Ruchy studenckie lat 60.
W latach 60. Georgia i reszta kraju doświadczyły wzrostu aktywizmu studenckiego na kampusach uniwersyteckich i w miastach. W opozycji do przywództwa politycznego USA i niezadowolony z amerykańskiej kultury, student 
działaczy odbyło demonstracje w całym stanie i eksperymentował ze zmianami stylu życia w nadziei na dokonanie fundamentalnych zmian w amerykańskim życiu.
Ruch studencki, zwany również Nowa Lewica, ponieważ stanowił najnowszy przejaw lewicowego aktywizmu politycznego, zyskał konwertytów na kampusach w całym kraju w ciągu dekady. W Gruzji kilka szkół utrzymywane rozdziały krajowych i regionalnych organizacji studenckich, takich jak Studenci na rzecz Demokratycznego Społeczeństwa i Południowej Student Organizing Committee (SSOC). Liderzy studenccy z Georgii często szukali wskazówek i inspiracji w krajowej Nowej Lewicy. Aktywiści studenccy z Georgii, którzy przyłączyli się do ruchów praw obywatelskich i studenckich, rutynowo ryzykowali aresztowanie i szkody fizyczne, jak również wyobcowanie od swoich bardziej konserwatywnych przyjaciół i rodzin. Morehouse College student Lonnie King, zainspirowany przez sit-ins restauracji w Greensboro, Karolina Północna, zorganizował kampanię protestacyjną przez rysunek trzech liderów studenckich z każdego z sześciu historycznie czarnych kolegiów i uniwersytetów w Atlancie: Atlanta University i Clark College (później Clark Atlanta University), Interdenominational Theological Center, Morehouse, Morris Brown College i Spelman College) i rozmawiali z prezydentami szkół. Powstała w ten sposób koalicja, zwana Komitetem Apelacyjnym Praw Człowieka (COAHR), zorganizowała 15 marca 1960 roku dziesięć protestów 200 studentów w centrum Atlanty. (W obawie przed takimi demonstracjami, legislatura stanu Georgia uznała ostatnio strajki za wykroczenie). Student Nonviolent Coordinating Committee (SNCC) kontynuował nasiadówki z COAHR w październiku, a Martin Luther King Jr. został aresztowany wraz z innymi protestującymi 19 października. Z powodu, po części, stresu ekonomicznego wywołanego przez takie protesty, Atlanta zdelegalizowała segregację w obiektach publicznych jesienią 1961 roku.
W 1964 Emory University student Gene Guerrero został pierwszym przewodniczącym SSOC; zwrócił się do aktywizmu po aresztowaniu w 1963 praw obywatelskich sit-in w Atlancie.
Activism at UGA
The 
University of Georgia (UGA) w Atenach posiadał oddaną społeczność aktywistów w latach 60-tych. W kwietniu 1968 roku studenci przeprowadzili trzydniowy sitting-in w budynku akademickim, aby zaprotestować przeciwko nierównemu traktowaniu studentek. (Przepisy dotyczące ubioru i godziny policyjnej były bardziej rygorystyczne dla kobiet niż dla mężczyzn, a kobiety, w przeciwieństwie do mężczyzn, miały zakaz mieszkania poza kampusem i spożywania alkoholu). W następstwie zabójstwa czterech studentów przez żołnierzy Gwardii Narodowej na Uniwersytecie Stanowym Kent w Ohio w maju 1970 roku, 3000 studentów demonstrowało na kampusie UGA, co doprowadziło do zamknięcia przez Radę Regentów wszystkich szkół w Systemie Uniwersyteckim Georgii na dwa dni. UGA nie uniknęło rosnącego zaangażowania w przemoc, które charakteryzowało krajową Nową Lewicę w późnych latach 60-tych. Na pięć oddzielnych okazji od 1968 do 1972, aktywiści studenccy próbowali bezskutecznie spalić budynek wojskowy na kampusie.
Protesty antywojenne
Rosnący sentyment wśród Amerykanów przeciwko wojnie w Wietnamie (1964-73) wygenerował liczne protesty w Georgii. Największe demonstracje antywojenne miały miejsce jesienią 1969 roku, jako część krajowej kampanii „moratorium”. W październiku i ponownie w listopadzie tysiące studentów zebrało się na kampusach w całym stanie, by uczcić pamięć poległych w Azji Południowo-Wschodniej. W późnych latach sześćdziesiątych i wczesnych siedemdziesiątych Atlanta była świadkiem wielu demonstracji antywojennych, z których większość podążała trasą w dół Peachtree Street do Piedmont Park.
Kontrkultura Atlanty
Jako 
stolica stanu i jedno z największych miast Południa, Atlanta była domem dla wielu szkół wyższych i uniwersytetów, a miasto stało się punktem zbornym dla wielu aktywistów. Stała się również domem dla kontrkulturowej społeczności. Powszechnie nazywani „hippisami”, zwolennicy kontrkultury opowiadali się za nielegalnym zażywaniem narkotyków, życiem we wspólnocie, rozluźnionymi normami seksualnymi i innymi zachowaniami, które były sprzeczne z głównym nurtem amerykańskiej kultury. Ruch, który zaszokował i zdezorientował wielu Amerykanów, wydawał się jeszcze bardziej dziwaczny dla wielu konserwatywnych mieszkańców Południa. Kontrkultura w Atlancie skupiała się głównie na Peachtree Street, pomiędzy Ósmą a Czternastą Ulicą. Tam hipisi znaleźli biznesy, które odpowiadały ich stylowi życia, w tym sklepy muzyczne, kawiarnie, kluby nocne i sklepy ze zdrową żywnością.
Sukces Great Speckled Bird, podziemnej gazety, która działała z domu przy Fourteenth Street w Atlancie, symbolizował znaczny rozmiar i długowieczność ruchu studenckiego lat 60-tych w Georgii. Od 1968 roku aż do zaprzestania działalności w 1976 roku, autorzy „Ptaka” wypełniali każdy cotygodniowy numer historiami o sprawach Nowej Lewicy. Założona przez studentów z kilku college’ów w Georgii, gazeta utrzymywała aktywistów spoza obszaru metropolitalnego w kontakcie z ruchem studenckim. W szczytowym okresie na początku lat 70-tych, aktywiści rozprowadzali gazetę w całej Georgii i na południowym wschodzie.
Prawa kobiet i ruchy wyzwolenia gejów
Zaangażowanie w zmiany społeczne, które motywowały ruch studencki w latach 60-tych nie skończyło się wraz z nadejściem lat 70-tych. W Georgii, podobnie jak w całym kraju, powstawały nowe organizacje, które zajmowały się problemami i walczyły o prawa wcześniej ignorowanych lub marginalizowanych grup ludzi. Dwa z najważniejszych ruchów skupiały się na prawach kobiet i gejów. Wiele studentek, które wcześniej protestowały w obronie praw obywatelskich i przeciwko wojnie w Wietnamie, zaczęło walczyć o równouprawnienie kobiet. Kobiety te ciężko pracowały nad zmianą prawa aborcyjnego i bezskutecznie próbowały doprowadzić do przyjęcia przez legislaturę stanu Georgia poprawki o równych prawach (Equal Rights Amendment – ERA); Izba stanowa głosowała przeciwko ERA w styczniu 1974 roku, a senat stanowy głosował przeciwko niej w lutym 1975 roku. Geje i kobiety również zaczęli się wypowiadać. Na UGA Komitet Edukacji Gejów skutecznie pozwał uniwersytet i pod koniec 1972 roku zdobył prawo do zorganizowania tańca dla gejów i lesbijek na terenie uniwersytetu.
Georgia aktywiści studenccy uczestniczyli w pełni w społecznych i politycznych wstrząsów, które ogarnęły naród w latach sześćdziesiątych. Chociaż często w cieniu wydarzeń w innych częściach kraju, ruch studencki w Georgii odegrał integralną rolę w historii najbardziej burzliwej dekady dwudziestego wieku.
.