Type II overgevoeligheid
| Ziekte | Autoantilichaam doelwit |
|---|---|
| Autoimmuun hemolytische anemie | Rode bloedcellen |
| Goodpasture syndrome | Glomerular basement membrane |
| Graves disease | Thyroid stimulating hormone receptor |
| Immune trombocytopenie | Platelets |
| Myasthenia gravis | Spieracetylcholine receptor |
Een voorbeeld van complement-afhankelijke type II overgevoeligheid is een acute hemolytische transfusiereactie na transfusie van ABO-incompatibel bloed. Voorgevormde antistoffen (voornamelijk IgM) tegen donorrode celantigenen die niet voorkomen bij een persoon van een bepaalde bloedgroep (bijvoorbeeld anti-A IgM bij een persoon met bloedgroep B), binden zich aan het donorrode celoppervlak en leiden tot snelle complementgemedieerde hemolyse en mogelijk levensbedreigende klinische gevolgen. Complement-afhankelijke type II overgevoeligheid kan ook optreden bij de overdracht van incompatibele maternale antilichamen op foetale rode bloedcellen, waardoor hemolytische anemie bij de foetus ontstaat, bekend als erythroblastosis fetalis.
Een ander voorbeeld van een complement-afhankelijke type II overgevoeligheidsreactie is het syndroom van Goodpasture, waarbij het basaalmembraan (dat collageen type IV bevat) in de longen en nieren door de eigen antilichamen wordt aangevallen op een complement-gemedieerde manier.
Een voorbeeld van anti-receptor type II overgevoeligheid (ook geclassificeerd als type V overgevoeligheid) wordt waargenomen bij de ziekte van Graves, waarbij anti-thyroïd stimulerend hormoon receptor antilichamen leiden tot een verhoogde productie van thyroxine.
Echter, er zijn vragen over de relevantie van de Gell en Coombs classificatie van allergische reacties in het hedendaagse begrip van allergie en het heeft een beperkt nut in de klinische praktijk.