Strafrechtelijke bedreigingen
|
Jeffrey Johnson is een juridisch schrijver met een focus op persoonlijk letsel. Hij heeft gewerkt aan persoonlijk letsel en soevereine immuniteit rechtszaken, naast ervaring in familie-, landgoed, en strafrecht. Hij behaalde een J.D. aan de Universiteit van Baltimore en heeft gewerkt in juridische kantoren en non-profits in Maryland, Texas, en North Carolina. Hij heeft ook een MFA in scenarioschrijven behaald aan Chapman Univer… Full Bio → |
Geschreven doorJeffrey Johnson |
UPDATED: 18 dec 2020
Advertiser Disclosure
Het draait allemaal om u. Wij willen u helpen de juiste juridische beslissingen te nemen.
Wij streven ernaar u te helpen zelfverzekerde verzekerings- en juridische beslissingen te nemen. Het vinden van betrouwbare en betrouwbare verzekering quotes en juridisch advies moet eenvoudig zijn. Dit heeft geen invloed op onze inhoud. Onze meningen zijn onze eigen.
Editorial Guidelines: Wij zijn een gratis online bron voor iedereen die meer wil weten over juridische onderwerpen en verzekeringen. Ons doel is om een objectieve, externe bron te zijn voor alles wat met recht en verzekering te maken heeft. We werken onze site regelmatig bij en alle inhoud wordt beoordeeld door deskundigen.
Criminele bedreigingen zijn woorden die worden uitgesproken met de bedoeling om een andere persoon of groep mensen te terroriseren of te bedreigen. Hoewel de Grondwet het recht op vrije meningsuiting garandeert, inclusief het ventileren van negatieve opmerkingen, strekt het recht op vrije meningsuiting zich niet uit tot strafbare bedreigingen.
Als een persoon roekeloos is over de impact van zijn bedreigingen op andere mensen, kan hij worden beschuldigd van een misdrijf of misdrijf op het niveau van misdrijven, criminele bedreiging genaamd.
Lees verder voor meer informatie over hoe staten het misdrijf van criminele bedreiging en de strafmaten van een veroordeling voor het maken van criminele bedreigingen aanrekenen.
Tabel van de inhoud
Wat is een criminele bedreiging?
Zoals gezegd, zijn strafbedreigingen een van de weinige vormen van meningsuiting die niet door de Grondwet worden beschermd. Om een veroordeling voor strafbare bedreiging te ondersteunen, moeten staten een belang aantonen in het reguleren van een bepaald type van meningsuiting.
Dientengevolge zijn statuten voor strafbare bedreiging geschreven om meningsuiting te verbieden die ertoe leidt dat anderen in legitieme angst voor schade worden gebracht. Sommige staten bestempelen deze aanklacht als criminele bedreiging, terwijl andere terroristische bedreiging of verbale mishandeling gebruiken om overtredingen met verbale bedreigingen te beschrijven.
Het eerste element van een aanklacht wegens criminele bedreiging is dat er een bedreiging moet worden geuit of gecommuniceerd.
Staten zullen meestal verschillende soorten bedreigingen in hun criminele bedreigingsstatuten samenvoegen. Veel voorkomende categorieën bedreigingen omvatten:
- bedreigingen gericht op het schaden van een ander
- bedreigingen om een openbare voorziening of nutsvoorziening te verstoren
- bedreigingen gericht op getuigen of rechtshandhaving
- bedreigingen tegen familieleden.
Soms overlappen de bedreigingen elkaar. Bijvoorbeeld, een bedreiging om een ander kwaad te doen kan ook van nature overlappen met een bedreiging om een familielid kwaad te doen.
Ook al overlappen de bedreigingen elkaar, het onderscheid is belangrijk omdat bepaalde bevindingen (zoals het betrekken van een bedreiging tegen een familielid) kan resulteren in een hogere strafmaat. De meeste staten zullen de methode van bedreiging niet beperken. De bedreiging kan worden gecommuniceerd in persoon, via de telefoon, of via elektronische media.
Het volgende element van een strafrechtelijke bedreiging aanklacht is de intentie. Het is niet genoeg dat een bedreiging werd gecommuniceerd. Er moet enig bewijs zijn dat de verdachte daadwerkelijk een resultaat beoogde. Het type bedreiging dat is geuit zal bepalen welk type opzet is vereist.
Voor bedreigingen aan het adres van een ander, een familielid, getuige of wetshandhaver, moet een beklaagde de bedreiging hebben geuit met de bedoeling het slachtoffer te terroriseren of in enige reële angst voor persoonlijk letsel te brengen. Voor bedreigingen aan het adres van openbare nutsbedrijven of openbare kantoren moet de bedoeling zijn om de normale activiteiten van het agentschap of het nutsbedrijf te verstoren.
De nadruk ligt op wat de beklaagde het slachtoffer wilde laten voelen. Strafbedreiging bestraft het resultaat van de bedreiging, niet de eigenlijke bedoeling achter de bedreiging. Dit betekent dat aan het element opzet wordt voldaan als een verdachte alleen van plan was om het slachtoffer bang te maken, maar nooit daadwerkelijk van plan was om het slachtoffer schade te berokkenen.
Echte bedoeling om schade te berokkenen is geen vereiste voor een bewering van strafbare bedreiging. Sommige statuten eindigen met deze twee elementen, een bedreiging en de bedoeling om te terroriseren. Andere staten voegen echter aanvullende vereisten toe.
Sommige staten vereisen dat slachtoffers van een bedreiging angst voor hun persoonlijke veiligheid ervaren. Californië vereist ook aanvullend bewijs dat de angst ervaren door het slachtoffer was redelijk onder de omstandigheden. Elke staat zal bepalen welke bedreigingen en situaties in aanmerking komen voor een strafbare bedreiging.
De mate en het type bedreiging zal vaak van invloed zijn op de strafmaat.
Krijg vandaag juridische hulp
Vind de juiste advocaat voor uw juridische kwestie.
Beveiligd met SHA-256 encryptie
Verdedigingstheorieën voor een strafbaar feit van bedreiging
De eerste verdedigingsreactie is het claimen van vrijheid van meningsuiting. Deze verdediging is onder de juiste omstandigheden met enig succes toegepast. Als een verdachte kan aantonen dat de bedreiging slechts een uiting van woede of frustratie was, zonder dat het slachtoffer een andere bedoeling had of op een andere manier reageerde, dan kan de verdachte zich beroepen op de vrijheid van meningsuiting, omdat alleen de uiting wordt bestraft – niet de bedoeling of de reactie.
Een tweede verdedigingstheorie is een poging om de bedoeling van de bedreiging te ontkennen. Vaak worden woorden gesproken met meer dan één betekenis en alleen de hele context van de uitspraak kan de intentie van de bedreiging echt vastleggen.
Zo kan bijvoorbeeld de zin “Ik ga je een schop onder je kont geven,” speels worden geïnterpreteerd in de context van een basketbalwedstrijd. Het kan ook agressief worden geïnterpreteerd als anderen een verdachte moeten tegenhouden om ook een slachtoffer aan te vallen.
De verdedigingsstrategie is om de resterende stukken in te vullen, zodat een jury een volledig beeld krijgt van de verklaring, zodat ze begrijpen dat de ware bedoeling van de verklaring niet was om te terroriseren.
Strafmarges voor een strafbaar feit van bedreiging
Minder ernstige bedreigingen worden meestal geclassificeerd als misdrijven van lichte overtreding. Een aanklacht wegens misdadige bedreiging kent een strafmaat variërend van voorwaardelijk tot een jaar in een provincie- of parochiegevangenis. Intensievere bedreigingen aan het adres van getuigen, familieleden of wetshandhavers worden in het strafrecht van veel staten tot misdrijven verheven.
Veroordelingen voor misdadige bedreigingen hebben een strafmaat die uiteenloopt van voorwaardelijk tot tien jaar gevangenisstraf, met een optionele boete. Verdachten die op proef worden geplaatst, zijn meestal verplicht om een soort woedebeheersingsprogramma bij te wonen en mogen geen contact hebben met het slachtoffer van de strafbare bedreiging.
De gevolgen van een strafbaar feit wegens bedreiging blijven zelfs na veroordeling bestaan. Veel staten zullen een veroordeling wegens bedreiging met geweld als een geweldsdelict beschouwen, waardoor de strafmaat voor eventuele volgende veroordelingen wordt verhoogd.
Als de strafbare bedreiging was gericht aan een familielid, dan kan de veroordeling in sommige staten ook worden gebruikt als een basisdelict voor een versterkte aanklacht wegens geweldpleging tegen familieleden; wat betekent dat de aanklacht wegens geweldpleging tegen familieleden door de eerdere veroordeling zal worden verhoogd tot een misdrijf.