Foundation for Alternative and Integrative Medicine
Kiedy po raz pierwszy dowiedziałam się o stewii lata temu, byłam podekscytowana. Wreszcie pojawił się słodzik pochodzący z zioła, a nie z laboratorium jakiegoś chemika. Był to produkt natury, a nie człowieka, więc musiał być dobry. Ponieważ nie zawierał cukru, uważano, że nie miał wpływu na poziom cukru we krwi i mógł być bezpiecznie stosowany przez diabetyków. Był wielokrotnie słodszy od cukru, więc wystarczyła tylko niewielka ilość, aby nadać potrawom taką samą słodycz jak cukier, ale bez wszystkich kalorii. Wydawało się, że to marzenie dietetyków.
Marketerzy promowali stewię jako naturalny, ziołowy słodzik, który może pomóc kontrolować poziom cukru we krwi, złagodzić pragnienie cukru, pomóc w utracie wagi i poprawić zdrowie układu pokarmowego. Miała ona egzotyczny urok, ponieważ pochodziła z rzadkiego zioła występującego tylko w dzikich rejonach Ameryki Południowej. Stewia przybrała postać naturalnego, zdrowego słodzika, który był o wiele zdrowszym wyborem niż cukier lub sztuczne słodziki.
Zostałem porwany przez cały szum informacyjny i wierzyłem, jak wielu innych, że stewia jest zdrowym, naturalnym słodzikiem, który promuje dobre zdrowie. Stewia została dodana do mojej diety w domu i zachęcałam innych do używania jej zamiast cukru lub sztucznych słodzików. Opracowałem wiele przepisów z jej użyciem.
Jednakże zacząłem zauważać efekty uboczne ze stewią, które mnie zaniepokoiły. Zacząłem się zastanawiać, czy stewia jest naprawdę tak zdrowe i zdrowe, jak twierdzą promotorzy. To skłoniło mnie do spojrzenia poza szum informacyjny i zagłębienia się w naukę, aby odkryć fakty. To, co znalazłem, zszokowało mnie! Wiele informacji na temat stewii to bardziej marketingowy szum niż prawda. Im więcej badałem, tym bardziej odkrywałem, że większość z tego, w co wierzymy na temat stewii, jest po prostu nieprawdziwa – to mity i błędne przekonania stworzone przez promotorów próbujących sprzedać produkt.
Poprzez moje badania znalazłem wiele problemów ze stewią, więcej niż mogę zawrzeć w tym artykule, ale chciałbym podkreślić sześć głównych mitów i przedstawić fakty, z których wszystkie są zweryfikowane przez opublikowane badania medyczne i zwykły stary zdrowy rozsądek.
Mit 1: Stewia jest nieszkodliwa, ponieważ pochodzi z rośliny
Zioła są naturalne, nieszkodliwe i często korzystne, prawda? Taki obraz dają nam marketingowcy, a my daliśmy się nabrać na to kłamstwo. Tylko dlatego, że coś pochodzi z rośliny, nie czyni tego zdrowym lub nieszkodliwym.
Istnieje wiele naturalnych substancji, które są trujące lub w inny sposób szkodliwe. Czy kiedykolwiek doświadczyłeś konsekwencji dotknięcia liścia rośliny trującego bluszczu lub poczułeś ból po użądleniu pokrzywą? Wiele trucizn, takich jak cyjanek i rycyna, pochodzi z roślin. Wiele niebezpiecznych leków również pochodzi z roślin.
Po prostu dlatego, że stewia pochodzi z rośliny, nie czyni jej nieszkodliwą, a tym bardziej zdrową.
Mit 2: Stewia jest ziołowym słodzikiem
Wszystkim nam powiedziano, że stewia jest „ziołowym” słodzikiem. Nic nie może być dalsze od prawdy. Słodzik, który jest sprzedawany w sklepach, w niczym nie przypomina rośliny stewii. W rzeczywistości słodziki te nie powinny być nawet nazywane stewią, lecz ich chemicznymi nazwami: rebaudiozyd A i stewiozyd. Wszystko to jest częścią błędnego przekonania, które marketingowcy stewii wykorzystują do oszukiwania opinii publicznej.
Słodzika stewii, który kupujesz w sklepie, nie można nazwać ziołem ani nawet produktem naturalnym; jest to wysoko przetworzona, rafinowana, oczyszczona substancja chemiczna. Słodycz stewii pochodzi z substancji chemicznych zwanych glikozydami stewiolowymi. W procesie rafinacji usuwa się wszystkie witaminy, minerały, przeciwutleniacze, olejki eteryczne i inne składniki roślinne, pozostawiając oczyszczone glikozydy stewiolowe. Niektórzy producenci oczyszczają swoje produkty do poszczególnych glikozydów stewiolowych, głównie rebaudiozydu A i stewiozydu.
Stevia nie jest bardziej naturalna niż cukier lub kokaina. Cukier jest pozyskiwany i rafinowany z buraków cukrowych. Kokaina jest ekstrahowana i rafinowana z liści kakaowca. Podobnie słodzik stewia jest pozyskiwany i rafinowany z liści stewii. Nazywanie stewii „ziołowym” słodzikiem jest jak nazywanie cukru „roślinnym” słodzikiem, ponieważ pochodzi on z buraków.
Jak cukier i kokaina, oczyszczony ekstrakt stewii tworzy biały krystaliczny proszek. Nie ma on żadnego podobieństwa do oryginalnego zioła w jakikolwiek sposób, kształt lub formę. Jest bardziej jak narkotyk niż jak zioło. Jej najsilniejszym efektem przypominającym narkotyk jest słodycz, która jest 200 do 300 razy słodsza od cukru.
Mit 3: Stewia nie uzależnia
Jednym z głównych problemów związanych z cukrem jest to, że uzależnia. W rzeczywistości, badania wykazały, że jest on tak samo, a nawet bardziej uzależniający niż kokaina. Na przykład, kiedy szczury laboratoryjne mają wolny dostęp zarówno do kokainy jak i cukru, wolą cukier od kokainy. Nawet szczury, które są już uzależnione od kokainy, szybko przestawiają swoje uzależnienie na cukier, gdy tylko zaoferuje im się wybór.1
Ludzie również uzależniają się od cukru. Jest to jeden z powodów, dla których mamy epidemię otyłości. Podobnie jak kokaina, cukier wyzwala w mózgu ośrodki przyjemności, które napędzają nas do jedzenia słodyczy i zachęcają do nadmiernego objadania się. Czy nie zdarzyło ci się kiedyś zjeść kawałek czekolady, a potem po prostu musiałeś zjeść jeszcze jeden i jeszcze jeden? Po prostu musiałeś zjeść więcej, mimo że wiedziałeś, że zjadłeś już wystarczająco dużo. Kiedy ignorować zdrowy osąd i podejmować decyzje w oparciu o pragnienia, jesteś addicted.
Uzależnienie od cukru nie jest odizolowany do tylko cukru, ale rozciąga się na wszystkich bezkalorycznych substancji słodzących, jak również. To nie jest tak bardzo „cukier” uzależnienie jak to jest „słodkie” uzależnienie. Uzależniamy się raczej od słodyczy niż od samego cukru. Bezkaloryczne słodziki wyzwalają te same ośrodki przyjemności w mózgu, że cukier robi i powoduje te same pragnienia i uzależnienia.
Badacze przetestowali szczury przy użyciu sacharyny, która jest całkowicie inna chemicznie od cukru. Wyniki były takie same. Rodzaj słodzika nie miał znaczenia, to słodki smak wyzwala potężny efekt, a nie rodzaj słodzika czy specyficzny skład chemiczny słodzika. Stewia ma taki sam efekt. Kiedy szczury mają do wyboru sacharynę lub stewię, ich preferencje w stosunku do stewii są tak samo silne jak w przypadku sacharyny.2
Uzależnienie od stewii było jedną z cech, które zauważyłem po raz pierwszy. Ludzie przestawiali się z uzależnienia od cukru lub aspartamu na stewię, gdy tylko zaczynali ją stosować. Zamiast jeść desery i śmieciowe jedzenie słodzone cukrem, jedli te same rodzaje pokarmów słodzonych stewią. Mieli też takie same zachcianki na słodycze. Stewia wcale nie ogranicza apetytu na słodycze, ona go podsyca, utrzymując pragnienia i uzależnienia od cukru przy życiu i aktywnie.
Mit 4: Stewia pomaga w utracie wagi
Większość ludzi używa stewii, aby wyeliminować kalorie z cukru i zmniejszyć ich całkowitą konsumpcję kalorii jako sposób na utratę lub utrzymanie wagi. Jednak ci ludzie, którzy używają go nie są bardzo udane z utraty wagi, a ci, którym uda się schudnąć, pracować bardzo ciężko na to i musi zmniejszyć ich całkowitego spożycia kalorii drastycznie, dzięki czemu ich utrata masy ciała podróż stała, nieprzyjemne walki. Prosta prawda jest taka, że stewia i inne bezkaloryczne słodziki nie pomagają w utracie wagi, ale promować przyrost masy ciała!
Badania pokazują, że kiedy ludzie dodają bezkaloryczne słodziki do ich diety, mają tendencję do przybierania na wadze, a nie stracić. Widać to wyraźnie na przykładzie osób, które piją dietetyczne napoje gazowane. Efekt ten nie jest dlatego, że ludzie z problemami wagi mają tendencję do picia sody dietetycznej, a więc są bardziej podatne na przyrost masy ciała. Nawet normalnej wagi ludzi, którzy piją dietetyczne sody przybierają na wadze szybciej niż ci, którzy piją taką samą ilość regularnych soda.3
Badania na zwierzętach udowodniły, że bezkaloryczne słodziki, w porównaniu do cukru, prowadzą do większego spożycia kalorii, większy przyrost masy ciała i zwiększone odkładanie się tkanki tłuszczowej. Kilka dużych badań na ludziach wykazało to samo.4 Rodzaj bezkalorycznego słodzika nie robi różnicy; wszystkie mają ten sam efekt promowania wagi, w tym stewia.5
Powodem tego jest to, że cukier aktywuje receptory smaku na języku, które przekazują wiadomości do mózgu i przewodu pokarmowego, aby uwolnić hormony i przygotować się na przychodzące kalorie cukru. Kiedy spożywamy bezkaloryczne substancje słodzące, aktywują one te same receptory smaku słodkiego na języku i uruchamiają ten sam proces. Jednakże, kiedy oczekiwane kalorie cukrowe nie pojawiają się, głód jest wzmożony, co sprzyja objadaniu się i przybieraniu na wadze. Istnieje również efekt metaboliczny. Cukier pobudza metabolizm bezpośrednio po jedzeniu, a bezkaloryczne substancje słodzące nie. Tak więc po zjedzeniu posiłku zawierającego bezkaloryczne substancje słodzące, więcej kalorii jest przekształcanych w tłuszcz i odkładanych w magazynie.6
Pomimo, że bezkaloryczne substancje słodzące mają różne właściwości chemiczne, ich wpływ na przyrost masy ciała jest taki sam. Powód nie ma nic wspólnego z ich składem chemicznym, lub czy pochodzą z ziół lub laboratorium, ale ma wszystko do czynienia z ich intensywnej słodyczy i ich brak kalorii. Jeśli twoim celem jest utrata wagi, lepiej będzie, jeśli będziesz spożywać prawdziwy cukier niż stewię.
Mit 5: Stewia jest dobra dla zdrowia układu trawiennego
Przewód pokarmowy (GI) jest domem dla bilionów mikroorganizmów zwanych zbiorczo mikrobiotą jelitową. Niektóre z tych bakterii i drożdży są ważne dla naszego zdrowia, ponieważ, między innymi, pomagają trawić żywność, produkują witaminy i wspierają funkcje odpornościowe. Niektóre jednak nie są tak przydatne i jeśli są obecne w zbyt dużej liczbie mogą zakłócać środowisko jelitowe i siać spustoszenie w funkcji trawiennej i ogólnego stanu zdrowia.
Sądzi się, że nadmierne spożycie cukru i słodyczy karmi te potencjalnie szkodliwe mikroorganizmy, powodując ich rozmnażanie i zakłócanie równowagi między dobrymi i złymi mikrobami. Teoria głosi, że zastąpienie cukru stewią ograniczy ilość pokarmu trafiającego do złych bakterii, ograniczając w ten sposób ich zdolność do wzrostu i namnażania się, co w rezultacie prowadzi do zdrowszego przewodu pokarmowego. Głównym problemem w tej koncepcji jest fakt, że zarówno tak zwane dobre, jak i złe mikroby żywią się cukrem i węglowodanami w diecie. Więc wyeliminowanie cukru „głodzi” dobre bakterie tak samo jak te złe.
Gdy jesz cukier, receptory smaku wyzwalają uwalnianie hormonów, które przygotowują przewód pokarmowy na przychodzące kalorie cukru. Bezkaloryczne substancje słodzące wywołują taką samą reakcję. Po zjedzeniu pokarmu zawierającego bezkaloryczne substancje słodzące, przewód pokarmowy jest przygotowany na przyjęcie porcji cukru. Kiedy przewidywane kalorii cukru nie przyjechać, zmiany występują, które powodują przesunięcie w populacji bakterii w niezdrowym kierunku.
Ponad 90 procent gatunków bakterii w jelitach pochodzi tylko z dwóch głównych podgrup – Firmicutes i Bacteroidetes. Odsetek tych dwóch rodzajów bakterii w znacznym stopniu wpływa na wagę osoby. Ludzie otyli mają o 50% więcej Firmicutes i o 50% mniej Bacteroidetes niż osoby o normalnej wadze. Bakterie Firmicutes są lepiej przystosowane do rozkładania żywności i wydobywania składników odżywczych, co powoduje, że większy procent kalorii jest usuwany z trawienia żywności. Wpływają one również na geny powodując, że większa część tych kalorii jest przekształcana w tłuszcz i magazynowana w organizmie.7 Z tego powodu, niektórzy ludzie nazywają Firmicutes bakteriami otyłości. Im więcej Firmicutes masz żyjących w jelitach, tym bardziej prawdopodobne jest, że masz nadwagę lub otyłość.
Badania wyraźnie wykazały, że spożywanie bezkalorycznych substancji słodzących zwiększa Firmicutes i zmniejsza Bacteroidetes populacji w jelitach, promując w ten sposób otyłość.8 Naukowcy mogą wziąć próbki kału z otyłych myszy i przeszczepić je do normalnej wagi myszy i spowodować, że stają się otyłe, jak również. Mogą również spowodować otyłość u myszy o normalnej wadze, karmiąc je żywnością zawierającą bezkaloryczne substancje słodzące zamiast cukru. To samo dzieje się u ludzi. Wszystkie bezkaloryczne substancje słodzące, w tym stewia, mają taki efekt.
Stewia zakłóca normalne środowisko jelitowe, prowadząc do zmian metabolicznych, które sprzyjają przybieraniu na wadze i zmieniają normalne funkcje trawienne.
Mit 6: Stewia jest dobra dla diabetyków, ponieważ nie wpływa na poziom cukru we krwi
Można by pomyśleć, że zastąpienie cukru, który silnie wpływa na poziom glukozy we krwi, bezkaloryczną substancją słodzącą, która ma niewielki wpływ, byłoby korzystne dla diabetyków. Z tego powodu stewia jest promowana jako lepszy wybór dla diabetyków niż cukier. Podczas gdy stewia ma niewielki wpływ na poziom cukru we krwi bezpośrednio, jej długotrwałe działanie znacznie zwiększa ryzyko insulinooporności i cukrzycy.
Większość bezkalorycznych substancji słodzących, w tym stewia, nie jest łatwo rozkładana lub trawiona. Jest to powód, dla którego nie dostarczają one żadnych kalorii. Może to brzmieć dobrze dla ludzi, którzy chcą zmniejszyć spożycie kalorii, ale powoduje to poważny problem. Kiedy glukoza dostaje się do przewodu pokarmowego, wyzwala uwalnianie hormonów, które pomagają w jej trawieniu i przyswajaniu, w konsekwencji glukoza jest szybko wchłaniana i usuwana z jelit. To dlatego ma ona tak dramatyczny wpływ na podniesienie poziomu cukru we krwi.
Stevia, i inne bezkaloryczne substancje słodzące, również wyzwalają uwalnianie tych samych hormonów. Ponieważ jednak bezkaloryczne substancje słodzące nie ulegają rozkładowi, nie są one łatwo wchłaniane. Pozostają w przewodzie pokarmowym przez dłuższy czas i nieustannie wyzwalają uwalnianie hormonów potrzebnych do przetwarzania glukozy.9 Chociaż spożywanie stewii nie ma większego wpływu na poziom cukru we krwi, wywiera ona ogromny wpływ w obrębie przewodu pokarmowego. W miarę jak stewia przemieszcza się w dół przewodu pokarmowego, nadal aktywuje receptory glukozy. W związku z tym w przewodzie pokarmowym wywołuje taki sam efekt, jak po spożyciu dużej ilości glukozy. Ten ogromny napływ hormonów i odpowiadający mu brak kalorii cukrowych powoduje zmiany w koloniach mikrobioty, zmienia pH, zakłóca regulację insuliny, powoduje dysfunkcję metaboliczną i sprzyja przybieraniu na wadze, prowadząc do insulinooporności i zwiększonego ryzyka rozwoju cukrzycy. Jeśli ktoś nie jest chory na cukrzycę, stosowanie stewii może sprawić, że będzie bardziej podatny na jej rozwój; jeśli osoba jest w stanie przedcukrzycowym, może popchnąć ją w kierunku pełnoobjawowej cukrzycy; jeśli jest już chora na cukrzycę, może jeszcze bardziej pogorszyć jej stan.
Stewia nigdy nie powinna być używana przez kogokolwiek, kto jest chory na cukrzycę lub kto obawia się zachorowania na cukrzycę.
Teraz, gdy masz już fakty na temat stewii, możesz dokonać świadomego wyboru, czy jej używać, czy nie. Ten artykuł porusza tylko niektóre z głównych problemów związanych ze stewią i innymi bezkalorycznymi substancjami słodzącymi. Gdy przyjrzeć się wszystkim dowodom, okazuje się, że stewia sprzyja przybieraniu na wadze, zaburzeniom żołądkowo-jelitowym i cukrzycy w większym stopniu niż cukier. Jeśli chcesz uzyskać bardziej szczegółowy raport z towarzyszącymi mu odniesieniami do badań, gorąco polecam przeczytanie mojej książki The Stevia Deception: The Hidden Dangers of Low-Calorie Sweeteners.
.