PMC
Sir,
Somnambulizm jest stosunkowo często występującą dziecięcą parasomnią, dotyczącą ~25% dzieci z problemem związanym ze snem. Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest związany z różnymi formami zaburzeń snu. Klonidyna, agonista α-2, jest stosowana w zaburzeniach psychicznych, takich jak ADHD, nadużywanie substancji, bezsenność i parasomnie. Nieliczne badania wskazywały na możliwy związek klonidyny z somnambulizmem. Somnambulizm odnotowano u dziecka, które otrzymało 0,2 mg klonidyny. U długotrwale stosującej klonidynę dożylnie pacjentki z bólem pooperacyjnym również wystąpiły żywe sny i lęk nocny, które ustąpiły po odstawieniu klonidyny. Przedstawiamy przypadek somnambulizmu związanego ze stosowaniem klonidyny u pacjenta z ADHD.
7-letni mężczyzna z ADHD w wywiadzie, zespołem opozycyjno-obsesyjnym i bezsennością, zgłaszał nadpobudliwość, niepokój, rozproszenie uwagi i nieuwagę powodujące słabe wyniki w nauce. Początkowo pacjent otrzymywał 15 mg preparatu deksamfetaminy o przedłużonym uwalnianiu, uzyskując znaczną poprawę w zakresie objawów i ocen szkolnych, ale nadpobudliwość utrzymywała się w godzinach wieczornych wraz z bezsennością, co prawdopodobnie było związane z przepisanym lekiem stymulującym. Dawka leku stymulującego została zmniejszona, aby rozwiązać problem bezsenności wywołanej lekami, a lista kontrolna Vanderbilta dla nauczycieli została wykorzystana do monitorowania objawów ADHD. Bezsenność utrzymywała się nawet przy zmniejszonej dawce środka stymulującego. Następnie dodano klonidynę (0,1 mg) na czas snu, aby rozwiązać problem bezsenności. Klonidyna była niezwykle pomocna w indukowaniu snu. Jednak w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia stosowania klonidyny matka zgłosiła dwa epizody lunatykowania. Podczas tych epizodów, w ciągu 2 h od rozpoczęcia snu, pacjent chodził po domu, wydawał się zdezorientowany i nie przypominał sobie zdarzenia po przebudzeniu. Klonidyna została odstawiona z natychmiastowym ustąpieniem objawów. Jednak po 2 miesiącach od odstawienia klonidyny bezsenność pojawiła się ponownie i pacjentka ponownie podjęła próbę leczenia klonidyną. Ponownie uzyskano silną odpowiedź na bezsenność, ale w ciągu 7 dni od ponownego rozpoczęcia stosowania klonidyny u pacjenta wystąpił kolejny epizod lunatykowania. Somnambulizm ustąpił ponownie po odstawieniu leku, a bezsenność jest obecnie kontrolowana za pomocą melatoniny i higieny snu.
W tym przypadku odstawienie leku doprowadziło do ustąpienia somnambulizmu, ale ponownego pojawienia się bezsenności, natomiast ponowne podanie klonidyny doprowadziło do ponownego pojawienia się somnambulizmu. Pacjentka nie otrzymywała żadnych innych leków i nie miała w wywiadzie zaburzeń snu. Ponieważ somnambulizm jest stosunkowo częstą dziecięcą parasomnią, obserwowane zjawisko mogło być odrębną jednostką (lub związaną z ADHD lub jako efekt sedacji) niezwiązaną ze stosowaniem klonidyny. Jednak pojawienie się i ustąpienie somnambulizmu odpowiednio po rozpoczęciu i przerwaniu stosowania klonidyny może wskazywać na związek z tym zjawiskiem. Opisany przypadek jest wyjątkowy, ponieważ sugeruje związek między somnambulizmem a stosowaniem klonidyny. Warto zwrócić uwagę klinicystów na to częste, ale uciążliwe działanie niepożądane związane z klonidyną. Wymagane są dalsze badania kliniczne i translacyjne w celu potwierdzenia mechanizmu leżącego u podstaw tego zjawiska.
Deklaracja zgody pacjenta
Autorzy zaświadczają, że uzyskali wszystkie odpowiednie formularze zgody pacjenta. W formularzu tym pacjent(y) wyraził(li) zgodę na umieszczenie jego/ich zdjęć i innych informacji klinicznych w czasopiśmie. Pacjenci rozumieją, że ich nazwiska i inicjały nie zostaną opublikowane i zostaną podjęte należyte starania w celu ukrycia ich tożsamości, ale anonimowość nie może być zagwarantowana.
Wsparcie finansowe i sponsoring
Nil.
Konflikty interesów
Brak konfliktów interesów.
.