Lanoxin

Lanoxin

Nazwa ogólna: digoksyna (doustna/wstrzykiwanie) (di JOX in)
Nazwa handlowa: Lanoxin

Medycznie przejrzane przez Philip Thornton, DipPharm. Last updated on Dec 4, 2020.

• Zastosowanie
• Ostrzeżenia
• Dawkowanie
• Czego unikać
• Skutki uboczne
• Interakcje

Co to jest digoksyna?

Lanoksynę (digoksynę) uzyskuje się z liści rośliny naparstnicy. Digoksyna sprawia, że serce bije mocniej i w bardziej regularnym rytmie.

Lanksyna jest stosowana w leczeniu niewydolności serca.

Lanksyna jest również stosowana w leczeniu migotania przedsionków, zaburzenia rytmu serca w przedsionkach (górnych komorach serca, które umożliwiają przepływ krwi do serca).

Ostrzeżenia

Nie należy stosować leku Lanoxin, jeśli u pacjenta występuje migotanie komór (zaburzenie rytmu serca w komorach, lub dolnych komorach serca, które umożliwiają wypływ krwi z serca).

Przed użyciem tego leku

Nie należy stosować leku Lanoxin, jeśli pacjent jest uczulony na digoksynę lub jeśli u pacjenta występuje migotanie komór (zaburzenie rytmu serca w komorach lub dolnych komorach serca, które umożliwiają wypływ krwi z serca).

Aby upewnić się, że lek Lanoxin jest bezpieczny dla pacjenta, należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowały:

• poważne schorzenie serca, takie jak „zespół chorej zatoki” lub „blok AV” (chyba że pacjent ma wszczepiony rozrusznik serca);

• zawał serca;

• wolne bicie serca, które powodowało omdlenia;

• zespół Wolffa-Parkinsona-White’a (nagłe szybkie bicie serca);

• choroba nerek;

• zaburzenia równowagi elektrolitowej (takie jak małe stężenie wapnia, potasu lub magnezu we krwi);

• zaburzenia tarczycy; lub

• jeśli u pacjenta niedawno wystąpiły wymioty lub biegunka.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży. Nie wiadomo, czy digoksyna może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Jednak występowanie niewydolności serca lub migotania przedsionków w czasie ciąży może powodować komplikacje, takie jak przedwczesny poród lub mała masa urodzeniowa, lub ryzyko śmierci zarówno u matki, jak i u dziecka. Korzyści z leczenia problemów z sercem za pomocą digoksyny mogą przewyższać wszelkie ryzyko dla dziecka.

Karmienie piersią podczas stosowania leku Lanoxin może nie być bezpieczne. Należy zapytać lekarza o wszelkie ryzyko.

Jak stosować lek Lanoxin?

Przyjmuj lek Lanoxin dokładnie tak, jak przepisał lekarz. Należy przestrzegać wszystkich wskazówek na etykiecie recepty i przeczytać wszystkie przewodniki po lekach lub instrukcje.

Staraj się przyjmować lek Lanoxin doustnie o tej samej porze każdego dnia.

Dokładnie odmierzaj płynny lek. Należy użyć dołączonej strzykawki dozującej lub użyć urządzenia do odmierzania dawek leku (nie łyżki kuchennej).

Lanoxin należy przyjmować regularnie, nawet jeśli pacjent czuje się dobrze lub nie ma żadnych objawów. Należy uzupełnić receptę zanim lek całkowicie się skończy.

Lanoxin zastrzyk jest podawany jako zastrzyk do mięśnia lub jako infuzja do żyły. Pracownik służby zdrowia poda Ci ten zastrzyk, jeśli nie jesteś w stanie przyjmować leku doustnie.

Twoje ciśnienie krwi i częstość akcji serca będą musiały być sprawdzane codziennie.

Możesz potrzebować częstych badań krwi. Konieczna może być również kontrola czynności nerek.

Nie należy nagle przerywać stosowania leku Lanoxin. Nagłe zaprzestanie może pogorszyć stan pacjenta.

Przechowywać w temperaturze pokojowej z dala od wilgoci i ciepła.

Informacje dotyczące dawkowania

Zwykła dawka leku Lanoxin dla dorosłych w zastoinowej niewydolności serca:

Szybka digitalizacja z dawką nasycającą:
Szczytowe stężenia digoksyny w organizmie wynoszące 8 do 12 mcg/kg na ogół zapewniają działanie terapeutyczne przy minimalnym ryzyku toksyczności u większości pacjentów z niewydolnością serca i prawidłowym rytmem zatokowym.
Dawka obciążająca powinna być podawana w kilku frakcjach, przy czym około połowa całkowitej dawki powinna być podana jako pierwsza dawka. Dodatkowe frakcje dawki całkowitej mogą być podawane w odstępach 6 do 8 godzin. Przed podaniem każdej dodatkowej dawki należy rozważyć dokładną ocenę odpowiedzi klinicznej pacjenta. Jeśli odpowiedź pacjenta wymaga zmiany obliczonej dawki obciążającej digoksyny, wówczas dawkę podtrzymującą należy obliczyć na podstawie ilości rzeczywiście podanej.
Tabletki:
Początkowa: 500 do 750 mcg zwykle wywołuje wykrywalne działanie w ciągu 0,5 do 2 godzin, a maksymalne działanie w ciągu 2 do 6 godzin. Dodatkowe dawki 125 do 375 mcg mogą być podawane w odstępach 6 do 8 godzin, aż do uzyskania klinicznych dowodów odpowiedniego działania. Zwykle stosowana ilość tabletek digoksyny wymagana przez pacjenta o masie ciała 70 kg w celu osiągnięcia 8 do 12 mcg/kg szczytowych zapasów w organizmie wynosi 750 do 1250 mcg.
Wstrzyknięcie:
Początkowe: 400 do 600 mcg digoksyny dożylnie zwykle powoduje wykrywalne działanie w ciągu 5 do 30 minut z maksymalnym działaniem w ciągu 1 do 4 godzin. Dodatkowe dawki 100 do 300 mcg mogą być podawane ostrożnie w odstępach 6 do 8 godzin, aż do uzyskania klinicznych dowodów odpowiedniego działania. Zwykła ilość digoksyny podawana w postaci wstrzyknięcia, potrzebna pacjentowi o masie ciała 70 kg do osiągnięcia szczytowego stężenia w organizmie wynoszącego 8 do 12 mcg/kg, wynosi 600 do 1000 mcg. Droga iniekcji jest często stosowana w celu uzyskania szybkiej digitalizacji, z zamianą na tabletki digoksyny w leczeniu podtrzymującym.
Dawka podtrzymująca:
Dawki tabletek digoksyny stosowane w kontrolowanych badaniach u pacjentów z niewydolnością serca wynosiły od 125 do 500 mcg raz na dobę. W tych badaniach dawkę digoksyny miareczkowano na ogół w zależności od wieku pacjenta, beztłuszczowej masy ciała i czynności nerek. U pacjentów w wieku poniżej 70 lat z dobrą czynnością nerek terapię rozpoczyna się zwykle od dawki 250 mcg raz na dobę.

Rozsądna dawka dla dorosłych w przypadku migotania przedsionków:

Dawki szczytowe digoksyny większe niż 8 do 12 mcg/kg wymagane u większości pacjentów z niewydolnością serca i prawidłowym rytmem zatokowym były stosowane do kontroli częstości akcji komór u pacjentów z migotaniem przedsionków. Dawki digoksyny stosowane w leczeniu przewlekłego migotania przedsionków należy miareczkować do minimalnej dawki, która pozwala uzyskać pożądaną kontrolę częstości akcji komór bez wywoływania działań niepożądanych.

Co się stanie, jeśli pominę dawkę leku?

Przyjmij lek tak szybko, jak to możliwe, ale pomiń pominiętą dawkę, jeśli następna dawka ma być przyjęta za mniej niż 12 godzin. Nie należy przyjmować dwóch dawek jednocześnie.

Co się stanie w przypadku przedawkowania?

Należy zwrócić się o pomoc medyczną w nagłych wypadkach lub zadzwonić na linię pomocy doraźnej pod numer 1-800-222-1222. Przedawkowanie digoksyny może być śmiertelne.

Objawy przedawkowania mogą obejmować nudności, wymioty, utratę apetytu i uczucie zmęczenia.

Czego powinienem unikać podczas stosowania leku Lanoxin?

Należy unikać przegrzania lub odwodnienia podczas wysiłku fizycznego, w czasie upałów lub z powodu niepicia wystarczającej ilości płynów. Przedawkowanie digoksyny może wystąpić łatwiej, jeśli pacjent jest odwodniony.

Skutki uboczne stosowania leku Lanoxin

Uzyskać pomoc medyczną w przypadku wystąpienia objawów reakcji alergicznej na lek Lanoxin: pokrzywka; trudności w oddychaniu; obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła.

Natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli:

• mdłości, wymioty, biegunka, ból brzucha;

• szybka, wolna lub nierówna akcja serca;

• uczucie lekkości, jakbyś mógł zemdleć;

• krwawe lub czarne, smoliste stolce;

• konfuzja, osłabienie, omamy, nietypowe myśli lub zachowanie;

• obrzęk piersi lub tkliwość;

• nieostre widzenie, zażółcenie widzenia; lub

• (u niemowląt lub dzieci) ból brzucha, zmniejszenie masy ciała, opóźnienie wzrostu, zmiany zachowania.

Poważne działania niepożądane mogą być bardziej prawdopodobne u osób w podeszłym wieku oraz u osób chorych lub osłabionych.

Częste działania niepożądane związane z lanoxiną mogą obejmować:

• nudności, biegunkę;

• uczucie osłabienia lub zawroty głowy;

• ból głowy, osłabienie, niepokój, depresję; lub

• wysypkę.

Nie jest to pełny wykaz działań niepożądanych i mogą wystąpić inne. Należy skontaktować się z lekarzem w celu uzyskania porady medycznej dotyczącej działań niepożądanych. Działania niepożądane można zgłaszać do FDA pod numerem 1-800-FDA-1088.

Jakie inne leki będą wpływać na lek Lanoxin?

Czasami nie jest bezpieczne jednoczesne stosowanie niektórych leków. Niektóre leki mogą wpływać na stężenie we krwi innych przyjmowanych leków, co może nasilić działania niepożądane lub sprawić, że leki te będą mniej skuteczne.

Wiele leków może wchodzić w interakcje z digoksyną. Obejmuje to leki wydawane na receptę i bez recepty, witaminy i produkty ziołowe. Nie wszystkie możliwe interakcje zostały tutaj wymienione. Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich aktualnie stosowanych lekach oraz o wszystkich lekach, których stosowanie rozpoczynasz lub przerywasz.

Dalsze informacje

Pamiętaj, przechowuj ten lek i wszystkie inne leki w miejscu niedostępnym dla dzieci, nigdy nie udostępniaj leków innym osobom i stosuj lek Lanoxin tylko w zalecanym wskazaniu.

Zawsze należy skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia, aby upewnić się, że informacje zawarte na tej stronie odnoszą się do sytuacji osobistej pacjenta.

Zrzeczenie się odpowiedzialności medycznej

.