Patriarchowie (Biblia)
Patriarchowie Biblii, gdy są wąsko zdefiniowani, to Abraham, jego syn Izaak, i syn Izaaka Jakub, zwany także Izraelem, przodek Izraelitów. Te trzy postacie określane są wspólnym mianem patriarchów, a okres, w którym żyli, znany jest jako epoka patriarchalna. Odgrywają oni znaczące role w hebrajskich pismach świętych w czasie ich życia i po jego zakończeniu. Bóg używa ich jako znaczników w objawieniach i obietnicach, i nadal odgrywają ważne role w religiach Abrahama. Judaizm, chrześcijaństwo i islam uważają, że patriarchowie wraz ze swoimi głównymi żonami, zwanymi matriarchami – Sarą (żoną Abrahama), Rebeką (żoną Izaaka) i Leą (jedną z żon Jakuba) – są pochowani w Jaskini Machpelah w Hebronie, miejscu uznawanym za święte przez te trzy religie. Mówi się, że Rachela jest pochowana oddzielnie w miejscu znanym jako Grób Racheli, w pobliżu Betlejem, w miejscu, w którym, jak się uważa, zmarła przy porodzie.
W szerszym znaczeniu, termin patriarchowie może być używany w odniesieniu do dwudziestu męskich postaci przodków pomiędzy Adamem a Abrahamem. Pierwszych dziesięciu z nich nazywanych jest patriarchami przedpotopowymi, ponieważ przybyli oni przed potopem.
.