Co to jest śródnabłonkowa neoplazja gruczołu krokowego (prostatic intraepithelial neoplasia, PIN)?
W każdym roku aż 16% mężczyzn poddawanych biopsji gruczołu krokowego dowiaduje się, że ma PIN, skrót od prostatic intraepithelial neoplasia. Najprościej PIN można opisać jako stan przedrakowy – ale jak to często bywa w przypadku chorób gruczołu krokowego, sytuacja jest w rzeczywistości znacznie bardziej złożona. Po pierwsze, tylko jeden typ PIN zwiększa ryzyko rozwoju raka gruczołu krokowego. A ostatnie badania wskazują, że dodatkowe ryzyko może nie być tak istotne, jak pierwotnie sądzono.
Nawet w związku z tym rozpoznanie PIN stawia mężczyzn przed dylematem, co robić dalej. Nie ma zgody co do tego, jaki rodzaj obserwacji medycznej jest wskazany lub czy – i kiedy – należy leczyć PIN w nadziei na zapobieganie rakowi gruczołu krokowego. Co więcej, debata na ten temat wkrótce stanie się jeszcze bardziej gorąca, ponieważ lek stosowany w leczeniu PIN jest obecnie poddawany badaniom klinicznym III fazy, co stanowi ostatni etap przed przedłożeniem go do zatwierdzenia przez FDA. Jeśli ten nowy lek zostanie zatwierdzony jako leczenie PIN, prawdopodobnie będzie intensywnie promowany – co doda wiele szumu w tle do debaty na temat PIN.
Ten artykuł pomoże wyjaśnić, co oznacza termin PIN, jakie są aktualne możliwości w przypadku zdiagnozowania tego stanu oraz jakie terapie są obecnie badane.
PIN: Podstawy
PIN jest stanem, w którym niektóre komórki gruczołu krokowego zaczęły wyglądać i zachowywać się nieprawidłowo. Nieprawidłowe komórki znajdują się w dwóch obszarach: wyściółka maleńkich woreczków zwanych acini, które nadają prostacie gąbczasty kształt i wytwarzają płyn dodawany do spermy w celu utworzenia nasienia; oraz wyściółka przewodów odprowadzających ten płyn do głównego przewodu wytryskowego, który dociera do prącia.
Gdy rozwija się PIN, komórki nabłonkowe wyściełające acini i przewody stają się nieprawidłowe – ale sama wyściółka pozostaje nienaruszona (patrz Rycina 1 poniżej). W przeciwieństwie do tego, kiedy rozwija się rak gruczołu krokowego, nabłonek wyściełający przewody zostaje przerwany, a złośliwe komórki wnikają do tkanki samego gruczołu krokowego. Sprawę dodatkowo komplikuje fakt, że w tym samym obszarze gruczołu krokowego może rozwinąć się choroba pokrewna, zwana proliferacyjnym zanikiem zapalnym (PIA), która również może zwiększać ryzyko rozwoju raka. (Patrz „PIA: stan pokrewny”, poniżej.)
Rycina 1: Porównanie tkanki prawidłowej, PIN wysokiego stopnia i raka
Normalne komórki nabłonkowe wyściełają przewody (A), które odprowadzają płyn z gruczołu krokowego do głównego przewodu wytryskowego. W przypadku PIN o wysokim stopniu złośliwości (B), komórki te nabierają nieprawidłowego kształtu. Ich jądra, w których znajduje się materiał genetyczny, powiększają się. Nukleoleole, elementy jądra, które pomagają w budowie białek, również powiększają się i ciemnieją. Z czasem komórki te mogą stać się złośliwe i dziko się rozmnażać, wypełniając przewód i rozrywając nabłonek wyściełający (C). Mogą one następnie przedostać się do tkanki gruczołu krokowego.
PIA: Stan pokrewny
Proliferacyjny zanik zapalny (PIA) to kolejna nieprawidłowość w gruczole krokowym, która, podobnie jak PIN wysokiego stopnia, jest podejrzewana o bycie wstępnym etapem w rozwoju raka gruczołu krokowego. PIA wiąże się z zapaleniem i degradacją tkanki (lub zanikiem) w izolowanych obszarach nabłonka – tej samej tkanki, której dotyczy PIN. Co więcej, PIA zwykle rozwija się w obwodowej strefie gruczołu krokowego, czyli w tym samym obszarze, w którym rozwija się PIN i większość raków gruczołu krokowego.
Badacze uważają, że PIA rozpoczyna się po tym, jak zakażenie, toksyna lub inny czynnik powoduje zanik lub zapalenie tkanki nabłonkowej w gruczole krokowym. Komórki w dotkniętym obszarze zaczynają się rozmnażać szybciej niż normalnie.
PIA nie została tak dobrze zbadana jak PIN, dlatego mniej wiadomo o tym, jak duże ryzyko wiąże się z tym stanem. W chwili obecnej nie jest również jasne, czy PIA prowadzi do PIN, czy też stanowi alternatywną ścieżkę w progresji do raka.
PIN nie jest wykrywalny podczas cyfrowego badania odbytnicy (DRE) i nie powoduje podwyższenia poziomu PSA. Stan ten jest zwykle rozpoznawany podczas biopsji gruczołu krokowego lub po usunięciu tkanki gruczołu krokowego w trakcie przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego (TURP), która jest metodą leczenia łagodnego przerostu gruczołu krokowego.
Początkowo PIN klasyfikowano jako stopień I, II lub III, w zależności od wzrastającego stopnia nieprawidłowości. Jednak w 1989 roku na konferencji konsensusu zalecono uproszczenie tej klasyfikacji i wprowadzenie rozróżnienia na PIN o niskim stopniu zaawansowania (poprzednio stopień I) i PIN o wysokim stopniu zaawansowania (stopień II lub III). Klasyfikacja ta ma znaczenie, ponieważ PIN niskiego stopnia nie zwiększa ryzyka rozwoju raka gruczołu krokowego, podczas gdy PIN wysokiego stopnia może.
Ale rozpoznanie PIN wysokiego stopnia, które opiera się na odczytaniu przez patologa danej próbki tkanki, jest subiektywne. Częściowo z tego powodu nie jest jasne, ilu mężczyzn może spodziewać się rozpoznania PIN o wysokim stopniu złośliwości w danym roku. Badania mężczyzn, u których wykonano biopsję gruczołu krokowego, wykazały, że od mniej niż 1% do ponad 20% z nich miało PIN wysokiego stopnia. Szacuje się, że u 4% do 8% mężczyzn poddawanych biopsji gruczołu krokowego rozpoznaje się PIN dużego stopnia.
Mogą występować różnice rasowe w prawdopodobieństwie rozwoju PIN dużego stopnia, chociaż nie wiadomo dlaczego – a w niewielu badaniach zbadano tę kwestię. W jednym z badań stwierdzono, że PIN o wysokim stopniu złośliwości występuje częściej u mężczyzn afroamerykańskich niż u białych. Analiza autopsji przeprowadzonych u brazylijskich mężczyzn, częściowo białych, a częściowo pochodzenia afrykańskiego, przyniosła podobne wyniki.
Progresja do raka
W PIN o niskim stopniu złośliwości nieprawidłowe komórki tylko nieznacznie różnią się od komórek prawidłowych. Co więcej, badania wskazują, że u osoby, u której początkowa biopsja ujawnia PIN o niskim stopniu złośliwości, ryzyko rozwoju raka gruczołu krokowego jest porównywalne z ryzykiem osoby, u której początkowa biopsja ujawnia prawidłową tkankę. Badania wykazały na przykład, że powtórna biopsja wykryje raka u około 16% mężczyzn z nisko zróżnicowanym PIN, w porównaniu z około 20% mężczyzn z łagodną tkanką gruczołu krokowego. Jednak lekarz może zalecić powtórną biopsję nawet w przypadku niskiego stopnia zaawansowania PIN, z jednego z wielu powodów medycznych. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy badanie przedmiotowe lub inne badania ujawnią utrzymujące się nieprawidłowości lub inne dowody wskazujące na możliwość wystąpienia raka gruczołu krokowego.
PIN wysokiego stopnia stanowi jednak inną sytuację. W PIN wysokiego stopnia nieprawidłowości komórkowe są bardziej wyraźne niż w PIN niskiego stopnia. Kilka dowodów wskazuje również na to, że PIN wysokiego stopnia częściej prowadzi do rozwoju raka gruczołu krokowego. Po pierwsze, PIN wysokiego stopnia ma tendencję do powstawania w obwodowej strefie gruczołu krokowego, czyli w miejscu, w którym rozwija się większość przypadków raka gruczołu krokowego. Po drugie, w badaniu autopsyjnym wykazano, że w 82% próbek gruczołu krokowego, w których stwierdzono raka, występowały obszary PIN o wysokim stopniu złośliwości, podczas gdy w grupie osób bez raka gruczołu krokowego odsetek ten wynosił zaledwie 43%. Po trzecie – i prawdopodobnie najważniejsze – w większości badań, w których porównywano wyniki, stwierdzono, że u mężczyzn z PIN o wysokim stopniu złośliwości występuje zwiększone ryzyko rozpoznania raka gruczołu krokowego podczas kolejnej biopsji, w porównaniu z mężczyznami, u których początkowa biopsja ujawniła PIN o niskim stopniu złośliwości lub prawidłową tkankę. Jednak prawdą jest również, że im więcej się szuka, tym więcej się znajduje: Wykrywalność raka podczas biopsji kontrolnej zależy w pewnym stopniu od liczby wykonywanych biopsji.
Jak duże ryzyko wiąże się z PIN o wysokim stopniu złośliwości – i którzy mężczyźni rzeczywiście zachorują na raka gruczołu krokowego – jest mniej jasne. Częściowo wynika to z faktu, że złożona seria etapów, które zmieniają normalną komórkę prostaty w złośliwą, nie jest jeszcze jasna.
Wysoki stopień PIN charakteryzuje się komórkami, które wykazują wiele genetycznych i molekularnych podobieństw do komórek rakowych. W PIN wysokiego stopnia, jądro komórkowe, które zawiera materiał genetyczny, jest często powiększone, a poszczególne elementy jądra stają się nieprawidłowe – wszystko to może przyczynić się do coraz bardziej nietypowego zachowania, które może popchnąć komórki dalej w dół drogi do złośliwości. Z czasem nieprawidłowe komórki mogą zacząć nadmiernie się rozmnażać, stając się jednocześnie odporne na zaprogramowaną śmierć komórki, która normalnie robi miejsce dla nowych komórek poprzez eliminację starych. Zjawisko to znane jest jako apoptoza. Czasami określana jako samobójstwo komórek, apoptoza jest normalnym procesem zaprogramowanej śmierci komórek, na którym opiera się organizm, aby zastąpić stare lub uszkodzone komórki nowymi. Nowotwory złośliwe rosną częściowo dlatego, że nieprawidłowe komórki proliferują bardziej niż normalnie, ale także dlatego, że komórki te w jakiś sposób opierają się apoptozie. Wynikiem tego może być niekontrolowany wzrost komórek charakterystyczny dla raka.
Chociaż w niewielu badaniach sprawdzano, jak szybko następuje progresja, w jednym z badań z udziałem starszych mężczyzn stwierdzono, że PIN o wysokim stopniu zaawansowania poprzedzał rozwój raka o 5 lat, natomiast w badaniu z udziałem młodszych mężczyzn stwierdzono, że poprzedzał rozwój raka o 10 lat.
Ale w tym tkwi szkopuł: PIN o wysokim stopniu zaawansowania nie zawsze postępuje do pełnoprawnego inwazyjnego raka gruczołu krokowego. W rzeczywistości prawdopodobieństwo progresji nie wydaje się być tak duże, jak kiedyś się obawiano. Większość badań przeprowadzonych we wczesnych latach 90. wykazała, że u około połowy mężczyzn z wysokim stopniem zaawansowania PIN rozpoznawano raka gruczołu krokowego podczas kolejnej biopsji. Jednak nowsze badania donoszą o jedynie nieznacznie zwiększonym ryzyku (patrz Tabela 1 poniżej).
Tabela 1: Prawdopodobieństwo progresji do raka gruczołu krokowegoWysoki stopień zaawansowania PIN zwiększa ryzyko raka gruczołu krokowego – ale ostatnie badania wykazały, że ryzyko to nie jest tak duże, jak kiedyś sądzono. W badaniach mężczyzn, u których wykonano badania przesiewowe przed 1995 rokiem, oceniano, że PIN wysokiego stopnia ponad dwukrotnie zwiększa ryzyko rozwoju raka gruczołu krokowego. W badaniach mężczyzn, u których wykonano badania przesiewowe w latach 1996-2000, ryzyko to było tylko nieznacznie zwiększone. |
||
| Wstępne wyniki biopsji | Odsetek mężczyzn, u których rozpoznano raka gruczołu krokowego | |
| Powtórzenie biopsja przed 1995 rokiem | Powtórna biopsja między 1996 a 2000 rokiem | |
| Normalna („łagodna”) tkanka | 19% | 26.2% |
| Wysoki stopień PIN | 51% | 30,5% |
| Źródła: American Journal of Surgical Pathology 1995;19:873-86. PMID: 7611534. Urology 2005; 65:538-42. PMID: 15780372. | ||
Siedem z dziewięciu badań nie wykazało zwiększenia liczby rozpoznań raka prostaty u mężczyzn, u których początkowe biopsje ujawniły PIN wysokiego stopnia, w porównaniu z mężczyznami, u których początkowe biopsje wykazały prawidłową tkankę. (Więcej informacji można znaleźć w części „Badania dotyczące PIN wysokiego stopnia” poniżej.)
Badania dotyczące PIN wysokiego stopnia
Epstein JI, Herawi M. Prostate Needle Biopsies Containing Prostatic Intraepithelial Neoplasia or Atypical Focipicious for Carcinoma: Implications for Patient Care. Journal of Urology 2006;175:820-34. PMID: 16469560.
Gokden N, Roehl KA, Catalona WJ, et al. High-Grade Prostatic Intraepithelial Neoplasia in Needle Biopsy as Risk Factor for Detection of Adenocarcinoma: Current Level of Risk in Screening Population. Urology 2005;65:538-42. PMID: 15780372.
Montironi R, Mazzucchelli R, Lopez-Beltran A, et al. Mechanisms of Disease: High-Grade Prostatic Intraepithelial Neoplasia and Other Proposed Preneoplastic Lesions in the Prostate. Nature Clinical Practice Urology 2007;4:321-32. PMID: 17551536.
To pozostawiło wielu lekarzy drapiących się po głowach, jak doradzać pacjentom, u których zdiagnozowano PIN wysokiego stopnia – i pozostawiło pacjentów zastanawiających się, co robić. Mężczyźni, którzy dowiadują się, że mają PIN o wysokim stopniu złośliwości, ze zrozumiałych względów chcą zrobić wszystko, co w ich mocy, aby uniknąć rozwoju raka gruczołu krokowego. Ale, niestety, nie ma zgody co do tego, co robić dalej, jeśli chodzi o dalsze postępowanie medyczne lub interwencję. Niewiele też wiadomo na temat „historii naturalnej” PIN o wysokim stopniu złośliwości – innymi słowy, co by się stało, gdyby Pan nic nie robił.
Opcje postępowania medycznego
Znane są opinie ekspertów na temat tego, jaki rodzaj postępowania medycznego należy zalecać – i u kogo – w przypadku wykrycia PIN o wysokim stopniu złośliwości podczas pierwszej biopsji. Niektórzy lekarze zalecają stosowanie standardowych badań przesiewowych w kierunku raka gruczołu krokowego – oznaczenie stężenia PSA we krwi, DRE, przezodbytnicze badanie ultrasonograficzne, a nawet wywiad rodzinny w kierunku raka gruczołu krokowego – w celu oceny ryzyka progresji choroby. Jednak ostatni przegląd badań wskazuje, że testy te nie pomagają w sposób wiarygodny określić, u których mężczyzn z wysokim stopniem PIN rozwinie się rak gruczołu krokowego. Podobnie nie zidentyfikowano jeszcze żadnych cech patologicznych ani molekularnych, które pozwoliłyby lekarzom odróżnić PIN o wysokim stopniu złośliwości, który prawdopodobnie ulegnie progresji, od tego, który jej nie ulegnie.
W rezultacie większość debaty w środowisku medycznym koncentruje się na tym, jak często mężczyzna z PIN o wysokim stopniu złośliwości powinien poddawać się kolejnej biopsji w celu ustalenia, czy doszło do rozwoju raka, oraz kiedy takie kontrolne badania przesiewowe powinny się rozpocząć.
Zalecenia są bardzo zróżnicowane (patrz tabela 2 poniżej). Niektórzy lekarze zalecają pojedynczą biopsję kontrolną za 3 do 6 miesięcy, za 6 do 12 miesięcy lub za 3 lata. Ci, którzy są nadwrażliwi, mogą zalecać wielokrotne biopsje, wykonywane co trzy do sześciu miesięcy przez dwa lata, a następnie co roku przez całe życie.
Tabela 2: Twoje opcje po rozpoznaniu PIN |
|
| Sytuacja | Zalecenia |
| Biopsja gruczołu krokowego ujawniła, że masz PIN. |
|
| PIN jest wykrywany podczas zabiegu TURP (w przypadku łagodnego przerostu gruczołu krokowego). |
|
| Musi Pan zdecydować, kiedy należy wykonać kontrolną biopsję po wstępnym wykryciu PIN o wysokim stopniu złośliwości. |
|
| Zdiagnozowano u Pana PIN o wysokim stopniu złośliwości i chce Pan wiedzieć, jakie są możliwości leczenia. |
|
W moim przekonaniu wykonywanie wielu biopsji uzupełniających po wykryciu PIN o wysokim stopniu zaawansowania jest przesadą. Oto dlaczego: W jednym z dużych badań stwierdzono, że gdy PIN rozpoznano podczas pierwszej biopsji, a następnie stwierdzono go ponownie podczas drugiej biopsji, prawdopodobieństwo rozpoznania raka gruczołu krokowego w przyszłości było większe. Jeżeli jednak wynik drugiej biopsji był negatywny dla PIN, częstość występowania raka gruczołu krokowego w przyszłości nie wzrastała. Jednym z zastrzeżeń jest jednak fakt, że wiarygodność takich przewidywań zależy od odpowiedniego pobrania próbek z biopsji, dlatego należy upewnić się, że biopsja ma co najmniej 12 rdzeni.
W badaniu przeanalizowano wyniki prawie 25 000 mężczyzn, którzy w latach 1992-2001 uczestniczyli w programie przesiewowym w kierunku raka gruczołu krokowego opartym na PSA. Badacze zidentyfikowali 190 mężczyzn, u których wstępna biopsja ujawniła PIN o wysokim stopniu złośliwości, którzy następnie poddali się co najmniej jednej biopsji kontrolnej; u 58 z tych mężczyzn ostatecznie rozpoznano raka gruczołu krokowego. Jednak wyniki pierwszej biopsji kontrolnej, kiedy to u 25 (43%) z 58 mężczyzn wykryto raka, okazały się najbardziej prognostyczne.
Z 165 mężczyzn, u których pierwsza biopsja kontrolna nie wykazała raka, u 27 wykryto PIN o wysokim stopniu złośliwości. Kiedy badacze sprawdzili, kto później zachorował na raka gruczołu krokowego, stwierdzili, że 41% pacjentów, u których w pierwszej kontrolnej biopsji stwierdzono PIN o wysokim stopniu złośliwości, zachorowało w końcu na raka gruczołu krokowego, w porównaniu z zaledwie 18% pacjentów, u których pierwsza kontrolna biopsja wykazała zmiany łagodne. Jednak kolejne biopsje kontrolne nie miały podobnej mocy predykcyjnej.
Jak wspomniano wcześniej, im więcej biopsji wykonuje się w celu poszukiwania raka gruczołu krokowego, tym więcej się go znajduje. Nie oznacza to jednak, że jest to typ, który stanie się agresywny i zagrażający życiu.
Zgadzam się z tymi lekarzami, którzy zalecają, aby mężczyźni z PIN o wysokim stopniu zaawansowania odczekali co najmniej rok przed wykonaniem kolejnej biopsji, pod warunkiem że nie mają innych podejrzanych wyników, takich jak podwyższone stężenie PSA lub nieprawidłowy wynik badania DRE. Ważne jest, aby mężczyźni rozważający różne opcje wiedzieli, że niektóre badania sugerują, iż 80% do 90% raków gruczołu krokowego jest wykrywanych podczas pierwszej powtórnej biopsji po stwierdzeniu PIN o wysokim stopniu złośliwości.
Zastrzeżenie do tej porady polega na tym, że nie ma jednego uniwersalnego zalecenia dla mężczyzn z PIN o wysokim stopniu złośliwości. Lekarz może zalecić wykonanie wielu biopsji w częstych odstępach czasu, w zależności od Pana ogólnego profilu ryzyka zachorowania na raka gruczołu krokowego – lub Pana własnego komfortu związanego z tym ryzykiem.
Może Pan również uzyskać sprzeczne porady dotyczące tego, z jakiej części gruczołu krokowego należy pobrać próbkę i z jakich obszarów. Moim zdaniem, podczas biopsji należy pobrać co najmniej 12 wycinków, nie tylko z obszaru, w którym wykryto PIN o wysokim stopniu złośliwości, ale także z innych obszarów gruczołu krokowego. W jednym z badań stwierdzono, że ponad jedna trzecia raków gruczołu krokowego zostałaby przeoczona, gdyby podczas powtórnej biopsji pobrano próbki tylko z tej części gruczołu krokowego, w której wykryto PIN wysokiego stopnia.
Inne czynniki do rozważenia
W coraz większym stopniu wyniki badań wskazują, że przy podejmowaniu decyzji o rodzaju koniecznej dalszej obserwacji należy brać pod uwagę inne czynniki poza PIN wysokiego stopnia. Szczególnie dwie sytuacje wydają się zwiększać szanse, że PIN o wysokim stopniu złośliwości jest zwiastunem raka gruczołu krokowego.
Jedną z nich jest wykrycie PIN o wysokim stopniu złośliwości w sąsiedztwie nietypowego ogniska w gruczole krokowym (małej plamki, która wygląda podejrzanie jak rak, ale nie może być jednoznacznie zdiagnozowana). W badaniu przeprowadzonym wśród mężczyzn znajdujących się w takiej sytuacji ponad połowa (średnio 53%) odkryła, że ma raka gruczołu krokowego podczas powtórnej biopsji. Z tego powodu tacy mężczyźni mogą rozważyć wykonanie biopsji kontrolnej w ciągu trzech do sześciu miesięcy.
Inną czerwoną flagą jest sytuacja, w której PIN o wysokim stopniu złośliwości stwierdza się w więcej niż jednej lokalizacji w gruczole krokowym (tzw. wieloogniskowy PIN o wysokim stopniu złośliwości). Niektóre badania (ale nie wszystkie) wykazały, że takie stwierdzenie może również zwiększyć prawdopodobieństwo wykrycia raka podczas powtórnej biopsji. Nie jest jednak jasne, jak często mężczyźni w takiej sytuacji powinni poddawać się biopsji kontrolnej.
Obecne możliwości leczenia
W chwili obecnej eksperci nie zalecają leczenia PIN o wysokim stopniu złośliwości. Po pierwsze, jak wspomniano wcześniej, nie jest jasne, czy stan ten zawsze będzie się rozwijać w kierunku raka gruczołu krokowego – a nawet jeśli tak się stanie, nie można przewidzieć, u których mężczyzn dojdzie do progresji. Po drugie, obecnie stosowane metody leczenia przynoszą niewielkie korzyści.
Terapia pozbawiona androgenów. W niektórych badaniach u mężczyzn, u których stwierdzono zarówno PIN o wysokim stopniu złośliwości, jak i raka gruczołu krokowego i którzy byli leczeni z powodu raka, stwierdzono, że terapia pozbawiona androgenów zmniejszyła stopień zaawansowania PIN o wysokim stopniu złośliwości. Jednak inne badania wykazały, że ta forma terapii hormonalnej nie powoduje cofania się PIN o wysokim stopniu złośliwości. Nie jest jasne, co jest przyczyną tych różnic. Z mojego własnego doświadczenia wynika, że terapia pozbawiona androgenów ma niewielki wpływ na PIN.
Finasteryd (Proscar). Chociaż badanie Prostate Cancer Prevention Trial wykazało, że przyjmowanie leku finasteryd (zatwierdzonego przez FDA do leczenia łagodnego przerostu gruczołu krokowego, czyli BPH) może zmniejszyć ryzyko rozwoju raka gruczołu krokowego o prawie 25%, badanie, w którym analizowano wpływ tego leku na PIN, nie wykazało żadnego efektu, nawet po roku terapii.
Inne opcje. Radioterapia nie ma wpływu na PIN o wysokim stopniu złośliwości. Chirurgiczne usunięcie gruczołu krokowego w celu uniknięcia rozwoju raka (profilaktyczna radykalna prostatektomia) również nie jest zalecane, ponieważ zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia poważnych działań niepożądanych, takich jak nietrzymanie moczu i impotencja – nie wspominając o ryzyku związanym z samą operacją.
Co możesz teraz zrobić
Jeśli rozpoznano u Ciebie PIN o wysokim stopniu złośliwości, współpracuj z lekarzem w celu określenia najlepszej dla Ciebie strategii postępowania. Ponieważ nie ma zgodności co do najlepszego dalszego postępowania medycznego, pierwszym krokiem jest ocena własnego profilu ryzyka, aby zdecydować, kiedy należy zaplanować drugą biopsję. Wyniki tej biopsji pomogą wyjaśnić, jak duże jest naprawdę Pana ryzyko rozwoju raka gruczołu krokowego.
Cokolwiek Pan zrobi, proszę pamiętać, że stwierdzenie u Pana obecności PIN dużego stopnia nie jest tożsame ze stwierdzeniem raka gruczołu krokowego. Masz czas, aby ocenić swoje możliwości – i poczekać, aż pojawią się nowe.
Originally published Oct. 1, 2007; last reviewed June 15, 2011.
Print .