Ekspert U of T o kłopotliwej historii, jaką Czarni mieli z pływaniem
Dlaczego Czarny chłopiec utonął? Bo nie umiał pływać.
A nie umiał pływać, ponieważ nauka pływania jest jednym z tych skrzyżowań, gdzie rasa, przestrzeń i klasa zderzają się. Czarni ludzie w Stanach Zjednoczonych topią się pięć razy częściej niż biali. A większość z tych zgonów ma miejsce na publicznych basenach.
Jeremiah Perry utonął podczas szkolnej wycieczki zeszłego lata. Grupa 33 nastolatków i ich nauczycieli cieszyła się klasycznym kanadyjskim doświadczeniem – spływem kajakowym w dziczy. Grupa wyróżniała się w Algonquin Park, ponieważ większość dzieci była czarnoskóra. A znalezienie Czarnych ludzi w lesie jest rzadkością.
Umiejętność pływania grupy szybko stała się kluczową kwestią we wstępnym dochodzeniu w sprawie śmierci Perry’ego. Okazało się, że połowa dzieci nie umiała pływać.
Lekcje pływania
Lekcje pływania są rytuałem przejścia dla większości kanadyjskich dzieci. Ale rasa komplikuje plusk, krzyki i śmiech na basenach.
W Kanadzie imigranci mają mniejsze szanse na naukę pływania lub pływanie w ramach rekreacji. Większość kanadyjskich przybyszów pochodzi z Azji, Afryki i Karaibów. Jeremiah Perry był niedawnym imigrantem z Guyana.
W moim starym wielokulturowym sąsiedztwie Toronto Parkdale, około 90 procent dzieci uczących się pływać było białych. W mojej nowej dzielnicy Regent Park, która zaczęła się od najstarszego w Toronto projektu budownictwa społecznego, ponad połowa mieszkańców to ludzie kolorowi i niedawni imigranci. Wygląda na to, że nie lubią pływać, ponieważ darmowy basen miejski wciąż przepełniony jest białymi ludźmi. Jednak park wokół basenu wypełniony jest brązowymi i czarnymi ludźmi korzystającymi z uroków przebywania na świeżym powietrzu i pluskającymi się w fontannach zraszających. Dla nich, zrobienie kroku z zewnątrz do środka basenu wydaje się być tak trudne, jak próba przepłynięcia Oceanu Atlantyckiego.
„W wodzie nie ma drzew”
Ciepłe morza i złote, piaszczyste plaże są standardowymi ikonami w turystycznych obrazach Karaibów. Tak samo jak hotele z basenami o głębokim błękicie. Otoczeni tak dużą ilością wody, można by się spodziewać, że mieszkańcy Karaibów są biegłymi pływakami. They are not.
Większość karaibskich basenów jest własnością hoteli i zaspokaja potrzeby turystów. Barwy rasowe basenów. Większość osób przebywających w basenach to biali turyści, natomiast osoby sprzątające lub serwujące koktajle w barze przy basenie to czarnoskórzy miejscowi.
Patrząc przez ten pryzmat, jak pokazano w klasycznym filmie Smile Orange, hotelowe baseny są kontynuacją starego kolonialnego projektu – biali ludzie na zabawie, chłodzący się w wodzie, w otoczeniu w stylu country club. Czarni ludzie przy pracy, pocący się w gorącym słońcu. Nie wolno im wchodzić do basenów.
Większość ludzi na Karaibach nie ma dostępu do basenów. Jeśli chcą nauczyć się pływać, muszą to zrobić w naturalnym zbiorniku wodnym, takim jak morze lub rzeka.
Jako dziecko na Jamajce, moja babcia zabroniła nam chodzić nad morze. „W wodzie nie ma drzew” – ostrzegała nas. Każdego roku jakieś dziecko tonęło, wychodząc poza swoją głębokość, po cichu zapadając się w słony, wodny grób.
Utopienie w rasizmie
Uczyłem się pływać w Anglii, gdzie cotygodniowe zajęcia z pływania były standardową częścią programu szkolnego. Raport z Amatorskiego Stowarzyszenia Pływackiego wykazał, że w Anglii istnieje niewykorzystany popyt na pływanie wśród czarnych ludzi. Większość z nich nie chodzi na basen, ponieważ nie widzą innych czarnych ludzi pływających. Ten sam raport wskazał South Azjaci są najmniej prawdopodobne, aby odważyć się do wody.
Pływanie i African Americans nie są klasyczne parowanie albo. Wyobraź sobie imprezę w basenie. Czarni ludzie mieszają się wokół basenu, podczas gdy biali ludzie są w pool.
African Americans „antypatia do pływania jest zakorzeniona w segregacji i rasizmu. Nie tak dawno temu na publicznych plażach i basenach w Stanach Zjednoczonych widniały znaki „Tylko dla białych”. Czarni, którzy wchodzili na te plaże byli przeganiani lub dostawali porządne lanie. Baseny były opróżniane, jeśli czarny człowiek dostał się do środka. Jedna czarna osoba skaziła całą rzecz.
Segregacja trwa do dziś, ale jest bardziej subtelna. Większość białych dzieci uczy się pływać w basenach, które są w prywatnych klubach rekreacyjnych na przedmieściach. Czarne dzieci często zmagają się z źle utrzymane i przepełnione publicznych basenów w centrach miast – jeśli baseny istnieją w ogóle.
Jeśli rodzice nie potrafią pływać, jest mniej prawdopodobne, że ich dzieci będą uczyć się pływać. Strach rodziców przed utonięciem oznacza, że są mało prawdopodobne, aby zapisać swoje dzieci na lekcje pływania, nawet jeśli są one dostępne.
Utonięcie podczas Black
Lubię robić okrążenia w basenie przez godzinę lub tak. Front-crawl na całej długości basenu i breast-stroke na powrocie. Dreadlocki spływają mi po plecach. Dotrzymywanie czasu zegarowi. Od czasu do czasu spotykam się z takim spojrzeniem. Czy to od czarnej czy białej osoby, wyraża ono zdziwienie, że w wodzie czuję się swobodnie. Czasami, to zaczyna rozmowę.
Ile razy słyszałem, że czarni ludzie nie mogą pływać, ponieważ nasze kości są zbyt gęste? Albo że nie umiemy pływać, bo nasze wielkie pupy ciągną nas w dół pod wodę?
Te komentarze próbują wykorzystać genetykę do wyjaśnienia niskiego wskaźnika pływania wśród Czarnych. Naukowy rasizm nie jest niczym nowym, jeśli chodzi o Czarną społeczność. Jego pierwotnym celem było usprawiedliwienie niewolnictwa.
Echa przeszłych stereotypów nadal kształtują życie Czarnych. W przypadku pływania, naukowy rasizm teraz twierdzi, że Czarni ludzie są mniej skłonni do pływania, ponieważ nasze mięśnie nie drgają z odpowiednią prędkością.
Te wyjaśnienia unikają spojrzenia na to, jak pływanie i systemowy rasizm krzyżują się. Dzieje się tak na tak wielu poziomach w moim lokalnym basenie. Ogólna reklama basenu dociera do białych ludzi z klasy średniej spoza dzielnicy, którzy przyjeżdżają do niego przyciągnięci jego nagradzaną architekturą. Basen zrobił niewiele outreach skierowanych do czarnej społeczności, w tym reklamy lekcji pływania dla swoich dzieci.
Pływanie w przyszłość
Pływanie jest częścią kapitału kulturowego stylu życia klasy średniej. Im biedniejszy jesteś, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że nauczysz się pływać lub odwiedzisz basen. Widmo kolonializmu czai się. Wysoki wskaźnik utonięć wśród Czarnych jest tylko kolejnym symptomem następstw niewolnictwa.
Pływacy olimpijscy są szczytem osiągnięć w sporcie. Przez długi czas, Czarni byli nieobecni w elitarnych drużynach pływackich. Pierwszą czarnoskórą osobą, która zdobyła medal olimpijski w pływaniu była Enith Brigitha na Olimpiadzie w Montrealu w 1976 roku. Pochodziła ona z Curacao na Karaibach i pływała w drużynie holenderskiej. W 1988 roku, Anthony Nesty z Surinamu stał się pierwszym czarnym człowiekiem, który zdobył olimpijskie złoto w pływaniu.
W każdej dekadzie liczba czarnych pływaków na igrzyskach olimpijskich wzrasta. Najnowszym był Simone Manuel, który stał się pierwszą czarną kobietą, która zdobyła złoto dla USA w pływaniu na Igrzyskach Olimpijskich w Rio w 2016 r.
Czarni pływacy na Olimpiadzie dają nadzieję, że pływanie zmienia się z białego sportu na bardziej zróżnicowany. Wraz z przesunięciem postaw, więcej czarnych dzieci powinno nauczyć się pływać, a wskaźnik utonięć powinien spaść.
Jacqueline L. Scott jest doktorantką w Ontario Institute for Studies In Education na University of Toronto.
Ten artykuł został pierwotnie opublikowany na The Conversation. Przeczytaj oryginalny artykuł.
.