Romulus en Remus
Romulus krijgt de eer voor het stichten van het oude Rome – zo wil de legende. Kinderen op Romeinse scholen leerden het verhaal en het werd bijna in steen gebeiteld.
Wat is de legende van Romulus en Remus?
Romulus en Remus waren tweelingbroers. Zij werden als baby door hun ouders achtergelaten en in een mandje gestopt dat in de rivier de Tiber werd gegooid.
Om deze video te bekijken dient u JavaScript in te schakelen en te overwegen om te upgraden naar een webbrowser die HTML5 video ondersteunt
Romulus en Remus video
De mand liep aan de grond en de tweeling werd ontdekt door een wolvin. De wolf verzorgde de baby’s een korte tijd voordat ze werden gevonden door een herder. De herder bracht de tweeling groot.
Toen Romulus en Remus volwassen waren, besloten zij een stad te stichten op de plaats waar de wolf hen had gevonden.
De broers kregen ruzie over de plaats waar de stad moest komen en Remus werd door zijn broer gedood. Romulus werd de enige stichter van de nieuwe stad en hij gaf er zijn naam aan – Rome.
Wanneer werd Rome gesticht
De datum die voor de stichting van Rome wordt gegeven is 753 v. Chr.
Dit verhaal is natuurlijk slechts een legende. De werkelijke groei van Rome is minder exotisch en interessant. De stad Rome groeide uit een aantal nederzettingen die rond zeven heuvels bestonden die in de buurt van de rivier de Tiber lagen.
De nederzettingen lagen in de buurt van de rivier om de voor de hand liggende redenen van een watervoorziening. De Tiber was op dit punt ook smal genoeg om overbrugd te worden. Het gebied had echter ook te lijden van de nabijheid van de rivier.
Elke nederzetting was van de andere gescheiden door moerasland. Elke afzonderlijke nederzetting was kwetsbaar voor aanvallen als een enkele nederzetting. Door samen te werken waren ze sterker. Om samen te komen, moest het moeras drooggelegd worden. Dit was iets wat jaren in beslag nam.
De legende van Romulus en Remus wekt de indruk dat Rome heel snel ontstond; de waarheid was heel anders.
Wie waren de vroege inwoners van Rome
De vroege inwoners van Rome waren van een stam die Latijnen heette. Zij waren afkomstig uit de vlakten van Latium. De Latijnen waren succesvolle boeren en handelaren en zij werden rijk en succesvol.
Daarom was Rome vanaf zijn begindagen een rijke stad. Dit zorgde voor jaloezie en bracht de stad Rome in conflict met gebieden rondom de stad. De Romeinen vochten met name tegen de Etrusken en de Samnieten.
Om deze reden investeerden de leiders van Rome in een leger. Deze kundige strijdmacht beschermde de stad en breidde haar macht uit. Tegen 300 v. Chr. beheersten de Romeinen het grootste deel van het Italiaanse schiereiland.