MBA Recommendation Letter Tips – Professional Reference Samples for Business School

MBA Recommendation Letter Tips – Professional Reference Samples for Business School

Compelling MBA listy polecające przekazać niezbędne „dowód społeczny”, ponieważ te potwierdzenia umiejętności i przywództwa tworzą jedyny składnik aplikacji szkoły biznesu kandydaci nie dostarczają.

Jednakże, zabezpieczenie przekonujących listów referencyjnych obejmuje złożony i wymagający proces wieloetapowy. Proces ten testuje takt kandydata, dyplomację, wytrwałość, perswazyjność, umiejętności organizacyjne, inteligencję emocjonalną i uczciwość.

W tym artykule, nie zapewniamy kompleksowego przewodnika do całego procesu, ale raczej praktyczne wskazówki i spostrzeżenia dotyczące niektórych z najgorętszych i najbardziej kontrowersyjnych aspektów wnioskodawcy będą napotykać podczas dążenia do wybitnych listów referencyjnych.

Tendencja w kierunku autentycznych, uczciwych ocen, które są rzeczywiście napisane przez referencje zamiast samych wnioskodawców MBA skłoniło wiele szkół biznesu, aby niedawno przyjąć stosunkowo jednolity, uproszczony format listu polecającego znany jako Common LOR. Rozbijamy ten nowy format przyjęty przez ponad 40 z tych szkół biznesu. Następnie, kładziemy konkretne, konkretne wskazówki dla wnioskodawców chcących zapewnić, że ich listy polecające MBA pojawiają się jako przemyślane, dokładne i skuteczne, jak to możliwe w tym nowszym i bardziej zwięzłe ramy oceny.

Featured MBA Programy
University of North Carolina	MBA@UNC Online MBA	View Full Profil
Ohio University	Online MBA	View Full Profile
Villanova University	Online Master of Business Administration	View Full Profile
Maryville University	Master of Business Administration	View Full Profile
View Full Profile
Northeastern University	Online Masters of Business Administration	View Full Profile
University of California, Davis	Online MBA (MBA@UCDavis)	View Full Profile

The Appraisals MBA Programy Request

W większości lepszych szkół biznesu, a zwłaszcza w bardzo selektywnych szkół biznesu, które obejmują super-elity M7, komisje przyjęć tradycyjnie zażądał bardzo jednolite zestawy informacji od rekomendujących. Poeci & Quants wykazali te zaskakujące podobieństwa, gdy opublikowali badanie ocen rekomendacji wymaganych przez 30 najlepszych szkół biznesowych w 2016 roku.

Po pierwsze, większość z tych szkół prosi rekomendujących o zaznaczenie pól na formularzu oceny, czasami nazywanym „siatką”, aby ocenić swoje wrażenia na temat kandydata. Formularze te proszą rekomendujących o ocenę wnioskodawcy na szerokiej gamie cech osobistych.

Studiowanie tych formularzy może być przydatne dla kandydatów. To dlatego, że formularze dostarczają cennych spostrzeżeń na temat tego, jakie cechy kandydaci byliby mądrzy, aby podkreślić te szkoły w swoich esejach aplikacyjnych, wraz z instrukcjami, które kandydaci dostarczają swoim rekomendującym na temat cech, które należy zaakcentować podczas pisania listów referencyjnych.

Typowo szkoły biznesu eufemistycznie dać te formy tytuł odnoszący się do przywództwa, takich jak „Ocena Przywództwa”. Jednak wiele z tych cech to atrybuty osobiste, które prawdopodobnie mają niewiele lub nic wspólnego z przywództwem per se. Dla przykładu, formularz Harvard Business School prosi o ocenę samoświadomości, zdolności ilościowych, a nawet poczucia humoru.

Inteligencja emocjonalna i kreatywność obejmują dwie z cech uznanych przez niedawne badanie Światowego Forum Ekonomicznego jako umiejętności o wysokiej wartości krytycznej dla wszystkich pracowników rozpoczynających się w 2020 roku. Sprawdź analizę BSchools i komentarz w naszym ostatnim kawałku, Which Business Skills are Most Valuable?

The MBA Applicant’s Recommendation Letter Dilemma

Podobnie jak formularze siatki, pytania listu polecającego MBA, znane jako narracyjne „podpowiedzi” w lingo przyjęć MBA, tradycyjnie były standaryzowane do niezwykłego stopnia. Z 16 najlepszych programów MBA w rankingu Poetów & Quants w ich badaniu, dwanaście z tych szkół biznesu poprosił te same dwa pytania. W rzeczywistości, w wielu przypadkach, sformułowania te elitarne szkoły biznesu wybrał dla swoich dwóch pytań było absolutnie identyczne. Co więcej, szkoły biznesowe, które nie zadawały tych „magicznych pytań”, pytały o te same tematy, używając innego języka.

Poniżej przedstawiamy analizę i wskazówki związane z takimi podpowiedziami. Ale najpierw, czytelnicy mogą się zastanawiać, dlaczego tak wiele z tych programów MBA tradycyjnie poprosił te same pytania listu polecającego – i dlaczego tak wiele szkół biznesu poprosił tylko dwa z nich.

W skrócie, praktyka ta rozwinęła się jako odpowiedź na powszechny problem w pracy z rekomendującymi: dylemat napotykany przez aplikanta pracującego dla bezpośredniego przełożonego, który mówi: „Jestem po prostu zbyt zajęty, aby napisać twoje listy referencyjne. Ty je napiszesz, a ja je podpiszę”.

W 2013 roku Association of International Graduate Admissions Consultants (AIGAC) zleciło badanie, które zdmuchnęło wieko z tego, co niektórzy nazwali „oszustwem listów referencyjnych”, gdy ujawniło, że rekomendujący poprosili 38 procent samych kandydatów o napisanie własnych listów polecających. Odsetek ten wzrósł do połowy wszystkich wnioskodawców z finansów i rachunkowości tła i aż 61 procent kandydatów w Japonii. Artykuł z 2014 roku Poets & Quants poinformował, że „większość konsultantów ds. Przyjęć uważa, że liczba ta jest znacznie wyższa, przy czym aż sześć z dziesięciu listów jest pisanych przez kandydatów na MBA.”

Jeden komentarz na forum dyskusyjnym od studenta MBA w Kellogg School of Management na Northwestern University mused, „Czasami mam wrażenie, że jestem jedyną osobą, która nie korzystała z konsultanta przyjęć i nie napisał żadnego z własnych listów polecających.”

„To zdecydowanie się zdarza i ankieta to udowadnia”, powiedział Fortune Alex Kleiner, student Harvard Business School. „To jest coś, czego nigdy nie czułbym się komfortowo robiąc. Ale jeśli jesteś dyrektorem ds. przyjęć, nie bardzo wiem, jak z tym walczyć. Mógłbyś być bardziej jednoznaczny i powiedzieć: 'Jeśli się dowiemy, twoja aplikacja zostanie automatycznie odrzucona’. Inne niż bycie naprawdę twardym, nie sądzę, że można to powstrzymać.”

Aby zwalczyć ten trend „ty piszesz, ja podpiszę”, w 2014 roku sześć szkół biznesu (Columbia Business School, Wharton School na Uniwersytecie Pensylwanii, Yale School of Management, University of Chicago’s Booth School of Business, University of Virginia’s Darden School of Business i Northwestern Kellogg) postanowiło ustanowić wspólny format listu polecającego MBA. Ich system, podobny do tego używanego przez szkoły prawnicze od dziesięcioleci, zapoczątkował trend w kierunku zmniejszenia liczby i długości listów polecających wspierających kandydatów na MBA.

Zamierzeniem ogłoszonym w tym czasie było to, że wspólne wnioski oceniające zmniejszyłyby obciążenie rekomendujących i umożliwiłyby bardziej wiarygodne oceny kandydatów-innymi słowy, powstrzymałoby to wnioskodawców programów MBA od pisania własnych listów nad podpisami ich przełożonych.

Inne uzasadnienie dotyczyło ułatwienia rekomendującym pisania listów popierających kandydatów ubiegających się o przyjęcie do kilku szkół, ponieważ wielu kandydatów – zwłaszcza tych planujących karierę w bankowości inwestycyjnej lub finansach – i tak ubiegało się o przyjęcie do co najmniej trzech z sześciu szkół biznesu w tej pierwotnej grupie.

Wspólny LOR: Standard listu polecającego MBA

Dwa lata później, Graduate Management Admissions Council (GMAC) współpracowała z Ross School of Business na Uniwersytecie Michigan, aby opracować własny wspólny list polecający MBA format, oznaczony jako Wspólny LOR. Pierwsze dwie szkoły biznesu, które dołączyły do konsorcjum, to New York University’s Stern School of Business i SC Johnson School of Management na Cornell University. Ale do października 2020 roku, 42 szkoły biznesu przyjęły Wspólny LOR. Oto aktualna lista:

• Asia School of Business, we współpracy z MIT Sloan Management
• Boston College, Carroll School of Management
• Boston University, Questrom School of Business
• Brandeis International Business School
• Carnegie Melon University, Tepper School of Business
• College of New Jersey
• College of William & Mary, Mason School of Business
• Cornell University, SC Johnson School of Business
• Dartmouth College, Tuck School of Business
• Duke University, Fuqua School of Business
• Emory University, Goizueta Business School
• Fudan University School of Management
• Georgetown University, McDonough School of Business
• Georgia Tech University, Scheller College of Business
• Indian School of Business
• Massachusetts Institute of Technology, MIT Sloan School of Management
• New York University, Stern School of Business
• Northeastern University, D’Amore-McKim School of Business
• Notre Dame University, Mendoza School of Business
• Pennsylvania State University, Smeal College of Business
• Rice University, Jones Graduate School of Business
• Sabanci University, Sabanci School of Management
• Santa Clara University, Leavey School of Business
• Simon Fraser University, Beedie School of Business
• Southern Methodist University, Cox School of Business
• Stanford Graduate School of Business
• University of California at Davis, Graduate School of Management
• University of California at Irvine, Merage School of Business
• University of California at Los Angeles, Anderson School of Management
• University of Florida, Warrington College of Business
• University of Georgia, Terry College of Business
• University of Kansas, School of Business
• University of Michigan, Ross School of Business
• University of Minnesota, Carlson School of Management
• University of North Carolina at Chapel Hill, Kenan-Flagler Business School
• University of Rochester, Simon Business School
• University of San Francisco School of Management
• University of Texas at Austin, McCombs School of Business
• University of Virginia, Darden School of Business
• Vanderbilt University, Owen Graduate School of Management
• Washington University in St. Louis, Olin Business School
• Yale School of Management

Interesujące jest to, w jaki sposób te szkoły biznesu zmieniły swoje sojusze. Dwie ze szkół biznesu, które wcześniej odzwierciedlały formy siatki w HBS i Northwestern Kellogg-Dartmouth Tuck i Stanford’s Graduate School of Business-przełączyły się do GMAC’s Common LOR, w tym jego formy siatki.

Ponadto, Virginia Darden i Yale School of Management uciekł z oryginalnego „Gang of Six”, a teraz również wymagają wspólnego LOR. Do 2017 roku, Wharton School również uciekł z oryginalnej grupy, ale poszedł własną drogą. Wharton zastąpił dwa własne pytania listu polecającego dla wspólnych podpowiedzi, a także zastąpił listę oceny cech osobistych „wybierz trzy” zamiast formularza siatki.

Niemniej jednak, w większości szkół biznesu, ten sam formularz siatki rachunków dla większości osobistych ocen jakości, a te same dwa pytania esejowe nadal stanowią większość podpowiedzi listu polecającego MBA. Co obejmują te formularze i pytania?

Wspólna siatka LOR

Siatka używana przez 42 szkoły biznesu Common LOR jest znacznie bardziej wszechstronna niż siatki używane przez wiele programów MBA. Wspólny LOR Leadership Assessment Grid prosi o szczegółowe oceny 12 cech charakteru i kompetencji pogrupowanych w pięciu kategoriach:

Achievement

• Initiative
• Results Orientation

Influence

• Communication, Professional Impression & Poise
• Influence and Collaboration

People

• Respect for Others
• Team Leadership

.

• Rozwijanie innych

Kwalifikacje osobiste

• Zaufanie/integralność
• Dostosowanie/odporność
• SamoświadomośćAwareness

Cognitive Abilities

• Problem Solving
• Strategic Orientation

To jest ocena behawioralna, zgodna z obecną tendencją do przeprowadzania wywiadów behawioralnych. Formularz prosi rekomendujących o wybranie przycisku odpowiadającego „zachowaniu, które widziałeś, że wnioskodawca wykazuje najbardziej konsekwentnie”. Kończy się prośbą do rekomendującego o ocenę, która porównuje wnioskodawcę z ich grupą rówieśniczą, a następnie ocenia względny entuzjazm ich rekomendacji.

Magiczne pytania listu polecającego MBA

Podstawowo, najczęściej zadawane podpowiedzi sprowadzają się do próśb o poparte przykładami oceny wydajności obejmujące tylko dwa tematy listu polecającego MBA:

1. Porównania z porównywalnymi osobami w podobnych rolach, oraz
2. Reakcja na krytykę (tj. reakcja kandydata po najważniejszych informacjach zwrotnych przełożonego).

Oto wersja Harvard Business School dwóch magicznych pytań:

1. Jak wydajność, potencjał, tło lub cechy osobiste kandydata porównują się do tych z innych dobrze wykwalifikowanych osób w podobnych rolach? Proszę podać konkretne przykłady. (300 słów)
2. Proszę opisać najważniejszy kawałek konstruktywnej informacji zwrotnej, którą dałeś wnioskodawcy. Proszę szczegółowo opisać okoliczności i odpowiedź wnioskodawcy. (250 słów)

Wspólny LOR poprzedza swoje wcielenia tych dwóch pytań prosząc o 50-słowne streszczenie relacji wnioskodawcy z rekomendującym. Następnie Wspólny LOR przedstawia swoją interpretację tych dwóch magicznych pytań:

1. Jak wydajność wnioskodawcy porównuje się do wydajności innych dobrze wykwalifikowanych osób na podobnych stanowiskach? (Np. jakie są główne mocne strony kandydata?) (do 500 słów)
2. Opisz najważniejszy element konstruktywnej informacji zwrotnej, którą przekazałeś kandydatowi. Proszę szczegółowo opisać okoliczności i odpowiedź wnioskodawcy. (Do 500 słów)

Tak, limity słów odpowiedzi są poważnymi ograniczeniami, szczególnie w wersjach Harvarda. Ale zauważ, jak Wspólne podpowiedzi LOR dają rekomendującemu mniej więcej dwa razy więcej miejsca niż podpowiedzi HBS, nawet jeśli HBS prosi o znacznie szerszą interpretację wyników niż Wspólny LOR.

Wspólny LOR następnie zadaje opcjonalne pytanie: „Czy jest coś jeszcze, co powinniśmy wiedzieć?”. Nie ma limitu słów dla tej zachęty.

Tips for Outstanding MBA Recommendation Letters

Teraz, gdy przedstawiliśmy najbardziej powszechne siatki i podpowiedzi, rozważmy kilka wskazówek, które powinny przyczynić się do wybitnych listów referencyjnych.

Start Early

Konsultanci ds. rekrutacji często otrzymują spanikowane telefony na kilka dni przed terminem aplikacji od kandydatów, których rekomendujący nie będą w stanie złożyć listów polecających na czas. Żaden wnioskodawca programu MBA nie chce znaleźć się w takiej sytuacji.

Około czterech miesięcy przed terminem aplikacji, kandydaci powinni myśleć o możliwych rekomendujących. Do trzech miesięcy naprzód, kandydaci powinni zdecydować się na swoich rekomendujących i powinni opracować harmonogram zarządzania nimi zgodny z wydarzeniami, które opisujemy poniżej.

Recognize What MBA Admissions Directors Seek In Recommendation Letters

Kandydaci do programu MBA często posiadają z góry założone wyobrażenia o tym, co członkowie komisji rekrutacyjnej („adcoms”) szukają podczas analizy tych listów rekomendacyjnych, które różnią się od tego, czego ci czytelnicy faktycznie oczekują. Przedstawiamy kilka przykładów w naszej analizie i wskazówki poniżej.

Na przykład, w tym wideo z Poets & Quants „2018 CentreCourt MBA Fair w San Francisco, Stanford’s Assistant Dean for MBA Admissions Kirsten Moss oferowane te uwagi:

Recenzje są szczególnie ważne – to jeden raz, kiedy możemy uzyskać czyjąś opinię z zewnątrz patrząc w, inne niż własne, co rzeczywiście osiągnąłeś. … Szukam tych drobnych szczegółów, co ta osoba zrobiła, czym się wyróżnia? Jest 50 różnych sposobów na bycie liderem, ale powiedz mi o kilku z nich. Dla nas nie ma znaczenia, jaki jest ich tytuł, czy są absolwentami czy nie. Chodzi o to, kto może nam powiedzieć i pokazać zakres i skalę tych osiągnięć.

Znaj charakterystyczne cechy wielkich rekomendujących

Świetny rekomendujący jest mistrzem kandydata. Muszą pasować do profilu „szalejących fanów” cytowanych przez guru zarządzania, takich jak Ken Blanchard i Tony Robbins. Ponieważ prawdopodobieństwo wspaniałego listu polecającego MBA zależy głównie od tego, kogo kandydat wybierze do jego napisania, poziom jego entuzjazmu stanowi kluczowy punkt odniesienia i główny czynnik decydujący. Rozważając różnych potencjalnych rekomendujących, kandydaci powinni porównać ich poziomy entuzjazmu.

Jednym ze sposobów zmierzenia poziomu entuzjazmu potencjalnego rekomendującego byłoby zapytanie go podczas osobistego spotkania: „Czy możesz napisać mocny list referencyjny w moim imieniu?”. Następnie uważnie obserwuj ich niewerbalne gesty i słuchaj uważnie. Następne kilka sekund powinno ujawnić, czy można liczyć na to, że napisze on list pełen entuzjazmu. Kandydaci nigdy nie powinni wybierać kogoś, kto nie jest skłonny do napisania szalenie entuzjastycznej rekomendacji.

Idealnie, solidny rekomendujący będzie obecnym przełożonym kandydata lub niedawnym. Większość szkół biznesu wymaga co najmniej jednego listu referencyjnego od menedżera liniowego, który bezpośrednio nadzorował wnioskodawcę, zwykle albo szefa kandydata, albo szefa szefa. Najlepiej, aby ta odpowiedzialność nadzorcza trwała około roku, a jeśli to możliwe, powinno to być niedawne doświadczenie w ciągu ostatnich 12 do 24 miesięcy.

Idealnie, rekomendujący muszą być również doświadczonymi perswazyjnymi pisarzami. Po tym wszystkim, celem ich listu jest przekonanie sceptycznej komisji rekrutacyjnej do rzucenia pliku wnioskodawcy w stosie „akceptacji”, a pisanie przekonujących listów polecających tego typu wymaga wytrawnych umiejętności pisania.

Sytuacje mogą się rozwijać, gdzie nie jest wykonalne, aby uzyskać silną rekomendację od aktualnego przełożonego. Nikt nie powinien narażać swojej pracy na ryzyko, aby uzyskać rekomendację szkoły biznesu. Następnymi najlepszymi opcjami w tych przypadkach mogą być niedawni byli przełożeni, obecni klienci lub członkowie zarządu.

Trzecia, ale znacznie mniej pożądana opcja obejmuje funkcjonariuszy stowarzyszeń zawodowych lub organizacji non-profit, którzy nadzorowali kandydata lub z którymi ściśle współpracowali. W takich przypadkach kandydat będzie musiał wyjaśnić w swoim eseju aplikacyjnym, dlaczego nie poprosił swojego obecnego szefa o napisanie listu.

Wielu wnioskodawców zakłada, że ktoś z prestiżowym tytułem – takim jak dyrektor naczelny, dyrektor finansowy lub dyrektor ds. marketingu – będzie stanowił doskonały wybór jako rekomendujący. Jednakże, jest to nierozsądne, aby wybrać kogoś takiego – nawet jeśli są one dobrze podłączony absolwent szkoły – gdy będzie to oczywiste dla adcoms czytając list, że takie wykonawcze rangi zbyt wysoko nad kandydatem na wykresie organizacyjnym, aby bezpośrednio nadzorował ich pracę.

Aby napisać wielkie listy polecające, rekomendujący muszą mieć bezpośrednio nadzorowane kandydatów MBA i znać je i ich pracy dobrze. Członkowie komisji rekrutacyjnej chcą zobaczyć listy pełne przekonujących, szczegółowych przykładów wspierających twierdzenia, że wnioskodawcy wykonali lepiej lub oferują większy potencjał przywódczy niż większość porównywalnych osób na podobnych stanowiskach. Ktoś, kto nie zna kandydata bardzo dobrze, nie będzie w stanie wypełnić listu takimi szczegółowymi przykładami.

Poza tym, Karla Cohen z Fortuna Admissions wskazuje, że ważne jest, aby wybrać kogoś, kto może skomentować postępy wnioskodawcy, zwłaszcza rekomendującego:

. … kto rzeczywiście był świadkiem twojego rozwoju i wzrostu z pierwszej ręki. Ktoś, kto był odpowiedzialny za ten rozwój i wzrost i może szczegółowo skomentować. … jest zdecydowanie najlepszym wyborem. Jeśli nie mogą mówić o tobie z obu substancji i specyfiki, nie są one właściwą osobą do rekomendacji.

Aby być uprzejmy w tych sytuacjach, prestiżowe wykonawczy często będzie akceptować kandydata listu-pisanie prośby, ale będzie ogólnie przedłożyć list formularz pełen niejasne, ogólne i puste frazesy, które adcoms uzna za bezużyteczne. W niektórych przypadkach taki rezultat może faktycznie zniszczyć ogólne wrażenie, jakie wywiera skądinąd znakomity kandydat.

Kandydaci nie powinni wybierać profesorów uniwersyteckich, aby służyć jako rekomendujący, nawet tych z programów magisterskich. Komisje rekrutacyjne MBA uznają takie referencje za nieistotne i odrzucają je.

A wnioskodawcy nigdy, w żadnych okolicznościach, nie powinni prosić współmałżonka lub członka rodziny, aby służył jako rekomendujący. Dostarczenie takiego listu może zniszczyć wiarygodność całej aplikacji.

Zarządzaj listem polecającym MBA Współpraca efektywnie

Ponieważ ten projekt zazwyczaj wymaga kilku sesji roboczych, najlepiej, aby rekomendujący był kimś, z kim klient może pracować osobiście. Dla wielu z tych spotkań, sesje wideo online lub telefoniczne mogą się sprawdzić, a podczas kryzysu Covid-19, prawdopodobnie będą to jedyne opcje, z którymi większość rekomendujących się zgodzi. Jednakże, w okresach nie obciążonych pandemią, pierwsze kluczowe spotkanie, w którym kandydat spotyka się z potencjalnym rekomendującym, powinno prawdopodobnie odbyć się osobiście, nawet jeśli kandydat musi zarezerwować lot.

Najlepsi autorzy listów polecających są zajęci i wszystko, co kandydaci mogą zrobić, aby zaoszczędzić im czasu i wysiłku oraz ograniczyć zakres ich pracy, będzie pomocne. Kandydaci powinni napisać dobrze zorganizowany dokument zwany briefem rekomendacyjnym, zawierający następujące sekcje:

1. Lista szkół, do których kandydat będzie się ubiegał
2. Od każdej szkoły:
   • Formularz siatki oceny przywództwa
   • Pytania referencyjne lub podpowiedzi narracyjne
3. Zwięzłe oświadczenie o celach
4. Referencje aplikacji do szkół biznesu, które kandydat złoży w szkołach
5. Cztery wypunktowane konspekty podsumowujące:
   • Aspiracje do listu referencyjnego
   • Mocne i słabe strony
   • Istotne informacje osobiste, w tym wcześniej nieujawnione fakty
   • Proponowane przykłady dla podchwytliwych podpowiedzi (jak odpowiedzi na krytyczną informację zwrotną)
6. Proponowany harmonogram spotkań, kamieni milowych i terminów

Kandydat może odnieść się do fragmentów tego dokumentu podczas prezentacji na spotkaniu wstępnym – być może przeformatowanych jako slajdy PowerPoint na laptopie – zwłaszcza do deklaracji celów. Pomocne jest uproszczenie prezentacji dla osoby rekomendującej poprzez wskazanie powtarzających się tematów i zazębiania się. Na koniec spotkania kandydat może zostawić ten dokument na komputerze osoby rekomendującej.

Po tym, jak rekomendujący otrzyma możliwość przejrzenia tego dokumentu, kandydat powinien umówić się z nim na sesję strategiczną. Podczas tego drugiego spotkania kandydat powinien bardziej szczegółowo zapoznać się z tym dokumentem z rekomendującym. North Star Admissions Consulting’s Karen Marks zaleca burzę mózgów:

Powiedz im więcej o swoich mocnych i słabych stronach jako kandydata, aby mogli zaoferować szczegóły, które pomogą Ci przedstawić zoptymalizowany profil. Podziel się z nimi istotnymi informacjami osobistymi, o których mogli nie wiedzieć, takimi jak fakt, że byłeś sportowcem lub jako pierwszy w rodzinie poszedłeś na studia. Na koniec zaproponuj, że pomożesz im zastanowić się nad dobrymi ilustracjami do niektórych trudniejszych pytań, np. jak radzisz sobie z informacjami zwrotnymi lub konfliktami. To naprawdę ważne, aby nie zapisywać tej treści, nawet w formie wypunktowanej – odpowiedzi muszą być własnymi słowami rekomendującego.

Może również mieć sens szczególne odwołanie się do rekomendującego, aby powstrzymał się od wszelkich tendencji w kierunku krytycznych ocen na siatce ocen, ponieważ niezbyt entuzjastyczne rankingi mogą oznaczać aplikację.

Aby uniknąć stresu i niezręcznej dynamiki, Marks zaleca również ustalenie jasnych terminów. Radzi: „Jest całkowicie uzasadnione, aby powiedzieć swoim rekomendującym, że planujesz złożyć wniosek na tydzień przed jego terminem. … i że Twoja aplikacja nie jest kompletna bez ich rekomendacji.”

Z wyjątkowo zajętymi rekomendującymi, którzy mogą opóźnić pisanie listu polecającego, może być konieczne zarezerwowanie godzinnego spotkania w ich kalendarzu w tym celu. Po przyjściu kandydat powinien się przywitać i zapytać, czy nie potrzebuje czegoś jeszcze przed napisaniem listu. Następnie, po rozmowie przez kilka minut, wnioskodawca powinien zostawić je do zakończenia pisania i złożyć ostateczny projekt z biura przyjęć.

Zachęcaj do wybitnego rzecznictwa

Kandydaci muszą wiedzieć, co sprawia, że list referencyjny jest najlepszy i podzielić się swoimi aspiracjami z rekomendującymi. Wspaniały list polecający wykazuje te cechy rzecznictwa:

• Super Entuzjastyczny – Listy te są pełne blasku, pochlebnych opinii, które podkreślają pewne obszary, w których kandydat jest wybitny i wykorzystują każdą okazję, aby powiedzieć, że kandydat jest najlepszy, zarówno pod względem interpersonalnym, jak i technicznym.
• Osobisty – Pokazują, że rekomendujący dobrze zna kandydata. Rekomendujący komentuje cele kandydata, motywację do podjęcia studiów MBA oraz osobiste aspekty tła, które świadczą o niezwykłym charakterze i potencjale.
• Szczegółowe – Narracja dzieli się przykładami z konkretnymi szczegółami, do których adcoms mogą się odnieść, uzupełniając je żywymi, zapadającymi w pamięć anegdotami, prezentując dodatkowy wgląd w cechy, które wyróżniają kandydata.
• Strength-Reinforcing i Weakness-Mitigating – List kompensuje braki, jak w przypadkach, gdy kandydaci z technicznych środowisk mają niskie werbalne wyniki GMAT, ale piszą articulate i perswazyjne raporty.

Example MBA Recommendation Letter Samples

Aringo MBA Admissions Consulting zapewnia siedem przykładowych listów referencyjnych, w tym zalecenia złożone do szkół biznesu w Stanford, Northwestern Kellogg, i Columbia. Chociaż niektóre przykłady wydają się przestrzegać starszych podpowiedzi i formatów, ich „MBA Recommendation Letter Example #7” wydaje się być niedawnym przykładem, który podkreśla dwa magiczne pytania. Zwróć uwagę, jak każda rekomendacja spełnia kryteria wybitnego rzecznictwa, które przedstawiliśmy w poprzedniej sekcji.

Rewarding Recommenders

Czy można się dziwić, dlaczego tak wielu rekomendujących prosi kandydatów na MBA o przygotowanie własnych listów? Osoby rekomendujące, które napisały powyższe siedem listów, prawdopodobnie zainwestowały w swoją pracę sporo czasu i wysiłku. Jednak w większości przypadków rekomendujący nie otrzymują dodatkowego wynagrodzenia za pisanie listów. I zazwyczaj zadania takie jak te nie są wpisane w ich opisy stanowisk pracy, więc nie liczą się w ich ocenach wydajności, które mogą decydować o awansie i większym wynagrodzeniu.

Ale istnieje wiele powodów, aby utrzymać rekomendujących szczęśliwych. Należy pamiętać, że kandydaci na MBA, którzy nie wygrają przyjęć podczas Rundy Pierwszej, mogą potrzebować poprosić swoich rekomendujących o napisanie dodatkowych listów podczas Rundy Drugiej. Co więcej, rekomendujący mogą przekształcić swoje pisma w trakcie tego procesu w listy, które rekomendują kandydatów do pracy po ukończeniu studiów.

Niezbędne jest przekształcenie tego, co dla wielu rekomendujących wydaje się niewdzięczną pracą w satysfakcjonujące doświadczenie dla nich. Każda interakcja z rekomendującym musi być pozytywna, zachęcająca, a jeśli to możliwe, nawet zabawna.

Prawdopodobnie najmniejszą rzeczą, jaką można zrobić, aby wyrazić uznanie dla wspaniałego rekomendującego, jest zabranie go na lunch lub kolację. A w erze komunikacji elektronicznej nic nie jest bliższe przemyślanej, odręcznej notce z podziękowaniami, wyrażającej uznanie za całe wsparcie, jakiego udzielają.