Slip

Een belangrijke bron van bewijsmateriaal voor het oude Griekenland is beschilderd aardewerk. De twee populairste decoratieve stijlen van potten uit de Griekse oudheid zijn het beschilderen van vazen met zwarte figuren, voornamelijk beoefend in de 6e eeuw v. Chr., en het beschilderen van vazen met rode figuren, ontwikkeld van het einde van de 6e tot de 4e eeuw v. Chr. Ondanks de namen voor deze stijlen, werd de decoratie grotendeels niet met verf gemaakt, maar met een materiaal dat slip wordt genoemd, een vloeibaar mengsel van klei en water (1). Slib was een integraal onderdeel van de antieke Griekse vaasbouw en decoratie (1).

In het oude Griekenland schijnt slip voor ongeveer 20 procent uit klei en voor 80 procent uit water te hebben bestaan. Het wordt nauwkeuriger aangeduid als levigated slip omdat de grovere deeltjes in de klei werden verwijderd door het proces van levigation. De oude Grieken kunnen ook kaliumchloride hebben gebruikt om hun slib te deflocculeren, een proces dat kleideeltjes in suspensie houdt door te verhinderen dat zij zich aan elkaar hechten.

Slip functioneerde op verschillende manieren in de oude Griekse vaasbouw en decoratie. Slip werd bijvoorbeeld gebruikt als kleefstof om aanhangsels aan het lichaam van een vat te bevestigen. Ook werd het als decoratie aangebracht op het oppervlak van een vaas terwijl het nog leerhard was en voordat het in een pottenbakkersoven werd gebakken. Wanneer het als versiering wordt gebruikt, wordt slip aangebracht zoals verf, dat wil zeggen met een penseel of een soortgelijk gereedschap. In tegenstelling tot verf heeft slip echter het voordeel dat het zich hecht aan het oppervlak van het kleivat en daarom is het duurzamer dan verf.

De zwarte-figuur en rode-figuur technieken van de oude Griekse vaasschilderkunst werden bereikt met behulp van slip, niet met verf. De bekende zwarte kleur van de Griekse slib uit de oudheid was het gevolg van de natuurlijke aanwezigheid van ijzeroxide in de klei, dat tijdens het bakproces zwart wordt. Andere kleuren konden worden verkregen door verschillende materialen aan het slibmengsel toe te voegen. Wit werd bijvoorbeeld verkregen door een zuivere primaire klei te gebruiken, die weinig of geen ijzeroxiden bevat. Rood slip werd verkregen door rode oker aan het slipmengsel toe te voegen, terwijl bruin werd verkregen door een meer verdunde oplossing van het standaard zwart slip te gebruiken (2). De oude Griekse vaasschilders gebruikten slip ten volle om levendige taferelen en decoratieve elementen op de oppervlakken van vazen te creëren.

Dit essay werd geschreven bij een collectie Griekse kunstvoorwerpen in het CU Art Museum.

Voetnoten

  1. Toby Schreiber, Athenian Vase Construction: A Potter’s Analysis (Malibu: The J. Paul Getty Museum, 1999): 28.
  2. J.V. Noble, “An Overview of the Technology of Greek and Related Pottery” in ed. H.A.G. Brijdger, Ancient Greek and Related Pottery: Proceedings of the International Vase Symposium in Amsterdam, 12 -15 April 1984 (Amsterdam: Allard Pierson Museum, 1984): 34; Schreiber, Athenian Vase Construction: 53-6.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.