Theorieanalyse voor Pender’s gezondheidsbevorderingsmodel (HPM) volgens Barnum’s criteria: een kritisch perspectief
Achtergrond Analyse van verpleegkundige theoretische werken en de rol daarvan in kennisontwikkeling wordt gepresenteerd als een essentieel proces van kritische reflectie. Het gezondheidsbevorderingsmodel (HPM) richt zich op het helpen van mensen om een hoger niveau van welzijn te bereiken en identificeert achtergrondfactoren die van invloed zijn op gezondheidsgedrag. Doelstellingen Dit artikel beoogt HPM te evalueren en te bekritiseren aan de hand van Barnum’s criteria. Methoden In deze studie werden boeken en artikelen uit Proquest, PubMed en Blackwell Databases bestudeerd. De evaluatiemethode voor dit model is gebaseerd op Barnum’s criteria voor analyse, toepassing en evaluatie van verpleegkundige theorieën. De door Barnum gekozen criteria omvatten zowel interne als externe kritiek. Interne kritiek gaat over hoe theorie-onderdelen op elkaar aansluiten (interne constructie van de theorie) en externe kritiek gaat over de manier waarop de theorie zich verhoudt tot de wijde wereld (die de theorie beschouwt in haar relaties tot de mens, de verpleging en de gezondheid). Resultaten De elektronische database-zoekopdracht leverde meer dan 27.717 titels en samenvattingen op. Na verwijdering van duplicaten werden 18.963 titels en samenvattingen gescreend aan de hand van de inclusiecriteria en werden 1278 manuscripten gevonden. Hiervan waren er 80 specifiek gericht op HPM en 23 op analyse van een theorie in de verpleegkunde die betrekking had op het doel van dit artikel. Na een definitieve selectie aan de hand van de inclusiecriteria voor deze review, werden 28 manuscripten geïdentificeerd die de factoren onderzochten die bijdragen aan theorieanalyse. Evaluatie van de gezondheidsbevorderingstheorie toonde aan dat de filosofische beweringen en hun inhoud consistent en duidelijk zijn. HPM heeft een logische structuur en werd toegepast op diverse leeftijdsgroepen uit verschillende culturen met uiteenlopende gezondheidsproblemen. Conclusie Van de strategieën voor theorie-kritiek is de aanpak van Barnum gestructureerd en nauwkeurig, en beschouwt de theorie in haar relatie tot de mens, de gemeenschapspsychiatrische verpleegkunde en de gezondheid. Terwijl volgens Pender, verpleegkundige beoordeling, diagnose en interventies worden gebruikt om de HPM te operationaliseren door praktische toepassing en onderzoek.