgodnie ze zwykłymi warunkami biznesowymi, wtedy transfer jest chroniony. Celem tego wyjątku jest pozostawienie niezakłóconych normalnych stosunków finansowych, ponieważ nie narusza on ogólnej polityki sekcji dotyczącej preferencji, aby zniechęcić dłużnika lub jego wierzycieli do podejmowania nietypowych działań w czasie, gdy dłużnik popada w stan upadłości.
Trzeci wyjątek dotyczy pożyczek umożliwiających, w związku z którymi dłużnik nabywa nieruchomość, którą pożyczka umożliwiła mu nabycie po faktycznym udzieleniu pożyczki.
Czwarty wyjątek kodyfikuje zasadę wyniku netto w sekcji 60c obowiązującego prawa. Jeżeli wierzyciel i dłużnik dokonują więcej niż jednej wymiany w okresie 90 dni, wymiany te są kompensowane zgodnie ze wzorem podanym w ustępie (4). Każda nowa wartość, którą wierzyciel przekazuje, musi być niezabezpieczona, aby kwalifikowała się do tego wyjątku.
Ustęp (5) kodyfikuje test poprawy pozycji, a tym samym unieważnia takie przypadki, jak DuBay v. Williams, 417 F.2d 1277 (C.A.9, 1966), i Grain Merchants of Indiana, Inc. v. Union Bank and Savings Co., 408 F.2d 209 (C.A.7, 1969). Wierzyciel posiadający zabezpieczenie na masie pływającej, takiej jak zapasy lub należności, podlega atakowi preferencyjnemu w zakresie, w jakim poprawia swoją pozycję w ciągu 90 dni przed ogłoszeniem upadłości. Test jest dwupunktowy i wymaga określenia pozycji zabezpieczonego wierzyciela na 90 dni przed złożeniem wniosku oraz w dniu złożenia wniosku. Jeśli nowa wartość została podana po raz pierwszy po 90 dniach przed sprawą, data, w której została ona podana po raz pierwszy zastępuje punkt 90 dni.
Ustęp (6) wyłącza ustawowe zastawy zatwierdzone na mocy sekcji 545 z ataku na preferencje. Chroni on również transfery w celu zaspokojenia takich zastawów oraz ustalenie zastawu na mocy sekcji 365(j), która chroni sprzedawcę, którego umowa zakupu nieruchomości od dłużnika została odrzucona.
Sekcja (d), wywodząca się z sekcji 67a Ustawy o upadłości, pozwala syndykowi na uniknięcie transferu w celu zwrotu kosztów poręczenia, które umieszcza obligację w celu rozwiązania zastawu sądowego, który byłby możliwy do uniknięcia na mocy tej sekcji. Drugie zdanie chroni poręczenie przed podwójną odpowiedzialnością.
Sekcja (e) określa, kiedy przeniesienie jest dokonywane dla celów sekcji preferencji. Paragraf (1) definiuje, kiedy przeniesienie jest udoskonalone. W przypadku nieruchomości, przeniesienie jest udoskonalone, gdy jest ważne wobec nabywcy działającego w dobrej wierze. W przypadku majątku osobistego i wyposażenia, przeniesienie jest udoskonalone, gdy jest ważne wobec wierzyciela na podstawie zwykłej umowy, który uzyskuje zastaw sądowy po udoskonaleniu przeniesienia. „Zwykła umowa” w znaczeniu używanym tutaj pochodzi z Sekcji 60a(4) Prawa Upadłościowego. Paragraf (2) określa, że przeniesienie własności jest dokonane w momencie, gdy staje się skuteczne pomiędzy zbywającym a przejmującym, jeśli zostanie udoskonalone w ciągu 10 dni od tego czasu. W przeciwnym razie, przekazanie jest dokonane w momencie jego udoskonalenia. Jeśli nie zostanie ono udoskonalone przed rozpoczęciem sprawy, jest ono dokonane bezpośrednio przed rozpoczęciem sprawy. Paragraf (3) precyzuje
, że przelew nie jest dokonany, dopóki dłużnik nie nabędzie praw do przenoszonego majątku. To postanowienie, bardziej niż jakiekolwiek inne w tej sekcji, unieważnia DuBay i Grain Merchants, a w połączeniu z podsekcją (b)(2) unieważnia In re King-Porter Co., 446 F.2d 722 (5th Cir. 1971).
Sekcja (e) ma na celu osiągnięcie różnych rezultatów zgodnie z wersją art. 9 U.C.C. z 1962 r. i zgodnie z wersją z 1972 r., ponieważ w każdej z tych wersji wymagane są inne działania, aby umowa o ustanowieniu zabezpieczenia była skuteczna między stronami.
Sekcja (f) tworzy domniemanie niewypłacalności przez 90 dni poprzedzających sprawę upadłościową. Domniemanie to jest zdefiniowane w Regule 301 Federalnych Reguł Dowodowych, mających zastosowanie w sprawach upadłościowych na mocy sekcji 224 i 225 projektu ustawy. Domniemanie wymaga, aby strona, przeciwko której istnieje domniemanie, przedstawiła dowody obalające domniemanie, ale ciężar dowodu spoczywa na stronie, na której korzyść istnieje domniemanie.
William L. Porter jest dyrektorem Porter Law Group, Inc. w Sacramento w Kalifornii.
Można się z nim skontaktować pod numerem (916) 381-7868.
.