Cesar Chavez: The Life Behind A Legacy Of Farm Labor Rights

Cesar Chavez: The Life Behind A Legacy Of Farm Labor Rights

Pół wieku temu tego lata, działacz na rzecz pracy Cesar Chavez dołączył do tysięcy strajkujących robotników rolnych w Teksasie, którzy zbiegli się do Austin, stolicy stanu, aby zażądać sprawiedliwych płac i humanitarnych warunków pracy. Jego zaangażowanie na rzecz praw pracowniczych wynikało z głębokiego i trwałego zrozumienia wyzwań, z jakimi borykają się robotnicy rolni. Życie Cesara Chaveza odzwierciedlało życie ludzi, którym starał się pomóc. Ich sprawa – La Causa – była jego sprawą.

Urodzony w meksykańsko-amerykańskiej rodzinie robotników rolnych i żyjący w skrajnym ubóstwie, Chavez poświęcił swoje życie pracy na rzecz poprawy warunków życia legionów robotników rolnych, którzy utrzymywali świeże jedzenie na stołach w całej Ameryce – podczas gdy oni często głodowali, żyjąc i pracując w okropnych warunkach i otrzymując płace nie do przeżycia.

„Bez związków zawodowych ludzie są zawsze oszukiwani, a są tacy niewinni”, powiedział Chavez Peterowi Mathiessenowi z The New Yorker w 1968 roku.

Chavez wzorował swoje metody na nieposłuszeństwie obywatelskim bez użycia przemocy Mahatmy Gandhiego i Martina Luthera Kinga Jr – stosując strajki, bojkoty, marsze i posty – aby zwrócić uwagę na La Causa. Czerpał inspirację z nauk społecznych Kościoła Katolickiego oraz z życia św. Franciszek z Asyżu, włoski szlachcic żyjący w XII i XIII wieku, wyrzekł się bogactwa po okresie niewoli w czasie wojny i choroby. Stał się orędownikiem ubogich, żyjąc w solidarności z nimi.

Nawet w obliczu gróźb i rzeczywistej przemocy – czy to ze strony policji, czy innych związków zawodowych, takich jak Teamsters – Chavez nigdy nie odstąpił od swojego zobowiązania do biernego oporu.

Pod koniec swojego pierwszego postu – który zakończył się w 1968 roku po 25 dniach – Chavez był zbyt słaby, aby mówić, ale w jego imieniu odczytano przemówienie:

„Kiedy jesteśmy naprawdę szczerzy wobec siebie, musimy przyznać, że nasze życie jest wszystkim, co naprawdę do nas należy. A więc to, jak wykorzystujemy nasze życie, decyduje o tym, jakimi jesteśmy ludźmi. Jestem głęboko przekonany, że tylko oddając nasze życie, możemy je odnaleźć. Jestem przekonany, że najprawdziwszym aktem odwagi, najsilniejszym aktem męskości jest poświęcenie się dla innych w całkowicie pozbawionej przemocy walce o sprawiedliwość. Być mężczyzną to cierpieć za innych. Boże pomóż nam być mężczyznami.”

Praca Chaveza i Zjednoczenia Pracowników Rolnych – związku, który pomógł założyć – odniosła sukces tam, gdzie niezliczone wysiłki w poprzednim wieku zawiodły: poprawa płac i warunków pracy robotników rolnych w latach 60-tych i 70-tych, oraz utorowanie drogi dla przełomowego ustawodawstwa w 1975 roku, które skodyfikowało i zagwarantowało pracownikom rolnym prawo do tworzenia związków zawodowych, negocjacji zbiorowych z pracodawcami i głosowania w tajnych wyborach w Kalifornii.

Ale po tych doniosłych, ciężko wywalczonych zwycięstwach UFW dojrzała jako związek i jej wpływy stopniowo malały, a klimat polityczny w Kalifornii obrócił się przeciwko pracownikom. Chavez zajął się nową sprawą, bijąc na alarm w związku z niebezpieczeństwami związanymi z pestycydami – ale nigdy nie zdobył takiej popularności jak wcześniejsze kampanie.

Zmarł w 1993 roku w Arizonie, niedaleko miejsca, w którym się urodził. W wieku 66 lat nadal prowadził działalność związkową. W jego pogrzebie wzięło udział ponad 40 000 osób.

W 1994 roku prezydent Bill Clinton przyznał Chavezowi pośmiertnie Medal Wolności, najwyższe cywilne odznaczenie.

„Był dla swoich ludzi postacią Mojżesza” – powiedział Clinton. „Robotnicy rolni, którzy pracowali na polach i tęsknili za szacunkiem i samowystarczalnością, pokładali nadzieję w tym niezwykłym człowieku, który z wiarą i dyscypliną, z łagodnie wyrażaną pokorą i niesamowitą siłą wewnętrzną, prowadził bardzo odważne życie. I w ten sposób przywrócił godność życiu tak wielu innych, a nam dostarczył inspiracji na resztę historii naszego narodu.”

Kilka kluczowych momentów w jego życiu:

1927: Chavez rodzi się 31 marca w Yuma, Ariz. jako jedno z pięciorga dzieci. Kiedy bank zmusza rodzinę do opuszczenia małej farmy, Chavezowie dołączają do około 300 000 mężczyzn, kobiet i dzieci, którzy w czasie Wielkiego Kryzysu przybywają do Kalifornii, by zbierać plony.

Praca jest ciężka, trudna do zdobycia i żałośnie płatna. Na przykład, dwie godziny zbierania grochu – w gorącym słońcu, pochyleni – przynoszą całej rodzinie 20 centów. Żyją w przepełnionych, prymitywnych mieszkaniach bez prądu i bieżącej wody. Czasami gnieżdżą się w namiocie lub śpią pod gołym niebem. Chavez doświadcza głębokiej dyskryminacji w szkole – zarówno ze strony nauczycieli, jak i innych uczniów – i porzuca szkołę po 8 klasie, aby dołączyć do rodziny i pracować na pełen etat na polu: Chavez po raz pierwszy styka się ze związkami zawodowymi w San Jose w Kalifornii, gdzie jego rodzina pracuje w tym czasie.

1946: Wstępuje do Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych i służy przez dwa lata pod koniec II wojny światowej w wydzielonej jednostce. Chavez wraca do pracy w rolnictwie, gdy jego służba się kończy.

1948: Poznaje i poślubia Helen Fabela w Delano, Calif. Mają ośmioro dzieci. Zaczyna uczyć się o Gandhim – który używał nieposłuszeństwa obywatelskiego bez użycia przemocy w walce o niepodległość Indii od rządów brytyjskich – oraz o naukach świętego Franciszka, który bronił ubogich.

1952: Rozpoczyna pracę w Community Service Organization, latynoskiej grupie walczącej o prawa obywatelskie, która organizowała społeczności wokół takich kwestii jak rejestracja wyborców, imigracja i nadużycia policji. Wzrasta, aby stać się krajowym dyrektorem grupy.

1962: Chavez rezygnuje z członkostwa w CSO, ponieważ ta nie chce poprzeć jego propozycji utworzenia związku zawodowego robotników rolnych. Wykorzystuje swoje oszczędności życia w wysokości 1200 dolarów, aby utworzyć National Farm Workers Association w Delano.

1965: Chavez przemierza kalifornijskie doliny Imperial i San Joaquin, aby rekrutować członków. W tym czasie jest tak biedny, że czasami prosi o jedzenie robotników, którym próbuje pomóc.

We wrześniu NWFA, pod przywództwem Chaveza i Dolores Huerty, wzywa do strajku przeciwko plantatorom winogron, przyłączając się do Agricultural Workers Organizing Committee, filipińsko-amerykańskiej grupy pracowniczej. W tym czasie pracownicy polowi zarabiali zaledwie 40 centów na godzinę.

1966: Chavez prowadzi strajkujących na 340-milowym marszu z Delano do Sacramento, aby przynieść świadomość La Causa robotników rolnych. NWFA również łączy się z AWOC do utworzenia United Farm Workers.

Chavez pomaga również prowadzić strajk i marsz robotników rolnych w Starr County w południowym Teksasie. Ostatecznie, strajk nie powiedzie się, jak Texas Rangers przynieść w zastępstwie pracowników z Mexico.

1967: Oprócz strajku, Chavez wzywa do ogólnokrajowego bojkotu nie-związkowych kalifornijskich winogron stołowych. On wysyła pracowników UFW do miast w całym kraju, aby podnieść świadomość. Ich wysiłki łączą się z ruchem praw obywatelskich i większą świadomością rasizmu i nierówności ekonomicznej. Miliony Amerykanów poparły bojkot, który w końcu nabrał międzynarodowego zasięgu i trwał do 1970 r.