Romulus i Remus
Romulusowi przypisuje się zasługę założenia starożytnego Rzymu – tak głosi legenda. Dzieci w rzymskich szkołach uczyły się tej historii i stała się ona niemal kamieniem węgielnym.
Jaka jest legenda o Romulusie i Remusie?
Romulus i Remus byli braćmi bliźniakami. Jako niemowlęta zostali porzuceni przez rodziców i wrzuceni do kosza, który następnie wrzucono do rzeki Tyber.
Aby obejrzeć ten film włącz obsługę JavaScript i rozważ aktualizację do przeglądarki obsługującej wideo HTML5
Romulus i Remus wideo
Kosz osiadł na mieliźnie i bliźnięta zostały odkryte przez samicę wilka. Wilk pielęgnował dzieci przez krótki czas, zanim zostały one znalezione przez pasterza. Pasterz następnie wychował bliźnięta.
Kiedy Romulus i Remus stali się dorośli, postanowili założyć miasto tam, gdzie znalazła je wilczyca.
Bracia pokłócili się o miejsce, w którym powinno się ono znajdować, a Remus został zabity przez swego brata. W ten sposób Romulus został jedynym założycielem nowego miasta i nadał mu imię Rzym.
Kiedy powstał Rzym
Data założenia Rzymu to 753 r. p.n.e.
Ta historia jest oczywiście tylko legendą. Rzeczywisty rozwój Rzymu jest mniej egzotyczny i interesujący. Miasto Rzym wyrosło z wielu osad, które istniały wokół siedmiu wzgórz położonych w pobliżu rzeki Tyber.
Osady znajdowały się w pobliżu rzeki z oczywistych powodów, jakimi były dostawy wody. Tyber był w tym miejscu na tyle wąski, że można go było przerzucić przez most. Jednak obszar ten również ucierpiał z powodu bliskości rzeki.
Każda osada była oddzielona od innych bagnami. Każda osada była narażona na atak jako pojedyncza osada. Łącząc się razem były silniejsze. Aby się połączyć, bagna musiały zostać osuszone. Było to coś, co zajęło lata.
Legenda o Romulusie i Remusie sprawia wrażenie, że Rzym powstał bardzo szybko; prawda była zupełnie inna.
Kim byli pierwsi mieszkańcy Rzymu
Wcześni mieszkańcy Rzymu pochodzili z plemienia zwanego Latynami. Pochodzili oni z równin Latium. Latynowie byli odnoszącymi sukcesy rolnikami i handlarzami i stali się bogaci i odnieśli sukces.
Więc Rzym od swoich wczesnych dni był bogatym miastem. To miało wywołać zazdrość i doprowadzić miasto Rzym do konfliktu z obszarami otaczającymi miasto. W szczególności Rzymianie walczyli z Etruskami i Samnitami.
Z tego powodu przywódcy Rzymu zainwestowali w armię. Ta wykwalifikowana siła zarówno chroniła miasto, jak i zwiększała jego potęgę. Do 300 r. p.n.e. Rzymianie kontrolowali większość Półwyspu Apenińskiego.