Języki Mozambiku
Mozambik jest krajem wielojęzycznym. Wiele języków Bantu jest rdzennymi językami Mozambiku. Język portugalski, odziedziczony po okresie kolonialnym (patrz: portugalski Mozambiku), jest językiem urzędowym, a Mozambik jest pełnoprawnym członkiem Wspólnoty Krajów Języka Portugalskiego. Ethnologue wymienia 43 języki używane w kraju.
Według INE, Narodowego Instytutu Statystyki Mozambiku, portugalski jest najczęściej używanym językiem w Mozambiku: według krajowego spisu ludności i mieszkań z 2007 r., 50,4% populacji krajowej w wieku 5 lat i starszych (80,8% osób mieszkających na obszarach miejskich i 36,3% na obszarach wiejskich) biegle posługuje się tym językiem. Narodowy spis ludności i mieszkań z 2017 r. wykazał, że językiem portugalskim posługuje się 47,3% wszystkich Mozambijczyków w wieku 5 lat i starszych, przy czym rodzimi użytkownicy stanowią 16,6% populacji (odpowiednio 38,3% w miastach i 5,1% na obszarach wiejskich). Inne powszechnie używane języki to suahili, Makhuwa, Sena, Ndau i Tswa-Ronga (Tsonga). Inne rdzenne języki Mozambiku to Lomwe, Makonde, Chopi, Chuwabu, Ronga, Kimwani, Zulu i Tswa. Językiem społeczności głuchych jest Mozambicki Język Migowy.
Małe społeczności Arabów, Chińczyków i Hindusów (głównie język Gujarati) mówią swoimi własnymi językami (Hindusi z portugalskich Indii mówią którymś z portugalskich kreolów ich pochodzenia) oprócz portugalskiego jako ich drugiego języka.
Artykuł 9 konstytucji Mozambiku przewiduje uznanie języków narodowych i uznanie ich za „dziedzictwo kulturowe i edukacyjne” oraz że państwo „będzie promować ich rozwój i coraz szersze użycie jako języków, które przekazują naszą tożsamość”. Język portugalski jest uznany za język urzędowy kraju na mocy artykułu 10.
.