Turystyka medyczna
Kwestie społeczne i etyczne w turystyce medycznej
© University of Melbourne, Victoria, Australia (A Britannica Publishing Partner)Zobacz wszystkie filmy do tego artykułu
Niezgodność jakości opieki jest głównym źródłem krytyki dla branży turystyki medycznej. Jednym z podstawowych mechanizmów wdrożonych w celu standaryzacji międzynarodowej opieki zdrowotnej jest akredytacja. Akredytacja ma na celu zapewnienie, że placówki turystyki medycznej spełniają podstawowe standardy bezpieczeństwa, zatrudniają wyszkolony personel oraz posiadają odpowiedni sprzęt medyczny do wykonywania oferowanych procedur. Wśród głównych organizacji akredytujących międzynarodowe szpitale znajdują się Joint Commission International (JCI), oddział amerykańskiej Joint Commission Resources, Accreditation Canada International oraz Australian Council on Healthcare Standards International. Organizacje te pobierają opłaty od klientów, którzy chcą, aby ich placówki zostały zbadane pod kątem akredytacji, a każda organizacja prowadzi listę akredytowanych szpitali, aby pomóc osobom pragnącym podróżować za granicę w celu uzyskania opieki zdrowotnej wybrać placówkę, która spełni ich potrzeby.
Inny problem związany z turystyką medyczną dotyczy nielegalnego handlu organami. Kraje, w których żyją niezamożne lub wrażliwe społeczeństwa, często mają większą dostępność narządów do użytku medycznego, ponieważ członkowie tych społeczeństw często ulegają pokusie zaryzykowania swojego zdrowia i oddania narządu za obietnicą pieniężnej rekompensaty. W połączeniu z brakiem odpowiednich środków na opiekę nad dawcami, praktyki związane z pozyskiwaniem narządów zostały uznane za aspekt turystyki medycznej wymagający większej regulacji i nadzoru. Podobnie, wykorzystywanie procedur medycznych, których skuteczność jest nieudowodniona lub których bezpieczeństwo jest nieznane, jest przedmiotem dyskusji w zakresie standaryzacji i regulacji.
W dodatku, we wszystkich krajach, turystyka medyczna może spolaryzować krajową politykę ochrony zdrowia, tworząc lub pogłębiając różnice w usługach opieki zdrowotnej dostępnych dla obywateli w porównaniu do obcokrajowców. Ponieważ ci ostatni wnoszą do kraju pieniądze, a tym samym napędzają krajową gospodarkę, często cieszą się większym dostępem do lekarzy i zasobów medycznych niż obywatele danego kraju.
Kara Rogers