Schokkend! voshaai bedwelmt prooi met klap op staart
voshaaien hebben een ongebruikelijke, maar zeer efficiënte jachttactiek ontwikkeld: het slaan met de staart.
De lange, elegante voshaaienstaart – die bijna de helft van de lichaamslengte van het dier beslaat – heeft biologen decennialang voor een raadsel gesteld. Onderzoekers hebben gespeculeerd dat de haaien hun staart gebruiken om te jagen, en hebben in gecontroleerde omgevingen wat staartmeppersgedrag waargenomen. Biologen uit het Verenigd Koninkrijk en de Filippijnen hebben samen video-opnamen van voshaaien in het wild verzameld en hebben nu definitief aangetoond dat de haaien in hun natuurlijke omgeving met hun staart meppen en scholen prooien verdoven. De haaien hebben dit gedrag waarschijnlijk ontwikkeld als een manier om de inefficiëntie van het jagen op één kleine vis per keer te overwinnen, meldt het team vandaag in het tijdschrift PLOS ONE.
De groep denkt dat het slaan met de staart de primaire jachtmethode van de haai is en zelfs onderwater schokgolven kan veroorzaken.
“We hebben ze niets anders zien doen dan dat,” zei Oliver Simon, oprichter van het Thresher Shark Research and Conservation Project in de Filippijnen en een bioloog aan de Universiteit van Liverpool in het Verenigd Koninkrijk. “Evolutie geeft je niet zoiets, tenzij je van plan bent het op die manier te gebruiken.”
Andere mariene roofdieren – waaronder orka’s en dolfijnen – smakken ook prooien met hun staart, maar de voshaai is het enige zeedier dat zo zwaar op die methode vertrouwt.
Schokgolven maken
Om de videobeelden te verzamelen, gingen de onderzoekers duiken tussen ongevaarlijke 12-voet lange (4 meter) pelagische voshaaien, die de kleinste van de drie voshaaiensoorten zijn. Het team observeerde de jacht meestal van op een afstand, maar kwam af en toe direct na een klap dichterbij om visprooien te verzamelen voor analyse. Zij stelden vast dat vele vissen gewoon verdoofd waren door de klap, maar dat andere verminkt en gedood waren. Eén klap trof gemiddeld drie vissen, maar soms wel zeven.
Het fysieke contact van de staart tegen de vis, samen met de kracht van de golven die door het water worden gegenereerd, werken waarschijnlijk samen om de vis te verdoven, zei Simon. De groep vond ook dat sterkere klappen door de haaien luchtbellen onder water genereerden, wat suggereert dat de klappen sterk genoeg waren om watermoleculen in gas te breken.
“We waren niet in staat om dit te bewijzen, maar ik speculeer dat er een gelokaliseerde explosie of schokgolf is die wordt gecreëerd door deze jachtgebeurtenis,” vertelde Simon aan LiveScience. “Het gebeurt met zo’n kracht dat het ervoor zorgt dat watermoleculen uiteenvallen in de hoofdbestanddelen waterstof en zuurstof, wat gas is. Dat is nogal een opmerkelijk beetje kracht.”
Haaienbehoud
De onderzoekers zijn van plan om hun urenlange opnamen te gebruiken om de mechanica van de staartslag verder te onderzoeken. Ze hopen ook te bepalen of de klappen onderwatergeluid genereren dat zou kunnen helpen om de vis te verdoven.
Pelagische voshaaien zijn een bedreigde soort, en hun populaties zijn de afgelopen tien jaar met maximaal 80 procent afgenomen als gevolg van overbevissing, aldus Simon. Het team hoopt dat het onderzoek zal helpen beschermingsgroepen beter te begrijpen voshaaien habitat en het ontwikkelen van beter geïnformeerde inspanningen om de haaien te beschermen.
Volg Laura Poppick op Twitter. Volg ons @livescience, Facebook & Google+. Origineel artikel op LiveScience.com.
Recent news