The Analysis Of The Poem “Mid-Term Break” By Seamus Heaney
“Mid-term break” gaat over jeugdherinneringen. Dit gedicht laat zien hoe een kind een sterfgeval waarneemt, en de gedachten die hij tegenkomt in deze tijd van tragedie. Op het eerste gezicht heeft het gedicht een kinderlijk gevoel. Seamus Heaney geeft zijn emoties weer zonder er direct naar te verwijzen. Hij heeft op subtiele wijze verschillende elementen en technieken verwerkt om het thema van de dood uit te beelden. Met name door het gebruik van beeldspraak en toon zet Seamus Heaney in zijn gedicht “Mid-term break” de sfeer van rouw neer en helpt hij de lezer om zich in te leven in de spreker tijdens zijn reis van onthechting naar acceptatie van de dood.
Het gebruik van beeldspraak helpt om de diepte van het gevoel in het gedicht te versterken en onthult sombere settings. De eerste strofe vertelt ons dat de jongen de hele ochtend “in de ziekenboeg van het college”(1) heeft gezeten. Hij is persoonlijk los van zijn werkelijkheid omdat hij zich concentreert op het geluid van de klokken. De beeldspraak “klokken die luiden” (2) suggereert onmiddellijk een onheilspellende sfeer. Het gebruik van het woord “klingelen” om klokken te beschrijven, impliceert een begrafenisklok. De sfeer en de spanning worden opgebouwd in de tweede strofe, wanneer we het nieuws over de vader horen. De daaropvolgende scène lijkt emotieloos, aangezien de dichter bij het zien van het lijk geen uitbarsting van emoties ervaart, in tegenstelling tot de “boze traanloze zuchten” van zijn moeder. De onbewogen beschrijving die de dichter geeft van het lijk “dat door de verpleegsters gesaneerd en verbonden wordt”, bevestigt verder zijn onbegrip, zijn onvermogen om op zo’n situatie te reageren.
Opstel te laat? Wij schrijven het voor u!
Over welk onderwerp
Min. 3 uur levering
Betaal indien tevreden
Krijg uw prijs
Het laatste beeld in het gedicht laat de lezer geloven dat de oudere broer enige emotie zal tonen, maar dat doet hij niet. Dit laat echt zien hoe de broer niet in staat is om te reageren op de dood. We zien ook een ander lid van de familie die niet weet wat er aan de hand is en onbewogen is tegenover de dood van zijn broer. Heaney zegt: “De baby koerde en lachte en wiegde in de kinderwagen” (7). De oudere broer en de baby tonen afstandelijkheid ten opzichte van de dood van de broer. De oudere broer was weg naar de universiteit en bracht niet elke dag door met de kleine jongen. In de tweede en derde strofe verandert de toon van de lezer van onbewogen naar treurig. In de laatste strofe is de sfeer veranderd in een sfeer waarin de auteur de tragische omstandigheden van de dood van zijn broer lijkt te hebben begrepen.
In de laatste strofe gebruikt de verteller de zin “A four foot box, a foot for every year”.Door dit citaat zegt de jongen dat zijn broer vier jaar oud was toen hij stierf, het beeld geeft een zekere opluchting en acceptatie van zijn broers dood, in plaats van om hem te huilen, analyseert hij de situatie wiskundig. Dit beeld is zeer effectief, het geeft de lezer onmiddellijk het gevoel dat de dood geen chaos is. “Tussentijdse pauze” is duidelijk een gedicht over een tragische gebeurtenis in het leven van de dichter. Om het verdriet volledig tot uitdrukking te brengen, gebruikt hij beeldspraak en toon om de verandering in zijn emoties over de dood van zijn broer onder te sneeuwen: van isolement naar besef. De beschrijvingen en de onderliggende emoties laten de lezer de troosteloosheid en troosteloze setting van het hele gedicht voelen.