Naderwanie tylnej łąkotki i rozerwanie SLAP
Leczenie chirurgiczne
Twój lekarz może zalecić zabieg chirurgiczny, jeśli ból nie ulega poprawie przy zastosowaniu metod niechirurgicznych.
Artroskopia. Techniką chirurgiczną najczęściej stosowaną do naprawy urazu SLAP jest artroskopia. Podczas artroskopii chirurg wprowadza do stawu ramiennego małą kamerę, zwaną artroskopem. Kamera wyświetla obrazy na ekranie telewizora, a chirurg wykorzystuje te obrazy do prowadzenia miniaturowych instrumentów chirurgicznych.
Ponieważ artroskop i instrumenty chirurgiczne są cienkie, chirurg może użyć bardzo małych nacięć (cięć), zamiast większych nacięć koniecznych w przypadku standardowej, otwartej operacji.
Podczas artroskopii chirurg wprowadza artroskop i małe instrumenty do stawu barkowego.
(Po lewej) Artroskopowy widok zdrowej błony maziowej. (Pośrodku) Na tym zdjęciu chirurg używa małego instrumentu do oceny dużego rozerwania SLAP. (Po prawej) Błona maziowa została ponownie połączona za pomocą szwów.
Opcje naprawy. Istnieje kilka różnych typów rozerwania SLAP. Twój chirurg określi, jak najlepiej naprawić uraz SLAP, gdy zobaczy go w całości podczas operacji artroskopowej. Może to wymagać po prostu usunięcia rozdartej części błony maziowej lub ponownego zszycia rozdartej części przy użyciu szwów. Niektóre urazy SLAP wymagają przecięcia przyczepu ścięgna mięśnia dwugłowego.
Pan Watson podejmie decyzję o najlepszej opcji naprawy w oparciu o typ rozdarcia, które posiadasz, jak również Twój wiek, poziom aktywności i obecność innych urazów zauważonych podczas operacji.
Powikłania. Większość pacjentów nie doświadcza powikłań po artroskopii barku. Jak w przypadku każdej operacji, istnieją jednak pewne zagrożenia. Są one zazwyczaj niewielkie i możliwe do wyleczenia. Potencjalne problemy związane z artroskopią obejmują infekcje, nadmierne krwawienie, zakrzepy krwi, sztywność barku oraz uszkodzenie naczyń krwionośnych lub nerwów.
Twój chirurg omówi z Tobą możliwe powikłania przed operacją.
Noszenie temblaka ochroni Twój bark po operacji.
Rehabilitacja. Na początku, naprawa musi być chroniona podczas gojenia się błony maziowej. Aby nie dopuścić do przemieszczania się ramienia, najprawdopodobniej będziesz używać temblaka przez 2 do 4 tygodni po operacji. Jak długo potrzebujesz temblaka zależy od ciężkości urazu.
Po ustąpieniu początkowego bólu i obrzęku, lekarz rozpocznie program terapii fizycznej, który jest dostosowany specjalnie do Ciebie i Twojego urazu.
Ogólnie, program terapii skupia się najpierw na elastyczności. Delikatne rozciąganie poprawi twój zakres ruchu i zapobiegnie sztywności barku. W miarę postępu leczenia do programu stopniowo dodawane są ćwiczenia wzmacniające mięśnie barku i mankiet rotatorów. Zazwyczaj następuje to 4 do 6 tygodni po operacji.
Pan Watson omówi z Panią, kiedy można bezpiecznie powrócić do aktywności sportowej. Ogólnie rzecz biorąc, sportowcy rzucający mogą powrócić do wczesnego rzucania interwałowego 3 do 4 miesięcy po operacji.
.