Tien tips om een opiniestuk te schrijven dat gelezen wordt
Let op alles wat je geleerd hebt over het schrijven van essays en wetenschappelijke papers, laten we een opiniestuk schrijven (of op-ed, zoals journalisten zeggen) dat mensen ook echt zullen willen lezen en waarover ze zullen praten.
Bedenk dat je meestal 500-800 woorden hebt om mee te werken, dus hou het strak en scherp.
Zoals altijd is voorbereiding de sleutel tot mediacommunicatie. Voordat je pen op papier (of vingers op het toetsenbord) zet, moet je bedenken wat je wilt zeggen en wat de drie belangrijkste boodschappen zijn die je wilt overbrengen – in volgorde van prioriteit.
Alle drie de punten moeten in het ideale geval in de bovenste helft van je artikel staan. Ze moeten NOOIT voor het eerst in de conclusie verschijnen.
Dit is media, we doen hier geen Engelse essays.
Vermijd koppen die vragen zijn
Dit is geen harde regel, maar hij is wel nuttig.
Wanneer een kop een vraag is, voegen lezers mentaal een antwoord in dat aan hun ervaring is gekoppeld. Vaak is het antwoord een grapje. Dit stelt de lezer op om uw verhaal in te gaan met een vooropgezet standpunt en emotie die de wind volledig uit uw openingszin en het hele artikel kan halen.
Probeer om van uw kop een actieve verklaring te maken. Als je vastzit voor kop ideeën, schrijf het in de actieve vorm van X doet Y tot Z. Het is een structuur die iedereen helpt te komen met iets pittigs.
Openen met een sterke eerste regel
Begin met een aandachttrekkende openingszin die snijdt tot de kern van uw belangrijkste boodschap en moedigt mensen aan om verder te lezen. Het “moet” een emotie oproepen of een element van nieuwsgierigheid. Het kan een sterk feit zijn, een bewering of zelfs het begin van een anekdote die een band heeft met het publiek.
Waarom? Omdat lezers beslissingen nemen over het al dan niet lezen van een artikel door te kijken naar de kop en de eerste zin of lede/leidraad. De eerste regel is de etalage voor al het lekkers dat je binnenin hebt. Daarom besteden verslaggevers soms meer tijd aan de eerste zin dan aan de rest van het verhaal.
Als lezers je eerste zin goed vinden, zijn ze bereid om de tweede en vervolgens de derde zin te proberen. Als een lezer eenmaal vier zinnen in een opiniestuk heeft, zal hij het waarschijnlijk tot het eind lezen.
Als je moeite hebt met de openingszin, schrijf dan eerst het hele artikel en kom dan aan het eind terug op de hoofdzin. Vaak onthult het proces van schrijven het hoofdthema en de zinderende inleiding.
Just a note, er zijn openingen genaamd vertraagde ledes die zeer effectief kunnen zijn en kleur toevoegen, maar ze vereisen oefening. Laten we het in dit stadium simpel houden.
Je bent er niet alleen om te helpen
Moeilijk te geloven, nietwaar? Tenzij je een uitleg schrijft, kun je beter een argument of een oproep tot verandering doen. Onderbouw je oproep met bewijzen, gegevens en verhalen.
Je hebt een punt, dus maak het duidelijk. Je bent geen leraar die de wereld uitlegt.
Maak het punt, kwalificeer het later
Maak het punt, of de punten, eerst – introduceer de kwalificaties later. Door hun wetenschappelijke opleiding proberen te veel wetenschappers alle kwalificaties rond een onderwerp aan het begin van een alinea of bovenaan een opiniestuk te plaatsen. Doe dat en je lezers haken af voor het einde van de eerste zin.
Plaats je beste dingen vroeg in het artikel
Structureer je opiniestuk zo dat de beste dingen vooraan in een artikel staan, net zoals je dat in een gesprek doet.
Essay formats en academisch schrijven hebben wetenschappers die proberen te communiceren door middel van opiniestukken een grote slechte dienst bewezen. De structuur van inleiding, punt, punt en grote conclusie heeft zijn plaats in de middelbare school Engels, maar slechts zelden in op-eds.
In casual gesprek we instinctief zeggen de meest opwindende dingen eerst om onze vrienden geïnteresseerd te houden. Journalisten volgen dezelfde aanpak bij het schrijven van verhalen, omdat jarenlange ervaring en onderzoek hen vertellen dat dit de manier is om de aandacht van je lezers vast te houden. Deze aanpak is geformaliseerd en staat bekend als de omgekeerde piramide-indeling.
Dus, als je aan het schrijven bent, denk dan aan hoe je met je vrienden praat. Dit brengt ons bij…
Gebruik actieve en conversatie stem
Journalisten en succesvolle schrijvers gebruiken actieve stem omdat het direct is en het publiek erbij betrekt. Jammer genoeg vragen wetenschappelijke tijdschriften om een passieve stem en technische termen.
Om het publiek erbij te betrekken, gebruik je een actieve stem. Een mooie uitleg over het verschil tussen passieve en actieve stem vind je hier.
Tegelijkertijd moet je conversatief zijn en schrijven op het niveau van je publiek. Dit verhoogt de leesbaarheid en straalt persoonlijkheid uit. Het is ook van vitaal belang voor het vestigen van uw publieke persoonlijkheid als u een schrijver en mediacommentator wilt worden. Informele en alledaagse uitdrukkingen hebben hun plaats als ze op de juiste manier worden gebruikt.
Een natuurlijke stem helpt de media ook te beslissen of u een interview waard bent nadat ze uw boeiende stuk hebben gelezen. Interviews zijn een bonus die uw boodschap nog verder stuwt.
Houd alinea’s op zichzelf, kort maar variabel
In het algemeen moeten alinea’s niet meer dan drie zinnen bevatten. Elke alinea moet zijn eigen inhoud, integriteit en structuur hebben. Het moet een enkel concept leveren dat is opgebouwd uit zinnen die bij elkaar passen in een gemakkelijk te begrijpen eenheid.
Om dit te bereiken, moet u ervoor zorgen dat zinnen één idee per keer leveren. Als een zin te lang is en er te veel in staat, betekent dat meestal dat er te veel ideeën zijn. Er is een remedie voor.
In te lange zinnen is het waarschijnlijk dat er een schurkenwoord “en” moet worden geschrapt. Zoek die schurkachtige “en” en vervang hem door een punt. Begin het woord na de geschrapte “en” met een hoofdletter om twee korte zinnen met één idee te maken*. Simpel. (*Deze twee zinnen waren voorheen één zin verbonden door een “en”)
Variatie in zinsbouw en -lengte is belangrijk om de interesse van de lezer te behouden. Je kunt je lezers verblinden met lange, dwalende zinnen die lezen als een gele klinkerweg van kleurrijke beelden die hen onweerstaanbaar naar je eindconclusie voeren. Of niet.
Contrasteer je zinnen en alinea lengtes om het lezen interessant te maken. Maar als je echt een punt wilt maken, onthoud dan…
Alinea’s met één zin zijn dodelijk.
Het gaat niet alleen om gegevens. Zoek het verhaal/de context in de gegevens
We vinden het allemaal leuk om onze vrienden te verblinden met geweldige gegevens en feiten, maar om echt indruk te maken, verpak je je gegevens in een verhaal. Doe dat en je kunt uitleggen wat er gebeurt op een manier die direct betrekking heeft op uw publiek. Een uitstekend artikel over de waarde van data storytelling en visualisaties vindt u hier.
Kortom, als je geweldige data hebt, geef die dan context. Verwijs naar gebeurtenissen in de echte wereld of persoonlijke ervaringen die u en uw publiek waarschijnlijk zijn tegengekomen.
Probeer uw lezers niet alleen met feiten te vullen, maar raak ze ook emotioneel
Het onderzoek is ondubbelzinnig over het belang van emotie om mensen te helpen een artikel te onthouden, dus lever niet alleen gegevens en nietszeggende conclusies.
Met een emotionele kicker begrijpen uw lezers waarom uw gegevens ertoe doen en ontwikkelen ze een emotionele reactie die uw opiniestuk in hun geheugen vastlegt.
Bereid zijn op commentaar
Bij opiniestukken is het pas voorbij als de commentaren zijn gesloten.
Als u een opiniestuk schrijft dat online wordt gepubliceerd, is het in uw eigen belang om met commentatoren in gesprek te gaan. Daar zijn een paar redenen voor.
Als u zich met hen bezighoudt, zult u merken dat mediakanalen veel meer geneigd zullen zijn om uw stukken in de toekomst opnieuw te publiceren.
Ten tweede is er nogal wat onderzoek dat aantoont dat commentaren de perceptie van lezers over een artikel kunnen kleuren. Als de eerste paar reacties negatief zijn, dan nemen lezers een negatieve perceptie van uw artikel. Als ze positief zijn, zijn lezers positiever over een artikel.
Als je de eerste paar commentaren schrijft, verandert de toon van het engagement onmiddellijk in een van een gesprek in plaats van een argument.
Drie, je kunt toevoegen aan je op-ed. Vroegtijdig commentaar geven kan je de kans geven om verklaringen of gegevens toe te voegen die het artikel niet gehaald hebben, maar die je wel belangrijk vindt. Het leiden van een comment thread met aanvullende gegevens kan zeer nuttig zijn om de auteur in staat te stellen belangrijke stukken achtergrond in te vullen, te linken naar gegevens en een positieve reactie op een artikel te creëren.
Eén laatste opmerking bij commentaren onder artikelen: laat je niet meeslepen in het schelden met trollen. Als klimaatwetenschappers verwachten we meer dan anderen dat we trollen tegenkomen. Werk in commentaarsecties gewoon met de wetenschap. Als een gesprek uit de hand lijkt te lopen, stop dan met reageren. Andere commentatoren zullen de draad van een discussie snel weer oppakken. Uw taak is om redelijk, persoonlijk en wetenschappelijk te zijn.