Tien jaar na de Patriot Act: drie van de gevaarlijkste bepalingen voor gewone Amerikanen
Tien jaar geleden tekende president George W. Bush, in naam van de bescherming van de nationale veiligheid en de bescherming tegen terrorisme, een aantal van de meest ingrijpende wijzigingen in de zoek- en bewakingswetgeving in de moderne Amerikaanse geschiedenis. Helaas staat deze wet bekend als de USA PATRIOT Act, maar veel van de bepalingen ervan bevatten onmiskenbaar onpatriottische beginselen die door het Eerste en het Vierde Amendement van de Grondwet worden verboden. Bepalingen van de PATRIOT Act zijn gebruikt om onschuldige Amerikanen aan te vallen en worden op grote schaal gebruikt in onderzoeken die niets te maken hebben met nationale veiligheid.
De PATRIOT Act was voor een groot deel een wensenlijst van wijzigingen in de surveillancewetgeving die het Congres eerder had verworpen vanwege bezorgdheid over de burgerlijke vrijheden. Toen ze na 11 september opnieuw werden ingediend als de PATRIOT Act, werden deze wijzigingen – en andere – aangenomen met slechts een beperkt debat in het Congres.
Wat voor soort bevoegdheden geeft de PATRIOT Act de wetshandhavers als het gaat om surveillance en het omzeilen van een eerlijk proces? Hier zijn drie bepalingen van de PATRIOT Act die werden verkocht aan het Amerikaanse publiek als noodzakelijke anti-terrorismemaatregelen, maar nu worden gebruikt op manieren die inbreuk maken op de rechten van gewone burgers:
1. SECTIE 215 – “ELK TASTBAAR DING”
Op grond van deze bepaling kan de FBI geheime gerechtelijke bevelen krijgen voor bedrijfsgegevens en andere “tastbare dingen”, zolang de FBI maar zegt dat de gegevens worden opgevraagd “voor een geautoriseerd onderzoek … om te beschermen tegen internationaal terrorisme of clandestiene inlichtingenactiviteiten.” Het Foreign Intelligence Surveillance Court moet het bevel uitvaardigen als de FBI dat verklaart, zelfs als er geen feiten zijn om dat te staven. Deze “dingen” kunnen in principe alles omvatten: rijbewijsgegevens, hotelgegevens, gegevens over autohuur, gegevens over het huren van een appartement, kredietkaartgegevens, boeken, documenten, internetgeschiedenis, enzovoort. Om het nog erger te maken, Section 215 orders komen met een “gag” die de ontvanger verbiedt om iemand te vertellen, ooit, dat ze er een hebben ontvangen.
Zoals de New York Times berichtte, kan de regering nu gebruik maken van Sectie 215 orders om “privé informatie te verkrijgen over mensen die geen link hebben met een terrorisme of spionage zaak.” Het ministerie van Justitie heeft geweigerd bekend te maken hoe ze de bepaling interpreteren, maar we hebben wel enige indicatie van hoe ze Section 215 gebruiken. Senator Mark Udall gaf aan, zonder in detail te treden, dat de FBI van mening is dat het hen “onbelemmerde” toegang geeft tot privégegevens van onschuldige Amerikanen, zoals “de telefoongegevens van een mobiel telefoonbedrijf” in bulkvorm. Het gebruik van deze geheime bevelen door de regering neemt sterk toe – van 21 bevelen in 2009 tot 96 in 2010, een stijging van meer dan 400% – en volgens een gloednieuw rapport van de Washington Post, zijn 80% van die verzoeken voor internetrecords.
Vandaag heeft EFF het Ministerie van Justitie aangeklaagd om gegevens te overhandigen die verband houden met de geheime interpretatie en het gebruik van Sectie 215 door de regering, waarvoor Senator Ron Wyden, net als Senator Udall, onheilspellende waarschuwingen heeft geuit: “Wanneer het Amerikaanse volk te weten komt hoe hun regering in het geheim de Patriot Act heeft geïnterpreteerd,” zei Wyden in mei in de Senaat, “zullen ze stomverbaasd en boos zijn.”
2. NATIONAL SECURITY LETTERS
Tot de meest gebruikte — en ronduit beangstigende — bepalingen in de PATRIOT Act behoren die welke de zogenaamde National Security Letters (NSL’s) hebben versterkt. De FBI kan zelf NSL’s uitvaardigen, zonder gerechtelijk bevel, en een verscheidenheid aan gegevens opeisen, van telefoongegevens tot bankrekeninginformatie en internetactiviteit. Net als bij 215 bevelen is het de ontvangers verboden de bevelen aan iemand bekend te maken.
Dankzij het bestaan van NSL’s vóór 2001, werden ze niet vaak gebruikt. De PATRIOT Act verlaagde de norm waardoor het voor de FBI gemakkelijker werd NSL’s te gebruiken om de gegevens te verkrijgen van onschuldige mensen zonder direct verband met terroristen of spionnen, en het gebruik ervan schoot omhoog. Volgens het verslag van de ACLU over misbruik van de PATRIOT Act werden er in 2000 8.500 NSL’s uitgevaardigd, maar tussen 2003-2006 ongeveer 192.000. Al deze NSL’s leidden tot één terreur veroordeling, en in dat geval was het NSL niet eens nodig.
Niet verrassend, EFF FOIA verzoeken hebben misbruik van hun NSL autoriteit gevonden: “fouten” die leidden tot het verkrijgen van informatie over de verkeerde mensen, ISP’s die extra of verkeerde informatie overhandigden, en tientallen “exigente brieven” die “de wet omzeilden en in strijd waren met de richtlijnen en het beleid van de FBI.” EFF heeft met succes de NSL gag orders in meerdere zaken aangevochten als ongrondwettelijk onder het First Amendment, maar de algemene regeling overleeft tot op de dag van vandaag.
3. SNEAK AND PEEK WARRANTS
Sectie 213 van de PATRIOT Act heeft “sneak-and-peek”-bevelen genormaliseerd. Deze staan de rechtshandhaving toe om het huis van een verdachte binnen te vallen zonder de ontvanger maandenlang van de inbeslagneming op de hoogte te stellen. Deze bevelen geven de overheid meestal niet het recht om daadwerkelijk iets in beslag te nemen – maar dat weerhoudt ze er niet van om in uw computers te snuffelen. Nogmaals, sneak-and-peek-bevelen kunnen worden gebruikt voor elk onderzoek, zelfs als het misdrijf slechts een overtreding was.
Van 2006 tot 2009 werden in totaal 1.755 keer ‘sneak-and-peek’-bevelen gebruikt. Slechts vijftien van die zaken – een microscopisch kleine 0,8% – hadden betrekking op terrorisme. De rest werd gebruikt in zaken met betrekking tot drugs of fraude.
Dit gebruik en misbruik van de PATRIOT Act tegen gewone Amerikanen is slechts het topje van de ijsberg. EFF heeft herhaaldelijk gedocumenteerd hoe federale wetshandhavingsinstanties het gebroken geheimhoudingssysteem van onze natie hebben misbruikt om specifieke gevallen van illegaal en ongrondwettelijk gedrag met betrekking tot de PATRIOT Act te verbergen. EFF’s Freedom of Information Act-verzoeken hebben een beeld geschetst van “een buitensporige illegale vergaring van inlichtingen.”
Na tien jaar is het glashelder dat de “noodmaatregel” die wordt verkocht als een noodzakelijke stap in de strijd tegen het terrorisme, routinematig wordt gebruikt om de privacy van gewone mensen te schenden in niet-terrorismezaken, waardoor de grondwettelijke rechten van ieder van ons worden bedreigd. En na tien jaar is EFF nog meer toegewijd om te vechten tegen PATRIOT-overreach, zowel in het Congres als in de rechtbanken. Help ons in die strijd door lid te worden van EFF, zodat we samen kunnen werken om de volgende tien jaar beter te laten zijn voor burgerlijke vrijheden dan de vorige.