Skale i Podpisy Kluczy – Metoda Za Muzyką

Skale i Podpisy Kluczy – Metoda Za Muzyką

Skale i Podpisy Kluczy

Nasza Klawiatura Flash może pomóc w zrozumieniu tego obszaru.

Tutaj jest lista wszystkich tematów na tej stronie:

• Skale
• Transpozycja
• Key Signatures
• Mody
• Solfeggio

Skale

Skala to grupa dźwięków (stopni skali) ułożonych w porządku rosnącym. Te dźwięki obejmują oktawę. Skale diatoniczne są skalami, które zawierają pół i całe kroki. Pierwsza i ostatnia nuta jest toniką. Jest to najbardziej „stabilna” nuta, a raczej najłatwiejsza do znalezienia. Z tego powodu, melodie diatoniczne często kończą się na nucie diatonicznej. Pozostałe nuty w skali również mają swoje nazwy. Druga nuta to supertoniczna. Trzecia to mediant, w połowie drogi między toniką a dominantą. Czwarta nuta jest subdominantą. Piąta nuta jest dominantą. Submediant jest szóstą nutą. Podton jest siódmą nutą w skali naturalnej-moll. Siódmy ton skali durowej, harmonicznej i melodycznej minorowej nazywany jest tonem wiodącym, jeśli jest o pół kroku niższy od tonicznego.

Skala durowa

Skala durowa składa się z siedmiu różnych dźwięków. Między trzecim i czwartym oraz siódmym i ósmym stopniem skali są półkroki; całe stopnie istnieją między wszystkimi innymi stopniami. Poniżej znajduje się skala C-dur. Wzór całych i połówkowych kroków jest taki sam dla wszystkich skal durowych. Zmieniając pierwszą nutę, a następnie używając wzoru jako przewodnika, możesz skonstruować dowolną skalę durową. Podobnie, jeśli znasz wzór dla każdej innej skali, możesz je również stworzyć.

Skale Natural Minor

Skale te mają siedem różnych stopni skali. Między drugim i trzecim oraz piątym i szóstym stopniem są półkroki; między wszystkimi innymi stopniami są całe stopnie. Poniżej pokazana jest skala a-moll.

Skala harmoniczna moll

Skala ta jest taka sama jak skala naturalna moll, z wyjątkiem siódmego stopnia podniesionego o pół stopnia. Teraz jest interwał jednego pół kroku między siódmą i ósmą nut, i jeden i pół kroku między szóstą i siódmą nut. Jest to harmoniczne a-moll.

Melodyczna Skala Mniejsza

Jest to kolejna odmiana skali moll. W tej skali, szósta i siódma nuta są podniesione o pół kroku. Wszystkie wzory do tego momentu były takie same, jak jeden wspina się i schodzi skale. Melodyjna skala minor, jednak wznosi się z modyfikacjami odnotowanymi powyżej, ale schodzi w naturalnej skali moll. To jest melodyczna a-moll.

Skale pentatoniczne

Skale pentatoniczne, jak sama nazwa wskazuje, mają tylko pięć nut. Aby dostać się z jednego końca skali na drugi, wymagają one przerw większych niż pół kroku.

Skale, które nie podążają za wzorcami interwałowymi skal diatonicznych lub pentatonicznych nazywane są skalami nondiatonicznymi. Wiele skal nondiatonicznych nie ma identyfikowalnej tonic.

Skala chromatyczna jest skalą nondiatoniczną, która składa się tylko z pół kroków. Ponieważ każda wysokość dźwięku jest równomiernie oddalona, nie ma toniki. Skala całotonowa składa się z całych kroków. Podobnie jak skala chromatyczna, ona również nie posiada toniki. Skala bluesowa jest chromatyczną odmianą skali durowej. Skala ta zawiera płaskie tercje i septymy, które występują na przemian z normalnymi tercjami i septymami. To , naprzemiennie tworzy blues inflection.

Transpozycja

Schematy skali mogą być powielane na każdej wysokości dźwięku. Przepisywanie tego samego wzoru skali na inną wysokość dźwięku nazywa się transpozycją. Tak więc, jeśli użyłeś wzoru skali durowej, ale zacząłeś od G, musiałbyś po prostu liczyć w górę zgodnie ze wzorem skali durowej, aby ją przetransponować. Wszystkie nuty utworu mogą być modyfikowane w ten sposób, poprzez znalezienie odpowiednika nuty w zmodyfikowanej skali.

Skoro niektóre nuty zawsze będą ostre po transpozycji lub w niektórych skalach, to czasami pomocne jest umieszczenie accidentals na samym początku utworu w celu modyfikacji wszystkich nut o określonej wysokości. Umieszczanie znaków przypadkowych na początku utworu (w przeciwieństwie do umieszczania ich tuż obok nuty) pozwala im wpływać na każdą nutę w całym utworze. Tak więc, umieszczenie znaku ostrego na linii F powoduje, że każde F staje się ostre. Układ ostrych i płaskich na początku utworu muzycznego nazywa się key signature.

Key Signatures

Aby pomóc zrozumieć i zapamiętać key signatures, można użyć wykresu o nazwie koło kwintowe. Na zewnątrz znajdują się nazwy kluczy durowych, oddzielone kwintami. Na wewnętrznej stronie są odpowiadające im nazwy kluczy molowych. W środku jest liczba i pozycja sekst i gam.

Jest mały trik, aby dowiedzieć się, jak nazywa się sygnatura. Kiedy napotykamy na sygnaturę kluczową, która składa się z plasków, spójrz na drugi plask od końca po prawej stronie. To mieszkanie jest na linii lub przestrzeni, której nazwa pochodzi od sygnatury klucza. Jednym plaskiem jest F, ponieważ nie można przejść do następnego – przedostatniego plasku. Aby znaleźć nazwę sygnatury klucza z ostrymi, spójrz na ostry najdalej na prawo. Podpis klucza jest nuta pół kroku powyżej tego ostatniego sharp.

Opisy kluczy mogą określać klucze dur lub moll. Aby określić nazwę klucza mollowego, znajdź nazwę klucza w dur, a następnie policz do tyłu trzy pół kroki. Pamiętaj, że ostre i płaskie wpływają na nazwy.

Mody

W średniowieczu tryby były używane do organizowania melodycznych i harmonicznych części muzyki. Od XVII wieku do XIX wieku tryby nie były już tak szeroko stosowane. W tym czasie zostały one zastąpione przez skale durową i molową. Nadal jednak można je usłyszeć w muzyce współczesnej. Tryby, tworzone głównie przez kościoły, stanowiły podstawę większości muzyki zachodniej. Co ciekawe, w modach tonacja początkowa nazywana jest końcową, w przeciwieństwie do toniki, jak w innych skalach diatonicznych.

Table of Modes

Name	Range	Final	Half Steps Are Between	Similar Scale
Dorian	D to D	D	2-3, 6-7	skala naturalna moll z podniesionym szóstym stopniem
frygiańska	E do E	E	1-2, 5-6	Skala naturalna moll z obniżonym drugim stopniem
Lydiańska	F do F	F	4-5, 7-8	Skala majorowa z podniesionym czwartym stopniem
Mixolydian	G do G	G	3-4, 6-7	Skala majorowa z obniżonym siódmym stopniem
Aeolidzka	A do A	A	2-3, 5-6	Tak samo jak w skali naturalnej moll
Jońska	C do C	C	3-4, 7-8	Tak samo jak skala durowa
Lokrianska	B do B	B	1-2, 4-5	Naturalna moll z obniżonym drugim i piątym stopniem.

Mody mogą zaczynać się na dowolnym tonie tak długo, jak układy pół i całych kroków pozostają takie same. Tożsamość transponowanego trybu można szybko określić, ponieważ finał każdego trybu leży w tej samej relacji do toniki dur z tą samą sygnaturą klucza.

1. Finał trybu doryckiego jest zawsze drugim stopniem skali major.
2. Finał trybu frygijskiego jest zawsze trzecim stopniem skali major.
3. Finał trybu lidyjskiego jest zawsze czwartym stopniem skali major.
4. Finał trybu miksolidyjskiego jest zawsze piątym stopniem skali durowej.
5. Finał trybu eolskiego jest zawsze szóstym stopniem skali durowej.
6. Finał trybu jońskiego jest zawsze pierwszym stopniem skali durowej.
7. Tryby lokryckie są rzadko używane.

Solfeggio

Często solfeż jest używany do pomocy w ćwiczeniu. Sylaby solfeggio są związane z nutami w danej skali. Sylaba Do (wymawiana jako dough, lub doe), odpowiada tonice. Następną sylabą (w kolejności rosnącej) jest Re (wymawiaj 'ray’). Re odpowiada supertonice. Mi (powiedz 'ja’) jest następną sylabą. Mi odpowiada środkowej. Fa (długie a) jest następną sylabą, odpowiadającą subdominancie. Sol (powiedz 'so’) jest sylabą, która odpowiada dominancie. La (długie a) jest sylabą, która odpowiada submediant. Ti (powiedz 'herbata’) odpowiada tonowi wiodącemu.

Ta tabela pokazuje sylaby solfeżowe i odpowiadające im znaki dłoni w porządku malejącym.

Do – pięść trzymana prosto.
Ti to palec wskazujący skierowany do góry, a kciuk, środkowy palec serdeczny i mały dotykają się (tak samo jak w języku migowym T).Sol to kciuk skierowany w stronę sufitu, reszta ręki jest wyprostowana.
Fa to kciuk skierowany w dół.
Mi to ręka trzymana płasko.
Re to płaska dłoń, która pomaga podnieść się prosto, a następnie podniesiona pod kątem około 30 stopni. Zarówno Mi jak i Re mają stronę dłoni w dół.
Do jest znakiem pięści ponownie.

Tabela powyżej pokazuje znaki dłoni, które odpowiadają sylabom solfeżu. Znaki rąk zaczynają się od niższej toniki na wysokości około pasa. Każdy kolejny znak ręki jest nieco wyższy od poprzedniego. Druga tonika kończy się nieco powyżej poziomu oczu.

Solfeggio jest dobrym narzędziem do ćwiczeń. Ponieważ jest to dość ogólne, może być używany z różnych skalach. Skale pentatoniczne składają się z pięciu tonów, a zatem Fa i Ti nie są używane.

Są też solfeżowe przypadki. Te przypadkowe są pokazane i wymienione w tabeli poniżej.

Di jest przypadkowy powyżej Do. Aby wykonać Di, zrób pięść jak w Do i podnieś nadgarstek do góry.

Ri jest przypadkowa pomiędzy Re i Mi. Ri wygląda tak samo jak Re, ale palec wskazujący w Ri jest uniesiony z dala od pozostałych palców.

Fi jest pomiędzy Fa i Sol. Fi to kciuk w górę.

Si to otwarta dłoń, dłoń w kierunku klatki piersiowej i nadgarstek odchylony do góry. Si jest pomiędzy Sol i La

Ta jest jak Ti, ale palec jest skierowany w dół. Ta znajduje się pomiędzy La i Ti.