Tariffs
What Are Tariffs, and What Do They Do?
Een tarief is, op het meest basale niveau, een belasting die wordt geheven op goederen of diensten wanneer deze van het ene land naar het andere worden vervoerd. Men spreekt ook wel van “douanerechten”, omdat deze term vaak door elkaar wordt gebruikt met “tarief”. Tarieven worden meestal geheven door het land dat de goederen invoert. Ze dienen twee doelen: economisch genereren ze inkomsten voor het importerende land en ze beschermen de in eigen land gevestigde industrieën die dezelfde goederen produceren. Sommige tarieven, de zogenaamde beschermende tarieven, heffen een hogere belasting op ingevoerde goederen, zodat de in eigen land geproduceerde versies van dezelfde goederen tegen een meer concurrerende prijs kunnen worden verkocht.
In tegenstelling tot beschermende tarieven bestaan inkomstenheffingen in de eerste plaats om geld in te zamelen op goederen die niet in eigen land worden geproduceerd, zodat de regering in andere middelen kan investeren. Niet-beschermende tarieven zijn bijvoorbeeld invoerheffingen op elders geproduceerde olie, of producten die alleen in andere landen worden geproduceerd.
Tarieven in de wereldeconomie
Tarieven zijn gegroeid en geëvolueerd naarmate de moderne wereldhandel zich ontwikkelde. Vanaf het midden van de 20e eeuw is de grootschalige internationale handel exponentieel gegroeid. Een van de eerste pogingen om de wereldhandel te reguleren was de General Agreement on Tariffs and Trades (GATT) in 1948, die tot doel had onderhandelingen te openen, internationale normen vast te stellen en tarieven te verlagen om de handel te stimuleren.
De GATT was echter geen permanente oplossing voor de wereldhandel, wat leidde tot de grootste internationale handelsbesprekingen in de geschiedenis: de Uruguay-Ronde. Als gevolg van de Uruguay-Ronde (die duurde van 1986-1994) werd de Wereldhandelsorganisatie (WTO) opgericht om toezicht te houden op de internationale handel en de tarieven en deze te beheren. Voor het eerst werden niet alleen goederen onderworpen aan internationale handelsregels en tarieven, maar ook diensten en intellectuele eigendom (zoals ontwerpen en technologie).
Voordelen van tarieven
Tarieven komen vooral ten goede aan de importerende landen, aangezien zij het beleid bepalen en het geld ontvangen. Het belangrijkste voordeel is dat tarieven inkomsten opleveren over goederen en diensten die het land worden binnengebracht. Tarieven kunnen ook dienen als uitgangspunt voor onderhandelingen tussen twee landen. De GATT, WTO en andere handelsovereenkomsten gebruiken de regulering van tarieven als een manier om landen samen te brengen om het economisch beleid te bepalen.
Tarieven kunnen ook de politieke doelen van een land ondersteunen, en het land helpen zijn eigen industrieën te stabiliseren of te reguleren. Een regering kan belastingen op binnenlandse producten instellen die in overeenstemming zijn met de internationale tarieven om het speelveld gelijk te trekken. Tarieven kunnen een markt voorspelbaar maken. Een goed voorbeeld hiervan is de handel in landbouwproducten, die onderworpen is aan quota’s, invoerbeperkingen en tarieven.
Tarieven kunnen bestaande kwesties tussen regeringen tegenwerken, wat leidt tot gevolgen die zowel politiek als economisch zijn. Een beroemd voorbeeld van tarieven die het mondiale politieke toneel veranderden, is de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog. Een van de hoofdpunten die een wig dreven tussen Groot-Brittannië en de Amerikaanse kolonisten waren de hoge tarieven op goederen die naar de kolonisten werden verscheept. De Townshend Acts (aangenomen in het Parlement) legden hoge tarieven op aan de koloniën, die geen inspraak hadden in de maatregelen. “Geen belasting zonder vertegenwoordiging” werd een strijdkreet voor de kolonisten, en hielp de wrok aan te wakkeren die leidde tot de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog.
De politiek die gepaard gaat met tarieven kan ook in de moderne tijd escalerende handelsconflicten tussen landen veroorzaken. In 2018 voerden de Verenigde Staten beschermende tarieven in op staal en andere geïmporteerde goederen uit de hele wereld. Andere landen, met name in de Europese Unie en China, vonden dit problematisch en zeiden dat ze als gevolg daarvan nieuwe tarieven zouden toevoegen aan Amerikaanse producten zoals motorfietsen, sinaasappelsap en bourbon. Cecilia Malmstrom, de commissaris voor handel van de Europese Unie, noemde het destijds een “gevaarlijk spel” op het wereldtoneel.
In goede en slechte tijden geven tarieven dagelijks mede vorm aan de wereldmarkten en -relaties. Overheidsonderhandelingen over handel lijken misschien ver af te staan van ons dagelijks leven, maar we kopen elke dag producten waarop tarieven van toepassing zijn: voedsel, kleding, auto’s, elektronica, enzovoort. De prijzen van deze producten kunnen worden beschermd door invoertarieven als het product ook in het binnenland wordt geproduceerd, of de prijs kan worden verhoogd door tarieven als het uit een ander land komt. Ook al kunnen we de tariefonderhandelingen achter alles wat we gebruiken niet zien, weet dat ze bestaan en dat ze onze consumptie voortdurend sturen van achter de schermen.