Smok

admin 0 Comments Articles

Smok

Aegon Zdobywca na Balerionie, Czarnej Grozie, autorstwa Jordiego Gonzaleza ©

Smoki to magiczne stworzenia, które istniały na kontynentach Westeros i Essos, ale uważa się, że wyginęły prawie sto pięćdziesiąt lat temu. Jedynymi śladami po smokach są szczątki szkieletów i smocze jaja, które, jak się uważa, zamieniły się w kamień. Nowonarodzone smoki określane są jako hatchlingi, podczas gdy smoki, które są starsze, ale nie w pełni dorosłe, znane są jako drakkary.

Smoki przedstawiane są w sygnetach Domów Blackfyre, Targaryen, Toland, Vance of Atranta, Vance of Wayfarer’s Rest i Willum.

Wygląd

Smocze czaszki w piwnicach Red Keep autorstwa Kim Pope

Smoki to pokryte łuskami, reptiliańskie stworzenia. Mają cztery kończyny: dwa skrzydła, które są używane jako przednie kończyny, jak nietoperze i pterozaury, oraz dwie tylne nogi. Smoki George’a R.R. Martina tym samym różnią się od tradycyjnego przedstawienia smoków jako sześciokończynowych stworzeń. Martin doszedł do swojej decyzji, ponieważ przeszkadzał mu fakt, że żadne zwierzę w naturze nigdy nie ewoluowało w taki sposób (tj. cztery nogi i dwa skrzydła). Niemniej jednak, niektóre A Song of Ice and Fire artwork pokazuje je z czterema nogami i odłączoną parą skrzydeł.

Smoki mają silne szczęki, ostre zęby i pazury, skórzaste skrzydła i długie szyje i ogony, z rogami na głowie. Jako młode pisklęta, są około wielkości kota. Pod warunkiem, że ma pożywienie i wolność, smok nigdy nie przestaje rosnąć. Smok obdarzony taką wolnością może osiągnąć rozpiętość dwudziestu stóp w ciągu półtora roku. Smoki, które są zamknięte, np. smoki Targaryenów trzymane w Smoczej Komnacie w Królewskiej Przystani, nie rosną tak duże jak smoki pozostawione wolne, by mogły latać jak chcą. Chociaż wzrost wieku oznacza wzrost rozmiaru, większy rozmiar nie zawsze jest oznaką wyższego wieku (np. młodszy Meraxes był większy niż starszy Vhagar). Balerion, największy smok Targaryenów, był wystarczająco duży, by połknąć w całości tura lub mamuta z Ibben.

Wypolerowane czaszki smoków Targaryenów wyglądają jak błyszczący onyks, a ich zęby jak zakrzywione sztylety z czarnego diamentu. Smocze kości są czarne z powodu wysokiej zawartości żelaza.

Mówi się, że smoki, demony i inne stworzenia zamieszkują jaskinie klifów nad Popiołem. Smoki morskie w Morzu Zachodzącego Słońca i smoki lodowe w Morzu Drżenia są przywoływane w legendach i folklorze, ale uczeni nie mają dowodów na ich istnienie.

Charakterystyka

The Field of Fire, by Tomasz Jędruszek © Fantasy Flight Games

Mówi się, że smoki są ogniem uczynionym ciałem. Wielkie ciepło emanuje z ciał smoków, do tego stopnia, że parują one podczas zimnych nocy. Smoki jedzą tylko gotowane mięso, i używają niezwykle gorącego smoczego ognia, którym oddychają, by ugotować swe mięso przed zjedzeniem go.

Łuski smoka są w dużej mierze, lecz nie całkowicie, nieprzepuszczalne dla płomieni, i służą jako ochrona dla bardziej wrażliwego ciała i muskulatury pod spodem. Gdy smok się starzeje, jego łuski grubieją i stają się twardsze, zapewniając jeszcze większą ochronę, pozostawiając smoki niemal odporne na ogień, choć wciąż mogą zostać zranione smoczym płomieniem (np. oczy Moondancer zostały oślepione ogniem Sunfyre’a podczas Tańca Smoków). Podobnie, gdy smoki się starzeją, ogień, który wdychają staje się gorętszy i ostrzejszy. Gdzie płomień pisklęcia może podpalić słomę, płomienie starszych smoków, jak Balerion i Vhagar w pełni swej mocy, mogą stopić stal i kamień. Długość życia smoków jest wiele razy większa niż długość życia człowieka, choć ich maksymalna naturalna długość życia jest trudna do określenia: jako bestie wojenne, większość znanych przykładów zginęła w bitwie. Balerion, największy i najstarszy smok Targaryenów, żył już, gdy Dom Targaryenów przeniósł się z Valyrii do Dragonstone w 114 r. p.n.e. Zmarł ze starości w 94 r. n.e. podczas panowania króla Jaehaerysa I Targaryena. Balerion miał prawie dwieście lat, gdy umarł, ale jako jedyny znany przykład smoka, który umarł ze starości, nie jest jasne, czy powinno się to uważać za typowe. Smoki nie są nietykalne; bełt skorpiona w oko zabił Meraxesa. Gdy Balerion powrócił z księżniczką Aereą Targaryen przed śmiercią Aerei, smok miał duże, nowe i krwawe rany z nieznanej przyczyny.

Uważa się, że smoki są nierozerwalnie związane z magią na świecie. Od śmierci ostatniego smoka w 153 AC, lata stały się krótsze, a zimy zimniejsze i okrutniejsze, podczas gdy magiczne zaklęcia stały się mniej potężne.

Smocza kość jest tak mocna jak stal, ale lżejsza i o wiele bardziej elastyczna, a także odporna na ogień. Używano jej do wyrobu broszek, łuków, grotów sztyletów z valyriańskiej stali i rękojeści batów.

Reprodukcja

Historycy, tacy jak Septon Barth, Wielki Maester Munkun i Maester Thomax, nie zgadzają się co do zwyczajów godowych smoków. Smoki składają duże, pokryte łuskami jaja, by się rozmnażać. Według Archmaestera Gyldayna, i zgadza się z nim Maester Yandel, zdolność smoka do składania jaj jest dowodem na to, że dany smok jest samicą. Gdy nie zaobserwowano, by smok składał jaja, uznaje się to za dowód, że musiał być samcem. Jednakże, według Bartha i maestera Aemona, smoki nie mają ustalonej płci, lecz są „teraz jednym, a teraz drugim, zmienne jak płomień”. Barth wierzył, że smoki mogą zmieniać płeć w razie potrzeby, lecz maester Anson uważa to za błędne i stwierdza w swej Prawdzie, że stwierdzenie Bartha jest po prostu źle zrozumianą ezoteryczną metaforą.

Smoki uważane za żeńskie, np, Syrax, Dreamfyre, Tessarion i Meleys, są określane jako ona-smok lub czasem królowa.

Tradycyjnie, książęta Targaryen otrzymywali smocze jajo w kołysce, pozwalając im związać się ze smokami, gdy tylko jaja się wykluły. Tradycja ta podobno rozpoczęła się za panowania króla Aegona I Targaryena, gdy księżniczka Rhaena Targaryen umieściła smocze jajo w kołyskach swego młodszego rodzeństwa, Jaehaerysa i Alysanne, wkrótce po ich narodzinach. Z tych dwóch jaj wykluły się smoki Vermithor i Silverwing.

Podczas rządów króla Jaehaerysa I Targaryena, król umieścił jajo w kołysce swego nowo narodzonego syna, Aemona, w 55 r. p.n.e., za namową królowej Alysanne Targaryen.

Podczas rządów króla Viserysa I Targaryena umieszczenie smoczego jaja w kołysce nowo narodzonego książęcia stało się prawdziwym zwyczajem. Wiadomo, że Jacaerys Velaryon, Lucerys Velaryon, Joffrey Velaryon, Viserys Targaryen, Jaehaerys Targaryen, Jaehaera Targaryen i Maelor Targaryen otrzymali smocze jajo w kołysce za panowania Viserysa I. Za panowania króla Aegona III Targaryena jaja umieszczano w kołyskach księcia Aegona i lady Laeny Velaryon.

Niewyklute jaja mogą skamienieć w podeszłym wieku.

Dragonriderzy

Smoki to inteligentne stworzenia, które można wytrenować, by służyły jako wierzchowce bojowe i rozumiały komendy głosowe. Mówi się, że są kapryśne z natury i trzeba je szkolić, aby nie zniszczyły wszystkiego wokół. Jednak smoki nie każdemu pozwolą się dosiadać. W Valyrii, szlachetnie urodzone rodziny jeżdżące na smokach, rodziny dragonlordów, często żeniły się z bratem i siostrą, by utrzymać czystą linię krwi, i powszechnie uważa się, że valyriańskie dziedzictwo odgrywa tu rolę; podczas wojny domowej znanej jako Taniec Smoków, książę Jacaerys Velaryon wezwał bękartów Targaryenów i ich potomków, tak zwanych dragonseeds, by spróbowali dosiąść smoka. Niezależnie od tego, mężczyźni bez valyriańskiego pochodzenia również podejmowali próby. Ani posiadanie valyriańskiej krwi (nieważne jak bezpośrednio) nie jest gwarancją, że połączenie ze smokiem będzie udane.

Gdy smok połączy się z jeźdźcem, ten nie pozwoli nikomu innemu na niego wsiąść, póki jego jeździec żyje, nieważne jak dobrze dana osoba może być znana smokowi, choć są skłonne przyjąć inną osobę na swój grzbiet, gdy ich własny jeździec również wsiądzie. Gdy jeździec smoka umiera, ten może związać się z nowym jeźdźcem. Żaden jeździec nigdy nie dosiadał innego smoka, gdy ich obecny żył. Jednakże, gdy zmarł Balerion, smok księcia Viserysa Targaryena, według Martina, „nie wziął drugiego smoka”, pozostawiając możliwość, że jeździec może związać się z nowym smokiem po śmierci swojego pierwszego smoka. Rzeczywiście, królowa Rhaenyra Targaryen, po śmierci swojego smoka Syraxa, nalegała na znalezienie więcej smoczych jaj, ponieważ „musi mieć kolejnego smoka”. Smoki, które miały jeźdźca raz wcześniej, są łatwiejsze do związania niż dzikie smoki.

Smok może być w stanie wyczuć kiedy jego obecny jeździec jest w niebezpieczeństwie lub umarł. Jest to sugerowane w przypadku smoczycy Dreamfyre, która pomimo bycia zamkniętą i przykutą w Smoczej Komnacie, podobno wyczuła, kiedy jej jeździec Helaena Targaryen popełniła samobójstwo w Kryjówce Maegora, po drugiej stronie Królewskiej Przystani. Jeździec smoków również krzyczał, gdy jego smok został trafiony włócznią.

Historia

Starożytne smoki

Dragonlords from the Valyrian Freehold autorstwa Magali Villeneuve w The World of Ice & Fire

W Nienaturalnej historii Bartha, septon rozważał kilka legend dotyczących pochodzenia smoków. Valyrianie twierdzili, że smoki wyłoniły się z Czternastu Płomieni, pierścienia wulkanów na Półwyspie Valyriańskim. W Qarthu, opowieści mówią, że smoki powstały z drugiego księżyca na niebie, który został sparzony przez słońce i pękł jak jajko, a milion smoków wylało się na zewnątrz. Mówi się również, że smoki pochodzą z Krain Cienia poza Asshai oraz z wysp na Morzu Jadeitów. Starożytne opowieści z Asshai twierdzą, że nienazwany lud najpierw oswoił te smoki, przyprowadził je do Valyrii i nauczył Valyrian ich sztuki, zanim odeszły z annałów historii. Barth wysunął teorię, że smoki zostały stworzone przez valyriańskich magów krwi na bazie wyvern. Smoki mogą być również spokrewnione z ognistymi wyrmami.

Smoki zamieszkiwały większość znanego świata w dawnych wiekach, a starożytne smocze kości zostały znalezione tak daleko na północ jak Ib i na południe jak dżungle Sothoryos. Mówi się, że żółty cesarz Chai Duq z Yi Ti trzymał smoka na swoim dworze.

W Westeros mówi się, że Ser Galladon z Morne zabił smoka za pomocą Sprawiedliwej Służącej, Crackbones rzekomo skręcił smoczą szyję w węzeł, a Serwyn z Lustrzanej Tarczy zabił smoka Urraxa. Davos Smokobójca jest bohaterem uwielbianym w Reach, mówi się też, że smoki gnieździły się kiedyś na Battle Isle, dopóki pierwszy Hightower nie położył im kresu. Smallfolk twierdzą, że gorące źródła pod Winterfell ogrzewane są oddechem podziemnego smoka. Mówi się, że Nagga był pierwszym morskim smokiem.

Valyrian Freehold

Valyrianie opanowali sztukę hodowania smoków i użyli ich jako broni wojennej, by wyrzeźbić ogromne imperium, Valyrian Freehold. Mówi się, że Valyrianie używali smoczych rogów do oswajania smoków.

Valyrianie użyli smoków do podbicia Starego Imperium Ghis w wojnach Ghiscari, a setki smoków były wykorzystywane przez Valyrię podczas wojen Rhoynish.

Po zagładzie Valyrii jedynymi smokami, o których wiadomo, że przetrwały, było pięć smoków na Dragonstone. Należały one do rodu Targaryenów, którzy przywieźli je z Valyrii, gdy udali się na wygnanie. Cztery z tych smoków ostatecznie zginęły na Dragonstone, pozostawiając jedynie Baleriona. Jednak pozostałe smoki pozostawiły po sobie jaja, z których wykluły się Vhagar i Meraxes.

Smoki Targaryenów

Balerion wykonuje krótką pracę z Aegonem Targaryenem i Quicksilverem podczas bitwy pod Okiem Bogów, jak przedstawił to Michael Komarck w The World of Ice & Fire

Dom Targaryenów używał Baleriona, Vhagara i Meraxów w swoich wojnach podjazdowych przeciwko Siedmiu Królestwom. Odegrały one kluczową rolę w spaleniu Harrenhal i Pola Ognia, a zagrożenie ze strony smoków doprowadziło do poddania się Torrhena Starka i Sharry Arryn. Smoki zostały również użyte w Pierwszej Wojnie Dornijskiej, w wyniku której Meraxes zginął pod Hellholt w 10 r. n.e. Cenna złota moneta Żelaznego Tronu stała się znana jako smok.

Wiele smoków wylęgło się po Podboju Aegona. Podczas panowania Aegona I na Dragonstone urodziło się „pół tuzina” piskląt. Jednym z pierwszych był Quicksilver, wykluty w 7 AC, który związał się ze starszym synem i dziedzicem Aegona I, Aenysem. Kolejne dwa wykluły się podczas pierwszego roku panowania Aenysa w 38 r. n.e. Smok walczył ze smokiem po raz pierwszy od czasu zagłady Valyrii w bitwie pod Okiem Bogów, w wyniku której zginął Quicksilver w 43 r. n.e.

Przez sto pięćdziesiąt lat Targaryenowie dosiadali smoków jako symbolu swej potęgi. Król Jaehaerys I Targaryen zabrał ze sobą sześć smoków na północ, by odwiedzić Strażnika Północy. Byli wśród nich Jaehaerys na Vermithorze, królowa Alysanne na Silverwingu i cztery inne, obecnie nieznane smoki.

Balerion ostatecznie zmarł ze starości w 94 roku AC, pod koniec panowania Jaehaerysa I. Wnuk Jaehaerysa i ostateczny następca Viserys I był jeźdźcem Baleriona w czasie jego śmierci. To pozostawiło Vhagar jako największego żyjącego smoka, a do 129 AC zbliżała się do rozmiarów Baleriona.

Do 129 AC, w przededniu wojny domowej między Rhaenyrą a Aegonem II, było dwadzieścia żyjących smoków. Największymi i najstarszymi smokami były Vhagar, Vermithor, Silverwing, Dreamfyre, Meleys, Caraxes i Syrax. Młodszymi smokami, wciąż wystarczająco dużymi, by jeździć na wojnę, były Seasmoke, Sunfyre, Tessarion, Vermax, Arrax, Tyraxes i Moondancer. Stormcloud, Morghul i Shrykos były pisklętami, które nie były jeszcze wystarczająco duże, by jeździć konno.

Na Dragonstone żyły również trzy dzikie smoki, które nigdy nie zostały skutecznie przejęte przez żadnego jeźdźca: Szary Duch, Sheepstealer i Kanibal. Sheepstealer wykluł się, gdy Jaehaerys I był jeszcze młody, a Kanibal był jeszcze starszy (nikt nie wiedział na pewno, kiedy się wykluł), a zatem były one dość duże do czasu Tańca Smoków, podczas gdy Szary Duch był młodszą i mniejszą bestią. Nie każde młode dożyło jednak wieku dojrzałego, co widać na przykładzie Rhaeny z Pentos, której młode żyło zaledwie kilka godzin.

Wyginięcie i odrodzenie

Smoki w locie autorstwa Tomasza Jędruszka © Fantasy Flight Games

Pod koniec panowania króla Viserysa I Targaryena żyło dwadzieścia smoków. Większość z nich zginęła podczas wojny domowej zwanej Tańcem Smoków, która rozpoczęła się w 129 AC i trwała do połowy 131 AC. Archmaester Marwyn utrzymuje jednak, że to zakon maesterów, z ich sekretnym celem stłumienia magii, był odpowiedzialny za wyginięcie smoków.

Pod koniec Tańca w 131 AC, tylko cztery smoki pozostały przy życiu: Sheepstealer, Kanibal, i Silverwing, które urodziły się lata przed wojną, oraz smok Morning, który wykluł się podczas wojny. W 132 AC posłaniec Alys Rivers, królowej czarownic z Harrenhal, twierdził, że widział smoka w zamku, choć prawda na ten temat jest niepewna.

Po wojnie pozostało jeszcze wiele smoczych jaj, z których wykluło się co najmniej jedno. Ostatnia smoczyca była zniedołężniała, chora i zniekształcona, i zmarła młodo, w 153 roku, za panowania króla Aegona III Targaryena, Smokobójcy. Była to zielona samica, mała, z uschniętymi skrzydłami. Zniosła pięć jaj, z których nic się nie wykluło.

Targaryenowie mieli również kolekcję dziewiętnastu czaszek smoków o różnych rozmiarach i w różnym wieku, które umieścili na ścianach sali tronowej w Czerwonej Twierdzy. Niektóre z nich miały tysiące lat.

Po ich wyginięciu jedynymi pozostałościami po smokach były ich czaszki i jaja, z których niektóre były skamieniałe. Jaja były bardzo cenione ze względu na ich piękno i egzotyczną naturę. Według Ser Arlana z Pennytree, po śmierci ostatniego smoka lato stało się krótsze, a zimy dłuższe i okrutniejsze.

Podjęto wiele daremnych prób ożywienia smoków. Aegon III Targaryen, znany jako Smokobójca, kazał dziewięciu magom przeprawić się przez wąskie morze, by użyli swej magii w próbie wyklucia pozostałych smoczych jaj. Pobożny król Baelor I Targaryen próbował wykluć swoje jajo, modląc się nad nim. Aegon IV Targaryen rozkazał piromantom zbudować siedem mechanicznych „smoków”, które wystrzeliwały strumienie dzikiego ognia. Setki ludzi zginęły podczas nieudanej próby użycia ich do inwazji na Dorne. Tragedia w Summerhall była skutkiem próby wyklucia smoczych jaj przez króla Aegona V Targaryena.

Dalsze wydarzenia

Gra o tron

Podczas snu w stanie śpiączki Bran Stark widzi smoki poruszające się pod wschodzącym słońcem w Asshai przez Cień.

Daenerys Targaryen udaje się wykluć trzy smoki – Drogona, Rhaegala i Viseriona – w stosie pogrzebowym jej męża Drogo, gdy wchodzi w ogień, gdy leżą w nim. Dzięki wymianie życia za życie przez Daenerys, pierwsze trzy smoki od ponad stu lat rodzą się w morzu Dothraków.

A Clash of Kings

Viserion, Rhaegal i Drogon jako pisklęta karmiące się padliną, autorstwa Raya Golden © Fantasy Flight Games

W Królewskiej Przystani, Wisdom Hallyne, piromanta z Gildii Alchemików, mówi Tyrionowi Lannisterowi, że ich zaklęcia są skuteczniejsze niż zwykle, i zastanawia się, czy w pobliżu są jakieś smoki, gdyż Wisdom Pollitor powiedział mu kiedyś, że magia zaczęła znikać ze świata w dniu śmierci ostatniego smoka.

Wojownicy z Qarthu próbują zabić Daenerys i odebrać jej smoki, lecz ona przeżywa, a Dom Nieumarłych zostaje zniszczony.

Burza Mieczy

Daenerys używa swych smoków, by podbić Astapor.

Podczas małego spotkania rady Varys donosi, że żeglarze wracający z Morza Jadeitów donoszą, iż w Qarthu wykluł się trzygłowy smok, który jest cudem tego miasta. Lord Tywin Lannister odrzuca ten raport.

Biesiada dla wron

W Oldtown Armen mówi, że słyszał pogłoski o smokach w Asshai, Qarthu i Meereen, a także o smokach uwalniających niewolników.

Mała rada królowej regentki Cersei Lannister dyskontuje pogłoski o smokach z Essos.

Maester Aemon dyskutuje o smokach z Samwellem Tarlym.

A Dance with Dragons

Daenerys Targaryen and Drogon in Daznak’s Pit by Marc Simonetti ©

Daenerys zamyka Rhaegala i Viseriona w smoczej jamie w Wielkiej Piramidzie Meereen po śmierci Hazzea, choć Drogon pozostaje wolny. Drogon wywołuje później chaos w Daznak’s Pit, a Daenerys leci na jego grzbiecie do morza Dothraków.

Rhaegal i Viserion zostają uwolnieni z Wielkiej Piramidy podczas nieudanej próby oswojenia smoka przez Quentyna Martella.

Znane smoki

Of unknown or uncertain chronology

• Terrax, smok Jaenara Belaerysa, który w pewnym momencie spędził trzy lata badając Sothoryos.
• Urrax, według legendy zabity przez Serwina z Lustrzanej Tarczy, to legendarna postać z Ery Bohaterów, choć śpiewacy twierdzą obecnie, że był rycerzem Gwardii Królewskiej. Gwardia Królów została założona w 10 AC, tysiące lat po Erze Bohaterów i przybyciu pierwszych rycerzy do Westeros.

Znane smocze jaja

Smocze jaja w Grze o Tron

• Trzy smocze jaja zostały skradzione z wylęgarni w Dragonstone przez Elissę Farman w 54 AC i sprzedane Foklordzie z Braavos. Obecne miejsce pobytu nieznane.
• Jajo Mysarii – Gdy książę Daemon Targaryen dowiedział się, że jego konkubina jest w ciąży, podarował jej smocze jajo, lecz król Viserys I Targaryen nakazał mu zwrócić jajo i odesłać Mysarię. Miejsce pobytu nieznane.
• {HATched} Jajo księcia Jacaerysa Velaryona – umieszczone w kołysce przy jego narodzinach na mocy królewskiego dekretu, wykluło się w smoka Vermaxa.
• {hATched} Jajo księcia Lucerysa Velaryona – umieszczone w kołysce przy jego narodzinach na mocy królewskiego dekretu, wykluło się w smoka Arraxa.
• {hatched} Jajo księcia Joffreya Velaryona – umieszczone w kołysce przy jego narodzinach na mocy królewskiego dekretu, wykluło się w smoka Tyraxesa.
• Jajo króla Viserysa II Targaryena – posiadał jajo podczas Tańca Smoków, do tej pory nieopisane – miejsce pobytu nieznane.
• Jajo lady Rhaeny Targaryen – z jej pierwszego jaja wykluło się coś zepsutego, co zmarło w ciągu kilku godzin. Kolejne jajo posiadała na początku wojny domowej, a podczas wojny zabrała ze sobą trzy jaja do Vale. Wiadomo, że wykluło się tylko jedno jajo, miejsce pobytu pozostałych jest nieznane.
• Jajo księcia Maelora Targaryena – po urodzeniu otrzymał on jajo, które nie wykluło się jeszcze przed rozpoczęciem wojny domowej. Nie wiadomo, co stało się z jajkiem po tym, jak Maelor został zabity pod Bitterbridge.
• Jajo króla Aegona II Targaryena – purpura i złoto – szukając zastępstwa dla zmarłego Sunfyre’a, Aegon wybrał nowe jajo w nadziei, że wykluje się z niego nowy smok dla siebie.
• Pięć jaj – z ostatniego smoczego szponu, na razie nieopisane – miejsce pobytu nieznane.
• Jajo księżniczki Elaeny Targaryen – platynowo-białe i jasnozłote – miejsce pobytu nieznane.
• Jajo księcia Daerona Targaryena – wiadomo, że istnieje, ale na razie nieopisane – miejsce pobytu nieznane.
• Jajo księcia Aeriona Targaryena – złote i srebrne, z żyłkami ognistych kolorów – miejsce pobytu nieznane.
• Jajo księcia Aemona Targaryena – wiadomo, że istnieje, ale na razie nieopisane – miejsce pobytu nieznane.
• Jajo króla Aegona V Targaryena – białe i zielone wiry – miejsce pobytu nieznane.
• Jajo lorda Ambrose’a Butterwella – czerwone, ze złotymi plamkami i czarnymi okółkami – miejsce pobytu nieznane.
• Siedem jaj – użyte przez króla Aegona V Targaryena w ceremonii, która spowodowała tragedię w Summerhall. Niektóre z nich mogły być wspomnianymi wyżej niewyklutymi jajami. Miejsce pobytu nieznane, ale prawdopodobnie zniszczone przez pożar.
• Jajo króla Eurona Greyjoya – Euron twierdzi, że miał smocze jajo, ale wrzucił je do morza.
• {hatched} Jajo Drogona – czarne jak morze o północy, ożywione szkarłatnymi falami i zawirowaniami.
• {hatched} Jajo Rhaegala – głęboko zielone, z wypalonymi plamkami brązu.
• {hatched} Jajo Viseriona – koloru bladokremowego, z pasemkami złota.

Książki i zwoje o smokach

Daenerys Targaryen i Drogon w Grze o Tron

• Krew i ogień autorstwa anonimowego autora
• Dragons, Wyrms, and Wyverns: Their Unnatural History by Septon Barth
• The Death of Dragons by Maester Thomax
• Truth by Maester Anson
• Against the Unnatural by Maester Vanyon
• The Dance of the Dragons, A True Telling by Grand Maester Munkun
• Dragonkin by Maester Thomax
• unnamed dragonlore by Tyrion Lannister

Quotes

Daenerys Targaryen, the Unburnt, by Michael Komarck ©

Nie będziemy udawać, że rozumiemy więź między smokiem a jeźdźcem smoków; mądrzejsze głowy zastanawiały się nad tą tajemnicą przez wieki. Wiemy jednak, że smoki nie są końmi, na których może jeździć każdy, kto zarzuci im siodło na grzbiet.

-pisma Gyldayna

Kto może znać serce smoka?

-writings of Gyldayn

Po raz pierwszy od setek lat noc ożyła muzyką smoków.

-myśli Daenerys Targaryen

Smoki są ogniem uczynionym ciałem, a ogień jest potęgą.

-Quaithe do Daenerys Targaryen

Ostatni smok w Westeros był ostatnim smokiem. To jest powszechnie znane.

-Armen do Allerasa

Smutek i chwała mojego domu.

-Aemon Targaryen do Samwella Tarly’ego

Gdy człowiek zobaczy smoka w locie, niech zostanie w domu i zajmuje się swoim ogrodem w zadowoleniu, ktoś kiedyś napisał, bo ten szeroki świat nie ma większego cudu.

-myśli Tyriona Lannistera

Wszystko, co wiem o smokach, to to, co opowiedział mi mój brat, gdy byłam mała, i trochę tego, co przeczytałam w książkach, ale mówi się, że nawet Aegon Zdobywca nigdy nie odważył się dosiąść Vhagara lub Meraxesa, ani jego siostry nie dosiąść Baleriona Czarnego Strachu. Smoki żyją dłużej niż ludzie, niektóre przez setki lat, więc Balerion miał innych jeźdźców po śmierci Aegona… ale żaden jeździec nigdy nie dosiadł dwóch smoków.

Śmierć wychodzi z paszczy smoka, ale śmierć nie idzie tą drogą.

-pisma Bartha

Nie wiadomo już o istnieniu smoków… ale to średniowiecze, a duża część świata to wciąż terra incognita, więc zawsze pojawiają się opowieści o obserwacjach smoków w odległych, tajemniczych miejscach. Maesterzy mają tendencję do dyskontowania tych.

Behind the Scenes

Pisarka Phyllis Eisenstein przekonała George’a R.R. Martina do dodania smoków do Gry o Tron. Martin zadedykował A Storm of Swords właśnie Eisenstein.

Notes

• Smok – artykuł w Wikipedii poświęcony mitologicznemu stworzeniu świata rzeczywistego.

Znane smoki

Legendarne smoki

.