Choroba dysku lędźwiowego (przepuklina dysku)

Choroba dysku lędźwiowego (przepuklina dysku)

Choroba dysku lędźwiowego jest spowodowana zmianą w strukturze normalnego dysku. Większość czasu, choroba dysku dzieje się w wyniku starzenia się i normalnego rozpadu, który występuje w dysku. Czasami poważny uraz może spowodować przepuklinę normalnego dysku. Uraz może również spowodować pogorszenie stanu już przepuklinowego dysku.

Jakie są czynniki ryzyka choroby dysku lędźwiowego?

Pomimo że wiek jest najczęstszym czynnikiem ryzyka, brak aktywności fizycznej może powodować osłabienie mięśni pleców i brzucha, które mogą nie podtrzymywać prawidłowo kręgosłupa. Urazy pleców nasilają się również, gdy osoby, które zazwyczaj nie są aktywne fizycznie, wykonują zbyt forsowne czynności. Prace wymagające podnoszenia ciężarów i skręcania kręgosłupa również mogą powodować urazy pleców.

Jakie są objawy choroby dysku lędźwiowego?

Objawy choroby dysku lędźwiowego różnią się w zależności od miejsca przepukliny dysku i korzenia nerwowego, na który naciska. Oto najczęstsze objawy choroby dysku lędźwiowego:

• Przerywany lub ciągły ból pleców. Może się on nasilać podczas ruchu, kaszlu, kichania, lub długotrwałym staniem

• Skurcz mięśni pleców

• Rwa kulszowa – ból, który zaczyna się w okolicy pleców lub pośladka i przemieszcza się w dół nogi do łydki lub do stopy

• osłabienie mięśni nóg

• Słabość mięśni nóg

• Brzmienie w nodze lub stopie

• Zmniejszenie odruchów w kolanie lub kostce

• Zmiany w funkcjonowaniu pęcherza moczowego lub jelit

Objawy choroby dysku lędźwiowego mogą przypominać inne schorzenia lub problemy medyczne. W celu postawienia diagnozy należy zawsze zgłosić się do lekarza.

Jak jest diagnozowana choroba dysku lędźwiowego?

Oprócz pełnego wywiadu lekarskiego i badania fizykalnego, pacjent może mieć wykonane jedno lub więcej z następujących badań:

• Rentgenografia. Badanie wykorzystujące niewidzialne wiązki energii elektromagnetycznej do uzyskania na kliszy obrazów tkanek wewnętrznych, kości i narządów.

• Refleksja magnetyczna (MRI). Procedura, która wykorzystuje połączenie dużych magnesów, częstotliwości radiowych i komputera do produkcji szczegółowych obrazów narządów i struktur w organizmie.

• Myelogram. Procedura, która wykorzystuje barwnik wstrzykiwany do kanału kręgowego, aby struktura była wyraźnie widoczna na zdjęciach rentgenowskich.

• Tomografia komputerowa (zwana również tomografią komputerową lub tomografią komputerową). Procedura obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie i technologię komputerową do tworzenia poziomych lub osiowych obrazów (często zwanych plasterkami) ciała. Tomografia komputerowa pokazuje szczegółowe obrazy dowolnej części ciała, w tym kości, mięśni, tkanki tłuszczowej i narządów. Tomografia komputerowa jest bardziej szczegółowa niż ogólne zdjęcia rentgenowskie.

• Elektromiografia (EMG). Badanie, które mierzy odpowiedź mięśni lub aktywność elektryczną w odpowiedzi na stymulację mięśni przez nerw.

Jak leczy się chorobę dysku lędźwiowego?

Typowo, leczenie zachowawcze jest pierwszą linią leczenia choroby dysku lędźwiowego. Może to obejmować połączenie następujących elementów:

• Odpoczynek w łóżku

• Edukacja w zakresie prawidłowej mechaniki ciała (aby pomóc zmniejszyć szansę na pogorszenie bólu lub uszkodzenie dysku)

• Terapia fizyczna, która może obejmować ultradźwięki, masaż, kondycjonowanie, i programy ćwiczeń

• Kontrola wagi

• Używanie podpórki lędźwiowo-krzyżowej

• Medycyna kontrolująca ból i rozluźniająca mięśnie

Jeśli te środki zawiodą, konieczna może być operacja usunięcia przepukliny dysku. Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Chirurg wykona nacięcie w dolnej części pleców nad miejscem, w którym znajduje się przepuklina dysku. W celu uzyskania dostępu do dysku może zostać usunięta część kości z tylnej części kręgosłupa. Chirurg usunie przepuklinę dysku oraz wszelkie dodatkowe luźne elementy z przestrzeni międzykręgowej.

Po zabiegu operacyjnym pacjent może być ograniczony w aktywności przez kilka tygodni w trakcie leczenia, aby zapobiec kolejnej przepuklinie dysku. Chirurg omówi z pacjentem wszelkie ograniczenia.

Jakie są powikłania choroby dysku lędźwiowego?

Choroba dysku lędźwiowego może powodować ból pleców i nóg, który przeszkadza w wykonywaniu codziennych czynności. Może prowadzić do osłabienia lub drętwienia nóg oraz problemów z kontrolowaniem jelit i pęcherza.

Czy można zapobiec chorobie dysku lędźwiowego?

Utrzymywanie zdrowej wagi, regularne ćwiczenia fizyczne i prawidłowa postawa ciała mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia choroby dysku lędźwiowego.

Życie z chorobą dysku lędźwiowego

Terapia zachowawcza wymaga cierpliwości, ale trzymanie się planu leczenia może zmniejszyć ból pleców i zminimalizować prawdopodobieństwo pogorszenia się bólu lub uszkodzenia dysku. Zarówno środki zachowawcze, jak i operacja mogą wymagać czasu, aby były skuteczne.

Kiedy powinienem skontaktować się z moim dostawcą usług medycznych?

Zadzwoń do swojego dostawcy usług medycznych, jeśli twój ból się zwiększy lub jeśli zaczniesz mieć problemy z kontrolą jelit lub pęcherza.

Kluczowe punkty dotyczące choroby dysków lędźwiowych

• Choroba dysków lędźwiowych może wystąpić, gdy dysk w dolnej części kręgosłupa wybrzuszy się lub przepuklina spomiędzy kości kręgosłupa.

• Choroba dysku lędźwiowego powoduje ból w dolnej części pleców oraz ból i osłabienie nóg, które pogarsza się pod wpływem ruchu i aktywności.

• Pierwszym krokiem w leczeniu jest zmniejszenie bólu i zmniejszenie ryzyka dalszego urazu kręgosłupa.

• Operacja może być rozważona, jeśli bardziej zachowawcze leczenie nie powiedzie się.

.