Reddit – pureasoiaf – (Spoilers Extended) Ser Ilyn Payne
— SER ILYN PAYNE, the King’s Justice, a headsman
That’s it? Dat is alles wat de appendices van de eerste 4 boeken over hem zeggen, met Dance die hem een tongloze ridder noemt, de laatste tijd de King’s Justice en headsman.There’s got to be more to him. Volgens de ASOIAF Wikipedia is Ilyn een ridder in dienst van Huis Lannister, Payne, zijnde een van de voornaamste huizen. Dat klinkt behoorlijk belangrijk. Dus waarom lopen er geen kleine tongloze Ilyn’s rond?
Hij diende als heer Tywin Lannister’s huisgarde toen hij Hand van de Koning was, waar hij zijn tong verloor. Na de opstand van Robert, werd hij benoemd tot rechter van de koning. Dus deze man is opmerkelijk, waarom had Tywin geen geschikt huwelijk voor hem gevonden?
De omvang van Ser Ilyn Payne in AGOT komt erop neer dat hij wordt gebruikt als angsttactiek tegen mensen, en dat Sansa doodsbang voor hem is.
Sansa huiverde. Elke keer als ze naar Ser Ilyn Payne keek, huiverde ze. Hij gaf haar het gevoel dat er iets doods over haar naakte huid gleed. “Ser Ilyn is bijna als een tweede monster. Ik ben blij dat vader hem niet heeft gekozen.”
In Clash komen de meeste vermeldingen van zijn naam voor in hoofdstukken van Arya, in haar psychotische moordgebeden, omdat hij degene was die Ned’s hoofd had afgehakt; en Sansa nog steeds bang maakt:
Toch was er nog steeds duisternis in die hal. Sansa kon het zien in de bleke ogen van Ser Ilyn Payne, die zo stil als steen bij de achterdeur stond,
Dit was tijdens de Slag om het Zwarte Water, waar Ser Ilyn de opdracht had gekregen om de adellijke vrouwen te doden in geval van een overwinning van Stannis. Wie anders kon je vertrouwen om geen misbruik te maken van de vrouwen…
Bij ASOS, Ser Ilyn heeft een nieuw zwaard dat Tywin voor hem heeft gemaakt, ter vervanging van Ice:
Ser Ilyn boog voor de koning en koningin, reikte over zijn schouder en haalde zes voet van sierlijk zilver, helder met runen, tevoorschijn. Hij knielde om het enorme zwaard aan Joffrey aan te bieden, eerst met het handvat; rode vuurpunten knipoogden uit robijnen ogen op de pommel, een stuk drakenglas in de vorm van een grijnzende schedel.
Dus, zijn nieuwe zwaard is…lang…en heeft een schedel, die een koepel vormt op het uiteinde van het handvat. Interessant.
In AFFC, gaat Ser Ilyn mee met Jaime Lannister op zijn expeditie door de Riverlands. Daar beginnen ze hun privé-tango met z’n tweeën, om Jaime te helpen zijn zwaardvaardigheid terug te krijgen:
Jaime trof Ser Ilyn aan bij het slijpen van zijn grote zwaard. “Het is tijd,” zei hij tegen de man. De hoofdman stond op en volgde hem. Zijn leren laarzen schraapten tegen de steile stenen treden toen ze de trap afdaalden. Een kleine binnenplaats opende zich naast de wapenkamer. Jaime vond er twee schilden, twee halve helmen, en een paar stompe tourneyzwaarden. Hij bood Payne er een aan en nam de andere in zijn linkerhand terwijl hij zijn rechter door de lussen van het schild schoof. Zijn gouden vingers waren gekromd genoeg om te haken, maar konden niet vastgrijpen, zodat zijn greep op het schild los was. “Je was ooit een ridder, ser,” zei Jaime. “Dat was ik ook. Laten we eens kijken wat we nu zijn.”
Ser Ilyn hief zijn zwaard als antwoord, en Jaime ging meteen tot de aanval over. Payne was zo roestig als zijn maliënkolder, en niet zo sterk als Brienne, maar hij weerstond elke snee met zijn eigen zwaard, of zette zijn schild in. Ze dansten onder de gehoornde maan terwijl de stompe zwaarden hun staalharde lied zongen. De stille ridder liet Jaime een tijdje de dans leiden, maar uiteindelijk begon hij slag voor slag te beantwoorden. Eenmaal in de aanval, ving hij Jaime op de dij, op de schouder, op de onderarm. Drie keer liet hij zijn hoofd rinkelen door sneden in het roer. Een snee scheurde het schild van zijn rechterarm, en bijna braken de riemen die zijn gouden hand aan zijn stomp bonden. Tegen de tijd dat ze hun zwaarden lieten zakken was hij gekneusd en gehavend, maar de wijn was weggebrand en zijn hoofd was helder. “We zullen weer dansen,” beloofde hij Ser Ilyn. “Morgen, en de volgende dag. Elke dag zullen we dansen, tot ik net zo goed ben met mijn linkerhand als ik ooit was met de rechter.”
Ik wil erop wijzen dat in de literatuur zwaardvechten een eufemisme is voor geslachtsgemeenschap, en iets wat GRRM zelf ook heeft gebruikt.
“Je hebt de man gehoord,” zei Jaime tegen Ilyn Payne. “Zoek een mooie lange speer, en steek die in zijn reet.”
Fraseer Jaime.
Hierop zoekt Jaime Ser Ilyn:
Jaime vond Ser Ilyn Payne alleen buiten zijn tent, terwijl hij zijn grote zwaard aan het slijpen was met een slijpsteen. “Kom,” zei hij, en de zwijgzame ridder stond op met een magere glimlach. Hij geniet hiervan, realiseerde hij zich. Het bevalt hem om mij elke nacht te vernederen. Misschien vindt hij het nog fijner om me te doden. Of misschien vindt hij iets anders fijn… En weer slijpt Ilyn aan zijn zwaard. Altijd maar slijpen…slijpen…
Toen, tijdens die dans die volgde:
Het was alsof Ser Ilyn zijn gedachten hoorde. Hij pareerde Jaime’s laatste snee op een luie manier en lanceerde een tegenaanval die Jaime terug de rivier in dreef, waar zijn laars onder hem vandaan gleed in de modder. Hij eindigde op zijn knieën, met het zwaard van de stille ridder op zijn keel en zijn eigen zwaard verloren in het riet. In het maanlicht waren de pokdalige plekken op Payne’s gezicht zo groot als kraters. Hij maakte een kletterend geluid dat een lach had kunnen zijn en trok zijn zwaard naar Jaime’s keel tot de punt tussen zijn lippen kwam te rusten. Pas toen deed hij een stap terug en scheerde hij zijn staal in de schede.
WOAH, WOAH, WOAH. Wordt een beetje fris met dat toernooizwaard, vind je niet Ilyn?
Een ander punt, Jaime denkt dat Ser Ilyn lacht als hij kakelt als antwoord. Maar we weten hoe GRRM er van houdt om een personage tot de verkeerde conclusie te laten komen over iets. Ik vraag me af of Ilyn eigenlijk andere gevoelens heeft dan humor.
Toen ze met z’n drieën van de veerboot op de noordoever stapten, bood een dronken kampbewoonster aan om Strongboar met haar mond te plezieren. “Hier, doe mijn vriend een plezier,” zei Ser Lyle en duwde haar naar Ser Ilyn toe. Lachend maakte de vrouw aanstalten om Payne op de lippen te kussen, maar toen zag ze zijn ogen en deinsde terug.
Payne pikte daar niets van.
Ser Ilyn haalde een vinger over zijn keel.
“Nee,” zei Jaime. “Tommen heeft een broer verloren, en de man die hij als zijn vader beschouwde. Als ik zijn moeder zou vermoorden, zou hij me haten… en dat lieve vrouwtje van hem zou een manier vinden om die haat om te buigen ten gunste van Highgarden.”
Ser Ilyn glimlachte op een manier die Jaime niet beviel. Een lelijke glimlach. Een lelijke ziel. “Je praat te veel,” zei hij tegen de man.
En hier, pleit Ilyn ervoor dat Jaime zijn vroegere geliefde, Cersei, vermoordt. Vraag me af waarom? Ook geeft hij Jaime een glimlach die hem ongemakkelijk maakt. Hmm.
Tl;dr Ser Ilyn, een ridder van een hoofdhuis van Lannister, is niet getrouwd, maakt kleine meisjes voortdurend bang, en heeft talloze zwaardgevechten met Jaime.
-SER ILYN PAYNE, een tongloze ridder, de laatste tijd de Koningsrechter en een hoofdman, homoseksueel