The Key

The Key

Terugdenkend aan haar vroegste interactie met rapmuziek en de toen ontluikende hiphopcultuur, beschrijft Lady B (alias Wendy Clark), geboren in Philly en pionier op het gebied van rap, dat ze net van de middelbare school kwam en naar feestjes in Brooklyn ging waar MC’s proostten en praatten onder het genot van Disco-platen en funky breakbeats.

“De eerste keer dat ik hiphop hoorde, was in Brownsville, Brooklyn,” herinnert ze zich. “Ik was van de middelbare school gekomen en begon rond te hangen met (Philadelphia 76ers ster) World B. Free. Ik was in ontzag. Hip-hop was een overgang uit de disco, en sommigen zouden zeggen – en ik zou geneigd zijn het met hen eens te zijn – dat bepaalde mensen niet welkom waren in disco’s. Dus hip-hop creëerde zijn eigen ding in de straten en op de binnenplaatsen van de projecten. Het was een tijd van veel turbulentie. Als je Afrika Bambaataa en de Black Spades vraagt hoe zij dit hip hop ding, toasten en rappen over deze breakbeats, hebben gebaard, dan was dat omdat we ons verbannen voelden en we besloten om ons eigen ding te doen, op onze eigen manier.”

Terwijl ze cocktails serveerde in de legendarische Kim Graves nachtclub in het centrum van de stad (voorheen gevestigd op 20th & Samson), ging Lady B zelf aan de slag met de microfoon, en imiteerde ze de rhymes die ze op die vroege feestjes had gehoord. Lady B’s leuke en creatieve hobby zou, zonder dat iemand het wist, een reeks gebeurtenissen in gang zetten die de muziekgeschiedenis zou veranderen.

“De DJ daar – Lawrence Levan – zou deze beats zoals Nile Rodgers’ (en Chic) ‘Good Times’ of Pleasure’s ‘Glide,'” zegt Lady B. “Dat waren de breakbeats. Toen ik naar World keek en zij onzin uitkraamden, begon ik hen na te doen. Dus, ik had mijn dienblad in de ene hand, de microfoon in de andere, ging mijn drankjes serveren en rende dan terug naar de DJ-booth om die rhymes te spuien die ik World B Free had horen zeggen. Voor ik het wist, benaderde Perri Johnson (de beroemde WDAS radiojock) me om een hiphopnummer te doen.”

Het nummer “To The Beat Y’all” werd in 1979 uitgebracht op het TEC Records label. In “To The Beat Y’all”, trouw aan de party-rocking stijl van haar begin in de Kim Graves club, stelt de 18-jarige Lady B zichzelf voor aan de wereld met gladde, zelfverzekerde rhymes over een gladde funk groove. In hetzelfde jaar als “Rapper’s Delight” van de Sugar Hill Gang, hebben Lady B en “To The Beat Y’all” de eer erkend te worden als het eerste commercieel uitgebrachte rapnummer door een vrouw (hoewel er een discrepantie is, want “Rhymin And Rappin” van Paulett en Tanya Winley werd ook uitgebracht in ’79). Terwijl “To The Beat Y’all” furore maakte, ging Clark naar school om een gelicenseerde radio-omroepster te worden. Haar carrière als platenartieste zou kort zijn en een grote impact hebben, maar die impact zou geëvenaard worden door haar werk bij de radio-omroep.

“Ik nam een baan als muziekregisseur bij WHAT (AM) en ik probeer deze mensen ervan te overtuigen dat dit het nieuwe ding is en je moet het me op de radio laten spelen.” Zodra Clark begon met het spelen van Hip Hop nummers op de radio, verklaarde ze dat “(De respons) was MASSIVE.”. In 1984 verhuisde Lady B’s Street Beat show naar Power 99 / WUSL FM en de show verspreidde rapmuziek over de ether van de stad en hielp de hiphopcultuur in Philadelphia verder te versterken en te verstevigen. (Lees meer over Lady B’s reis door de scene in deze Q&A met Josh Pelta-Heller voor The High Key Portrait Series.)

Terwijl Street Beat in de jaren 80 de radio domineerde, bloeide elk element van de hiphopcultuur op in Philly. Of het nu was door de aparte en anarchistische graffiti-beweging van de stad, onze DJ-cultuur, of onze elegante en flamboyante straatmode, hiphop heerste over de jaren 80.

Een nieuwe generatie MC’s zou opstaan om de hele scène te vertellen in de vorm van beats en rhymes en net als Lady B voor hen, waren veel van deze MC’s jonge vrouwen, die de muziek zouden gebruiken om hun eigen identiteit en creativiteit uit te oefenen.

Onder deze oogst van begaafde MC’s was Mia Evans (aka Mac Money). Geboren en getogen in Philly’s Germantown sectie, begon Mac met het schrijven van rijmpjes op 11 jarige leeftijd. In 1986, toen Mac nog een tiener was, sloeg Schoolly D’s anthem “P.S.K. What Does It Mean?” in als een bom. Met zijn dreunende TR-909 drums en frisse, eigenwijze rijmpjes van Schooolly, werd het nummer een instant klassieker die talloze jonge Philadelphians in vervoering bracht, Mac inbegrepen.

“Ik was 15 of 16 toen P.S.K. uitkwam, en mijn broer hield van Schoolly D. Omdat ik een battle rapper was, wilde hij dat ik een antwoord diss deed, dus hij noemde het P.S. P.S.K., en ik schreef de tekst.” Samen met vrienden onder de naam The Philly Crew, nam Mac “P.S. P.S.K. (I’ll Tell You What It Means!)” op.

“The Philly Crew bestond uit Norman Jones, a.k.a DJ Q.S.T., en Jeff die beats maakte. Ze werden aan ons voorgesteld door Craig Davis en Allen Lott die Place to Be Records runden.”

Omstreeks dezelfde tijd dat Mac Money en The Philly crew hun draai gaven aan “P.S.K.”, maakte een jonge MC uit Philly genaamd Malika Love zich op om haar debuut te maken in de hip-hop scene. Geboren en getogen in West Philly, werd Malika in eerste instantie geïnspireerd om hip-hop na te streven na het horen van haar oom Roland Chambers (een lid van Philly psych-soul band Yellow Sunshine en gitarist op talloze Philadelphia International platen) te spelen op Frankie Smith’s baanbrekende 1981 single “Double Dutch Bus.” Nadat ze haar vaardigheden had ontwikkeld door feesten in de stad te rocken, georganiseerd door de legendarische promotor Bobby Dance, doken Malika (die net als Lady B haar eigen radioshow had, Rap Digest op WDAS), DJ Bones en producer Ryan Rockwell in 1987 de studio in om “Co Rock Steady” te creëren, een klassiek anthem dat al decennia lang een vaste waarde is op Philly block parties, clubavonden en old-school / throwback concerten.

De jaren ’80 waren een ongelooflijk vruchtbare tijd voor de groei en expansie van hiphop. Tijdens dit “gouden tijdperk” was Philadelphia een van de belangrijkste epicentra van de cultuur. Ondanks het feit dat hiphop in het algemeen en rapmuziek in het bijzonder door mannen wordt gedomineerd, hebben de vrouwen van Philly hiphop altijd een unieke plaats voor zichzelf veroverd. Van E-Vette Money’s hardcore take down van LL Cool J op 1986’s “E-Vette’s Revenge” (een diss antwoord op LL’s “Dear Yvette”) tot de vrouwelijke raps van (Fresh Prince en Jazzy Jeff-affiliate) Ice Cream Tee en meer obscure acts als The Devastating 4, de nalatenschap van Philly’s eerste generatie MC’s leeft voort. De jaren 90 en 2000 zagen een aantal briljante vrouwen naar de voorgrond stijgen zoals Bahamadia, Mecca Bey, Andrea Da Gr8 (Divine Beings), Shorty No Mas (De La Soul), K-Swyft (2 Kannon), Charlie Baltimore, Eve, Ms. Jade en meer, terwijl de scene van vandaag nog steeds zwaargewichten voortbrengt zoals Lee Mazin, Rocky, Tierra Whack.

Sprekend over de erfenis van Philadelphia’s Vrouwelijke rappers, begaafd Philly MC Queen Jo (die onlangs deelnam aan Black Thought’s School Of Thought masterclass in Carnegie Hall) legt de impact en stilistische uniciteit van deze lange lijn van vrouwelijke MC’s uit onze stad uit.

“Mensen vragen wat het kenmerkende Philadelphia-geluid is en ik zeg vaak dat het de meest rauwe, authentieke interpretatie is van elk genre ooit gemaakt,” zegt Queen Jo. “Ik hou ervan hoe Philadelphia vrouwelijke rap erin slaagt om trouw te blijven aan zijn vrouwelijke aard en tegelijkertijd andere rappers in het spel te bar-bodyen.”

• Categorized Under:

Tags: Lady B