Dlaczego baby boomers są prawdziwym problemem, według 21 millenialsów
- Wielu oskarża millenialsów o wszelkiego rodzaju negatywne cechy – od bycia jędzowatymi i narcystycznymi do bycia zbyt pasywnymi politycznie, lista ogólnych wad millenialsów wydaje się nie mieć końca.
- Według wielu osób z młodszego pokolenia, jednak, prawdziwym problemem nie są oni; jest nim wyż demograficzny.
- Tych 21 millenialsów wyjaśnia, dlaczego starsze pokolenie jest prawdziwym problemem i jak jest odpowiedzialne za wiele problemów, z którymi millenialsi muszą się teraz zmierzyć.
- Odwiedź stronę główną Business Insider po więcej historii.
Mądrzy, zapatrzeni w siebie, niewystarczająco zaangażowani politycznie – oskarżenia kierowane pod adresem millenialsów przez starsze pokolenia wydają się nie mieć końca.
Millenialsi, czyli wszyscy urodzeni między 1980 a 2000 rokiem, często są malowani jako rozpieszczeni dobroczyńcy z naiwnym światopoglądem, których priorytety rozciągają się jedynie na uzyskanie urlopu naukowego i możliwość pracy w domu.
Pokolenie Y „nigdy nie było zaangażowane ani nigdy nie było zaangażowane w politykę”, Edzard Reuter, były szef Daimlera, powiedział Südkurierowi w 2016 r.
Może to dotyczyć kilku osób z młodszego pokolenia, ale być może ta ogólna krytyka w rzeczywistości nie ma podstaw i pomija szerszy obraz – zwłaszcza pochodzący od wyżu demograficznego, który wkrótce osiągnie emeryturę, zostawiwszy swoje dzieci i ich w świecie, który wydaje się niemożliwy do nawigacji.
Dekady lekceważenia klimatu, niesprawiedliwe polityki i struktury wdrażane między pokoleniami i wątpliwe pomysły dotyczące sukcesu w miejscu pracy pozostawiły 18 do 38-latków z dużym ciężarem do udźwignięcia.
Dwudziestu jeden młodych ludzi z Niemiec opowiedziało Business Insiderowi o problemach, które wyż demograficzny stworzył i utrwalił w Niemczech oraz o tym, jak można je rozwiązać:
„Przestańmy mówić o tym, co poszło nie tak.”
Pędzimy pełną parą w kierunku krawędzi klifu – to nie ze względów naukowych próbujemy ustalić, o ile wzrośnie poziom mórz; chodzi o przetrwanie.
Wraz z ponad 67 000 innych dzieci i młodych ludzi z naszej inicjatywy Plant for the Planet zobowiązałem się do walki z kryzysem klimatycznym. I tak, być może starsze pokolenie nas słucha, ale czy robią wystarczająco dużo?
Kryzys klimatyczny jest największym wyzwaniem naszych czasów. Zegar odliczający CO2 tyka. Co musimy zrobić i co możemy zrobić już teraz? Cóż, możemy znacznie ograniczyć nasze emisje CO2. Możemy też zasadzić 1 000 miliardów drzew, które pochłoną jedną czwartą CO2 wytwarzanego przez człowieka. Powiedziałbym starszym pokoleniom, szefom firm i politykom: „Przestańmy mówić o tym, co poszło nie tak lub co jest nie tak – zasadźmy razem drzewa i uratujmy naszą przyszłość.”
„To starsi ludzie dostają możliwość decydowania o emeryturach – a przecież nie muszą już kasować.”
Większość osób z wyżu demograficznego przejdzie wkrótce na emeryturę, co spowoduje znaczną presję na nasz system emerytalny. There’s massive disparity between the number of working people and the increasing number of pensioners for whom those working people are footing the bill.
I think a simple and logical solution would be if everyone had to work for a period of time during their latter years. A emerytura powinna być powiązana z oczekiwaną długością życia. Jestem sceptyczny co do tego, kto decyduje o tym, co jest czym, jeśli chodzi o emerytury. W Komisji ds. Emerytur zasiadają tylko starsi ludzie, którzy sami nie płacą już rachunków. My, młodsi, musimy wypłacać świadczenia, ale nie mamy nic do powiedzenia.
„Największym problemem, jaki pozostawił nam wyż demograficzny, nie jest to, że nie wyrośli ze swojego dziadostwa.”
Największym problemem, jaki zrzucił na nas wyż demograficzny, nie jest to, że nie wyrosły one ze swoich głupich nawyków: chodzi o stan, w jakim pozostawiły przyszłość naszego systemu emerytalnego. Finansowanie repartycyjne, które było z powodzeniem praktykowane przez dziesięciolecia, znajdzie się pod coraz większą presją, ponieważ coraz więcej osób z wyżu demograficznego opuszcza rynek pracy i zaczyna otrzymywać świadczenia z funduszu emerytalnego. Ta wiadomość nie jest zaskoczeniem, ale polityka do tej pory nie zdołała stworzyć przepisów na ten dzień, kiedy nadejdzie.
Mniej płatników składek i więcej beneficjentów oznacza wielkie wyzwania dla ustawowej emerytury przez dobre 15 lat. Jak te wyzwania będą zarządzane nie jest tylko kwestią techniczną. W rzeczywistości niektórzy wykorzystują okazję – poprzez skandaliczną bezczynność – do powolnego niszczenia zasady solidarności w odniesieniu do emerytur i do ich prywatyzacji. Gdyby wszyscy pracownicy stali się płatnikami składek, moglibyśmy je nieco podnieść, a w razie potrzeby uniknąć uciekania się do dotacji podatkowych.
„Odziedziczyliśmy pracoholizm wyżu demograficznego i przenieśliśmy go na wyższy poziom”
Pogląd, że pokolenie Y nie jest zainteresowane sukcesem zawodowym i uważa domowe biuro za synonim nicnierobienia, z pewnością nie jest nowy – i niestety jest mocno zakorzeniony w umysłach wielu osób ze starszego pokolenia. Właściwie wierzę, że odziedziczyliśmy ich pracoholiczne nastawienie – zawsze lepiej, zawsze więcej, zawsze wyżej – i że wzięliśmy to, co zrobili baby boomers i popchnęliśmy to znacznie dalej.
Czy to wśród przyjaciół, kolegów, czy w raportach w mediach – żadne inne pokolenie nie łączyło się z takimi tematami jak wypalenie zawodowe lub częściowo niepłatne nadgodziny tak często jak nasze. Wymagania stawiane przed naszym pokoleniem, jeśli chodzi o rozpoczęcie kariery zawodowej, są ogromne. Oczekuje się od nas pięcioletniego doświadczenia zawodowego po ukończeniu studiów, a także prawie ukończenia studiów doktoranckich. Oczywiście nie można obwiniać wyłącznie pokolenia wyżu demograficznego, ale to oni zawsze podkreślali znaczenie robienia kariery i umacniali przekonanie, że jest to klucz do udanego i szczęśliwego życia. Chociaż przejęliśmy tę postawę, w rzeczywistości zrobilibyśmy o wiele lepiej, gdybyśmy zostawili ją za sobą. Pokolenie Y nadal dużo pracuje, ale posiadanie życia prywatnego jest o wiele ważniejsze niż pieniądze: wypoczynek i przestoje nie powinny być pomijane.
Nasze pokolenie jest na dobrej drodze do osiągnięcia idealnej równowagi między pracą a czasem wolnym i do zakończenia pracoholicznego szaleństwa wyżu demograficznego.
„Zbyt duży nacisk na postęp i wydajność to kluczowy problem, który odziedziczyliśmy po starszym pokoleniu.”
Poważnym problemem, który odziedziczyliśmy po starszym pokoleniu, jest ta fiksacja na punkcie postępu i wydajności. W naszych niestrudzonych wysiłkach, aby przesuwać granice, bez względu na koszty, zwykle jest mało miejsca na zajęcie się często poważnymi konsekwencjami. Nie ma co do tego wątpliwości: ciągły wzrost i rozwój opłaca się, a jako gatunek musimy od czasu do czasu podejmować pewne ryzyko, aby iść naprzód i przetrwać. Ale przesuwanie granic nie może stać się celem samym w sobie, ani też nie może wiązać się z takimi kosztami, jak ma to miejsce obecnie.
Aby poprowadzić nas w pożądaną przyszłość, potrzebujemy, aby osoby zajmujące stanowiska decyzyjne były bystre. Potrzebują oni zarówno odwagi do zmian, jak i świadomego osądu, by wychwycić znaki ostrzegawcze. Aby nie dopuścić do dalszego uszczuplania naszych zasobów, potrzebujemy jasnego planu, który uwzględni skutki naszych działań. W przeciwnym razie pozostawimy nasze przyszłe pokolenia z kolejnymi – być może nawet poważniejszymi – problemami niż te, które odziedziczyliśmy, niezależnie od tego, czy będą to odpady nuklearne, wymieranie pszczół czy katastrofy klimatyczne.”
„Nasze systemy edukacji prawie nie różnią się od systemów poprzedniego pokolenia – podobnie jak nacisk na oceny i cele w świecie pracy, niestety.”
Jestem głęboko przekonana, że wiele zawdzięczamy tym, którzy byli przed nami. Szczególnie pokoleniu urodzonemu w 1968 roku, które tak wiele zrewolucjonizowało i pomogło przełamać tak wiele struktur.
Jednym z obszarów, w którym w ostatnich dekadach wydarzyło się zdecydowanie za mało, jest edukacja. Nasze systemy edukacji prawie nie zmieniły się od tych z poprzedniego pokolenia – i nie ma również nacisk na stopnie i cele w świecie pracy, niestety.
W wieku 10 lat, nasze dzieci są nadal „sortowane” do szkół – nie na podstawie ich indywidualnych talentów, ale wyłącznie na podstawie ich ocen. Kandydaci są nadal zbyt często oceniani według ich kwalifikacji na papierze, a nie według tego, co faktycznie wiedzą. A stopnie akademickie są nadal więcej warte niż edukacja emocjonalna.
Wciąż pamiętam przerażenie na twarzach mojego pierwszego chłopaka i jego rodziców, kiedy ogłosiłam, że opuszczam szkołę średnią tak szybko, jak tylko mogę zgodnie z prawem, aby podążać za głosem serca i zostać opiekunką do dzieci.
Ale myślę, że nauczyłam się dzięki temu więcej lekcji życia, niż mogłabym kiedykolwiek zrobić na uniwersytecie.
I to jest dokładnie to, czego nasze pokolenie tak pilnie potrzebuje: lekcji życia. Coraz więcej zadań jest przejmowanych przez maszyny i sztuczną inteligencję. Umiejętności, których pokolenie Y potrzebuje dziś w życiu zawodowym, to nie posłuszeństwo, autorytet i wiedza akademicka, ale empatia, elastyczność i rozwiązywanie problemów.
Nasze pokolenie musi szybko dostosowywać się do nowych okoliczności, ponieważ praca, którą wykonywałeś wczoraj, jutro może wyglądać zupełnie inaczej. A biuro nie polega już na siedzeniu przy biurku od dziewiątej do piątej; chodzi o pracę w czasie i miejscu, które maksymalizują jakość pracy, w oparciu o osobę.
Dlatego jestem zaangażowany w zapewnienie, że nasze przyszłe pokolenia otrzymają lepszą edukację ludzką i cyfrową, aby uczynić nasz świat bardziej ludzkim, a każda osoba może być taka, jaka jest – a tym samym osiągnąć swoje własne najlepsze wyniki.
„Ci, którzy monopolizują większość władzy, są średnio o wiele za starzy.”
Dzisiejszy dobrobyt jest prawdopodobnie największym dziedzictwem poprzedniego pokolenia. Zdecydowanie powinniśmy być za niego wdzięczni. Ale nie jest tak, że jest on przekazywany młodszym pokoleniom bez swoich wad. Wadą jest to, że jego koncentracja na dobrobycie oznacza, że poczyniono niewiele postanowień na przyszłość i nie dostosowaliśmy się do naszych obecnych wyzwań.
Ci, którzy monopolizują większość władzy, są nadal, średnio rzecz biorąc, o wiele za starzy. Brexit czy spadająca stopa inwestycji w naszym obecnym budżecie są tego dowodem i pokazują, że nasze pokolenie jest wciąż uwięzione w pozłacanej klatce. W pewnym momencie młodzi Niemcy wydostaną się z tej klatki i stwierdzą, że kraj ten nie jest już na szczycie listy państw przemysłowych.
Władza ta musi zostać przekazana młodemu pokoleniu na wczesnym etapie. Jesteśmy gotowi wziąć na siebie odpowiedzialność i rozpocząć restrukturyzację rzeczy.
„Starsze pokolenie wie niewiele o tym, co stanowi zdrową i zrównoważoną dietę.”
Obfitość jedzenia i wygoda pojawiły się w kuchniach powojennego pokolenia. Tam, gdzie wcześniej mięso rzadko pojawiało się na stole, w latach 50. stało się niemal obowiązkową, codzienną częścią posiłków. Ale to musiało być proste, szybkie i tanie.
Staje się coraz bardziej oczywiste, że tego rodzaju praktyka nie może trwać w nieskończoność dla przyszłych pokoleń.
Dzięki tej obfitości i brak prawdziwego uznania dla żywności, niektóre wśród starszego pokolenia mają niewielkie pojęcie o tym, co stanowi zdrową, zrównoważoną dietę. Co więcej, przez lata utrzymywało się wiele marketingowych pseudonauk – które, mówiąc wprost, są często błędne, a czasem nawet niebezpieczne.
Pytania takie jak: „Skąd weganie biorą białko, skoro nie jedzą mięsa?” lub mit, że spożywanie mleka jest dobre dla kości (podczas gdy jest wręcz przeciwnie) są wciąż mocno zakorzenione w ich umysłach i zostaną przesunięte tylko przy dużym wysiłku.
Staramy się dawać dobry przykład i pokazywać, że wegańskie życie jest niczym innym jak nudne, że nie żyjemy tylko na sałatce czy tofu – że kuchnia może być miejscem, w którym można się dobrze bawić. Staramy się pokazać, że gotowanie z przyjaciółmi, czy to samemu, czy w parach, nie jest kolejnym żmudnym obowiązkiem; to najlepsza rzecz, jaką można zrobić.
„Politycy muszą traktować nas i nasze pomysły poważnie.”
Wyż demograficzny, nasi rodzice i ich rodzice, walnie przyczynili się do tego, że dorastaliśmy na wysokim poziomie życia. Jestem za to wdzięczny, ale odziedziczyliśmy też kilka problemów, a jednym z nich jest sytuacja emerytalna. Podobnie jak wiele osób z mojego pokolenia, nie zakładam, że będę miał zapewnioną opiekę na starość. Liczba osób z wyżu demograficznego, za które my płacimy, stale rośnie, podczas gdy jest nas coraz mniej, by pokryć rachunek. To wspaniale, że ludzie żyją dłużej, ale dotacje na system emerytalny są już największą pozycją w niemieckim budżecie.
Jednocześnie coraz mniej inwestuje się w przyszłość: na przykład w edukację i infrastrukturę. Moje pokolenie jest przerośnięte. Ale ci, którzy skupiają się tylko na dużych grupach wyborców, narażają przyszłość naszego kraju na ryzyko na rzecz krótkoterminowego sukcesu wyborczego. Politycy muszą traktować nas i nasze pomysły poważnie. Ostatecznie pomoże to nie tylko jednemu pokoleniu, ale całemu krajowi.
„Wiemy, że ludzkość ma władzę nad biofizycznymi systemami Ziemi, dzięki naszym poprzednikom.”
Od pewnego czasu wiemy, że ludzkość wpływa na systemy biofizyczne Ziemi i ma nad nimi większą kontrolę niż jakakolwiek inna siła natury – wiedzę tę zdobyliśmy tylko dzięki naszym poprzednikom. Jest to zarówno błogosławieństwo, jak i przekleństwo dla naszego pokolenia.
Nigdy wcześniej tak wielu ludzi nie było w stanie zamieszkiwać naszej planety i nigdy wcześniej towary takie jak regularne loty wakacyjne nie były tak łatwe i łatwo dostępne.
W tym samym czasie huragany, powodzie i fale upałów groziły zniszczeniem (i w wielu przypadkach zniszczyły) życia i domów milionów.
Moim osobistym celem, poprzez bardziej odpowiedzialne podejście niż w przypadku poprzednich pokoleń, jest pomoc naszemu pokoleniu w zapewnieniu, aby ta moc utrzymała się przez długi czas, zamiast narażać je na ryzyko poprzez wywoływanie nieodwracalnych katastrof klimatycznych.
’Starsze pokolenia nie są przygotowane do podejmowania ryzyka.’
Zakładanie działalności gospodarczej w Niemczech jest zdecydowanie zbyt skomplikowane; powinno być prostsze. Inne kraje są daleko do przodu, a my powinniśmy iść do przodu tak szybko, jak to możliwe. System podatkowy w Niemczech jest również mocno przestarzały i sprawia, że jest niezwykle trudny dla tych, którzy chcą rozpocząć działalność gospodarczą.
Start-upy mogłyby być znacznie lepiej wspierane przez reformy podatkowe, dzięki czemu start-upy mogłyby się bardziej skupić na dbaniu o swój biznes. Singapur przyciągnął startupy z całego świata dzięki swojemu prostemu systemowi kontroli i stał się centrum sceny kryptowalutowej. Nasze struktury polityczne są również zbyt powolne na zmiany i nie są w stanie nadążyć za innowacjami. Rzeczy muszą się zmienić na tym froncie.
Ostatnie badanie przeprowadzone przez U.S. News wykazało, że Niemcy znalazły się na pierwszym miejscu w kategorii „Przedsiębiorczość”, wyprzedzając Japonię i USA. To jasne, że Niemcy są w czołówce, pomimo wyraźnego pola do poprawy.
Zmieniła się również praca: ludzie kiedyś pozostawali w tej samej pracy przez całe życie, dlatego też praca bez ciągłego rozwoju i nauki była wykonalna. Dziś wydaje się, że zmieniamy pracę co rok lub dwa. Myślę, że ma to wiele wspólnego z Internetem.
Zawsze musimy być gotowi do uczenia się nowych rzeczy i podejmowania ryzyka. A wiele szans i możliwości pojawia się wraz z Internetem, jeśli jesteś na to otwarty – kryptowaluty są czymś, w co jestem obecnie mocno zaangażowany i otwarty, i zdaję sobie sprawę, że starsze pokolenia nie są.
Istnieje konflikt po prostu dlatego, że starsze pokolenia zawsze opowiadają się za stabilnością i bezpieczeństwem nad podejmowaniem ryzyka, na co nie są gotowi. Mogę mówić tylko za siebie, ale gdybym nigdy nie podjął ryzyka, nigdy bym się nie nauczył. Musimy nauczyć się metodą prób i błędów, że nie można zarabiać pieniędzy na wszystkim i na niczym. Porażka stała się ważną częścią życia zawodowego, nawet jeśli starsze pokolenia nadal nie chcą się do tego przyznać.
Ale starsze pokolenia zaczynają akceptować scenę start-upów taką, jaka jest: szybko się rozwija, wymaga podejmowania ryzyka i nie zawsze jest lukratywna.
„Starsze pokolenie pozostawiło europejski pokój w kruchym stanie.”
Gwałtowny wzrost gazów cieplarnianych, dramatycznie pogłębiający się kryzys klimatyczny, kwestia składowania odpadów nuklearnych, nieodwracalna śmierć niezliczonych gatunków roślin i zwierząt – to tylko niektóre z wielu konsekwencji nieudanej polityki klimatycznej i środowiskowej poprzednich pokoleń. Ponieważ nie opierały się one na zrównoważonym rozwoju, zrzuciły konsekwencje i odpowiedzialność za swoje działania na przyszłe pokolenia. Teraz musimy wspólnie stawić czoła ogromnemu wyzwaniu: utrzymać globalne ocieplenie poniżej dwóch stopni, aby dać przyszłym pokoleniom szansę na popełnienie błędów.
Jeśli chodzi o Europę, nasze młodsze pokolenie odziedziczyło zadanie ustanowienia europejskiego pokoju, projekt, który starsze pokolenie pozostawiło w opłakanym stanie. Stale rosnąca stopa bezrobocia wśród młodzieży w UE, polityka oszczędnościowa, Brexit – wszystko to znacznie osłabiło pojęcie „wspólnoty europejskiej” i wzmocniło prawicowe siły nacjonalistyczne i populistyczne w Europie. Sam mam bliskie związki z Grecją i przez lata byłem świadkiem niszczących skutków oszczędności w tym kraju, a także widziałem rosnące rozczarowanie UE. Musimy zatrzymać ten proces i zrobić to teraz, ponieważ trwały pokój między nami wszystkimi jest najbardziej podstawowym warunkiem wstępnym do podjęcia wielu przyszłych wyzwań i znalezienia rozwiązań na jutro.
W kwestii sprawiedliwości i równości płci starsze pokolenie skierowało nas na drogę wyraźnego postępu, zwłaszcza w zakresie prawnej równości płci. Podczas gdy musimy bronić tego sukcesu, musimy również kontynuować walkę o stuprocentową równość mężczyzn i kobiet, czy to w rodzinie i pracy, płacy czy emeryturze oraz o koniec przemocy seksualnej wobec kobiet i dziewcząt.
„Digitalizacja jest w dużej mierze kwestią pokoleniową.”
Bycie cyfrowym oznacza bycie online, tworzenie sieci, bycie otwartym na nowe modele biznesowe – i bycie młodym. Wydaje się, że jest to w dużej mierze kwestia pokoleniowa: starsi ludzie są mniej skłonni do bycia online niż młodsi, a szkoda, ponieważ cyfryzacja otwiera wiele nowych możliwości, zwłaszcza dla ludzi, którzy się starzeją. Może ona uprościć i wzbogacić codzienne życie. Mam nadzieję, że ludzie w każdym wieku powitają cyfryzację z otwartymi ramionami i optymizmem, choć oczywiście nie bez zdrowej dawki sceptycyzmu. Tworzenie sieci jest istotą świata cyfrowego i może przyczynić się do lepszego zrozumienia między młodymi i starszymi. Pomogłoby nam to nauczyć się znacznie więcej od osób starszych i vice versa.
„Plany emerytalne to wielkie rozczarowanie”
Późniejszy spadek liczby urodzeń w wyniku pojawienia się pigułek antykoncepcyjnych wśród pokolenia wyżu demograficznego pogłębia zmiany demograficzne. Skutkiem tego jest niedobór specjalistów i siły roboczej we wszystkich dziedzinach gospodarki. Szczególnie my, młodzi przedsiębiorcy i menedżerowie, odczuwamy to jako pracodawcy. Ponadto plany emerytalne w naszym kraju są ogromnym rozczarowaniem dla naszego pokolenia i zamachem na sprawiedliwość międzypokoleniową, szczególnie w kontekście zmian demograficznych. Otwarte pozostaje pytanie o miliardowe finansowanie „emerytury macierzyńskiej”, która została zaproponowana w Niemczech.
Co można zrobić, aby zwiększyć wskaźniki zatrudnienia i złagodzić konsekwencje zmian demograficznych, a także pakiet emerytalny? Musimy przyjrzeć się możliwościom elastycznego przechodzenia na emeryturę. Należy zlikwidować ustawowy wiek emerytalny. A prawo dotyczące czasu pracy musi zostać gruntownie zreformowane.
„Zmiany klimatyczne stawiają nas przed wyzwaniami, które będą dyktować możliwości przyszłych pokoleń.”
Odziedziczyliśmy wiele problemów związanych z CO2 w atmosferze. Zmiany klimatyczne stawiają nas dziś przed zadaniem – a to, jak poradzimy sobie z tym zadaniem, bezpośrednio zadecyduje o możliwościach dostępnych dla przyszłych pokoleń. Dlatego też jestem w pełni zaangażowany w ograniczanie zmian klimatycznych w możliwie największym stopniu. Sukces odniesiemy tylko dzięki polityce klimatycznej opartej na zasadach rynkowych, w której politycy wyznaczają jasne cele w zakresie redukcji emisji. Inne zakazy i regulacje są niepotrzebne i stanowią fałszywą zachętę. Jeśli uda nam się zbudować globalny system handlu emisjami z ambitnymi celami, który w jak największym stopniu obejmie wszystkie sektory gospodarki, jestem przekonany, że możemy ograniczyć globalne ocieplenie do akceptowalnego poziomu.
„Zostaliśmy ze społeczeństwem, które obraca się wokół zysku, a nie zrównoważonego rozwoju.”
Mamy za co dziękować poprzednim pokoleniom: żadne pokolenie nie dorastało tak beztrosko i z tak wieloma możliwościami jak nasze. Jednak ma to swoją cenę: zostaliśmy ze społeczeństwem, które obraca się raczej wokół zysku niż zrównoważonego rozwoju, gdzie materialny dobrobyt liczy się bardziej niż indywidualne szczęście.
Moja dziedzina zawodowa, nauka, jest nastawiona na krótki okres czasu: istnieje wiele tymczasowych kontraktów, skupiających się na modnych tematach. Ale to nastawione na zysk społeczeństwo wszędzie zostawiło swoje ślady. Środowisko jest pełne pestycydów, gazów spalinowych, plastiku i wielu innych substancji. Ludzie są zestresowani i wydaje się, że prędzej łykną tabletki, niż zażądają czasu, by żyć zdrowiej. Mało kto zatrzymuje się, aby oddychać. My, wszystkie pokolenia razem, możemy określić nowe cele i wyrwać się z tego ustalonego cyklu, który eksploatuje zasoby ludzkie i środowiskowe. Zamiast biernego siedzenia przed telewizorem i użerania się z szefami firm, wszyscy powinniśmy wziąć na siebie odpowiedzialność i konsumować w sposób bardziej zrównoważony i świadomy. Powinniśmy też od czasu do czasu zadawać sobie pytanie, co tak naprawdę czyni nas naprawdę szczęśliwymi.
„Wciąż uczymy tak, jakbyśmy żyli w XIX wieku.”
Życie w XXI wieku, nauczanie w stylu XIX-wiecznym: oto, co wydaje się być sednem naszego szkolnictwa.
Próbowałam sama odeprzeć ten problem za pomocą metod nauczania, które łączą krytyczne myślenie i komunikację z kreatywnością i pracą zespołową, a także wykorzystaniem mediów cyfrowych. Moi uczniowie nie powinni po prostu uczyć się treści i faktów; powinni uczyć się, jak zdobywać nowe fakty, jak dzielić się pracą skutecznie i efektywnie oraz jak najlepiej przyswajać i stosować to, czego się nauczyli. W ten sposób rozwijają otwartość, chęć uczenia się, a także pewien stopień niezależności. Nauczyciel staje się bardziej towarzyszem w nauce i moderatorem.
Moja szkoła jest otwarta na media cyfrowe i wspiera mnie w mojej twórczej pracy. Prawie zawsze używam kodów QR lub dostaję autorów obcojęzycznych, do klasy przez Skype.
Jednakże, ze względu na brak wsparcia technicznego, szkolenia, czasu i bezpieczeństwa, niewielu nauczycieli może zorganizować coś takiego z własnej inicjatywy. Na mojej stronie „Toller Unterricht” publikuję wiele moich pomysłów, jak również sprawdzone scenariusze lekcji z dołączonymi materiałami.
Politycy złożyli obietnice dotyczące cyfryzacji szkół. Oprócz braku kwalifikacji, jakie mają nauczyciele, widać też brak sprzętu. Cieszę się, że moja szkoła ma kilka projektorów i tablic, których mogę używać na lekcjach, ale niektóre z nich nie mają nawet dostępu do Internetu.
Ochrona danych jest obecnie doprowadzana do absurdalnych skrajności: nowe rozporządzenie o ochronie danych utrudnia korzystanie z prywatnych komputerów, więc niektórym zaleca się używanie papieru i długopisu. To nie sprawdzi się w ramach strategii cyfryzacji dla Niemiec w 2018 roku.
Dlatego konieczna jest kompleksowa reforma. Tylko wtedy możemy wyposażyć wszystkich naszych uczniów w umiejętności, które przygotują ich do życia i nauki w XXI wieku.
„To tak, jakby rodzice uważali, że szkoły są odpowiedzialne za wychowanie dzieci.”
Starsze pokolenie poświęciło zdecydowanie zbyt mało uwagi zrównoważonemu rozwojowi. Zrównoważony rozwój oznacza umożliwienie dzieciom formułowania własnych opinii i zachęcanie ich do działań zgodnych z zasadami zrównoważonego rozwoju. Zrównoważony rozwój oznacza, że obecne pokolenie rozwija się, nie narażając na szwank następnego pokolenia, ale aktywnie o nim myśląc. Dzieci w ogóle nie zostały na to uwrażliwione.
Sądzę, że obecnie w szkołach panuje zupełnie inny ton. Odnoszę wrażenie, że dzieci są coraz mniej szanowane. Maniery zanikają i, niestety, rzadko można zobaczyć chłopca, który trzyma drzwi otwarte dla dziewczyny. To tak, jakby rodzice uważają, że szkoły są odpowiedzialne za wychowanie dzieci.
Niektóre dzieci są zainteresowane tylko tym, kto ma najnowszy, najwyższy-end mobile. Dzieci, które nie mają na to wpływu, są poza tym obrazem – i myślę, że pokolenie powyżej nas jest odpowiedzialne za wpajanie innych wartości.
„Odziedziczyliśmy toksyczny styl polityczny po pokoleniu przed nami.”
Nie odziedziczyliśmy konfliktów pokoleniowych; odziedziczyliśmy toksyczny styl polityczny po pokoleniu przed nami, które w niewielkim stopniu zajmowało się zmianami politycznymi lub kształtowaniem przyszłości, a bardziej koncentrowało się na tym, jak wszystko może pozostać po staremu. Wystarczy spojrzeć na to, jak rząd Merkel radził sobie z kryzysem klimatycznym i jak zawsze był ignorowany i zwalczany przez taką czy inną komisję. Ten styl polityczny rozczarował nasze pokolenie i słusznie: dla młodych ludzi jasne jest, że niewiele wystarczy, by odpowiedzieć na trudne pytania. Na przykład, jak za 20 lat, pomimo cyfryzacji, nadal będziemy mogli znaleźć dobrze płatną i stałą pracę?
„Starsze szeregi konserwatywnych polityków boją się zmian.”
Jako działacz na rzecz zjednoczonej Europy zawsze przypomina mi się, jak bardzo starsze szeregi konserwatywnych polityków obawiają się zmian. Podczas gdy młodzi ludzie niemal jednogłośnie opowiadają się za zjednoczoną Europą, starsze pokolenie wciąż jest na nią odporne, mimo że Stany Zjednoczone Europy były w programie poprzednich niemieckich polityków, takich jak sam Franz Josef Strauss .
Podczas gdy starzy politycy ćwiczą się w walce z lewicą, pozostając na prawicy, dzisiejsi młodzi ludzie skupiają się już bardziej na duchu Parlamentu Europejskiego, czyli na szukaniu rozwiązań.
W XXI wieku nie chodzi już tylko o posiadanie pomysłów, ale o współpracę na rzecz wspólnej przyszłości. Na przykład kampania #FreeInterrail – darmowy bilet Interrail dla wszystkich Europejczyków po ukończeniu przez nich 18 lat – została opracowana przez młodzież dla młodzieży. Pomysły takie jak te zapewnią nam pokój i spójność w dłuższej perspektywie czasowej.