USMCA: De 3 belangrijkste veranderingen in de nieuwe NAFTA en waarom ze ertoe doen
President Donald Trump en Democratische leiders zijn het eens geworden over een deal om een nieuw handelsakkoord tussen de VS, Mexico en Canada goed te keuren dat de NAFTA zal actualiseren.
Het aannemen van het nieuwe handelsakkoord, bekend als de VS-Mexico-Canada-overeenkomst, zou een substantiële overwinning zijn voor zowel Trump – aangezien het een van zijn campagnebeloften is – als Democraten, die willen laten zien dat ze wetten maken, zelfs als ze zich voorbereiden op het impeacheren van de president.
Dus hoe verschilt de USMCA van het Noord-Amerikaanse Vrijhandelsakkoord, en waarom zou je je zorgen maken?
Hoewel de definitieve herziene tekst van de USMCA nog niet is vrijgegeven, bevat de deal zoals gedetailleerd in mei tal van tweaks ten opzichte van zijn voorganger, zowel groot als klein. Als landbouweconoom die handel bestudeert, vind ik drie wijzigingen bijzonder opmerkelijk.
Gelieve de boter door te geven
Sinds 1994 hebben de VS en Canada de tarieven en andere handelsbeperkingen op de meeste landbouwproducten afgeschaft. Maar er waren een paar uitzonderingen, met name zuivel.
Zuivel was een bijzonder problematisch knelpunt in de jarenlange onderhandelingen tussen de drie landen. De VS en Canada hebben beide een lange geschiedenis van protectionistisch beleid, zoals het subsidiëren van melkveehouders en het instellen van importquota voor melk. Canadese tarieven op sommige producten kunnen oplopen tot 300%.
De nieuwe USMCA begint dat te veranderen, wat een kleine maar belangrijke overwinning is voor beide landen, vooral de VS.
In het nieuwe akkoord zal Canada een aantal van de manieren waarop het zijn zuivelindustrie beschermt, inperken, zoals het toelaten van meer Amerikaanse melk, boter, kaas en andere zuivelproducten om Canada rechtenvrij binnen te komen, met wederzijdse behandeling voor de Canadese zuivelexport naar de V.S.
Made in North America
De nieuwe overeenkomst bracht ook grote veranderingen voor autofabrikanten in de hoop ervoor te zorgen dat meer voertuigen en onderdelen in Noord-Amerika worden gemaakt.
Om al in 2020 in aanmerking te komen voor nultarieven bij grensoverschrijding, moet 75% van de onderdelen van een auto of vrachtwagen in Canada, de VS of Mexico zijn gemaakt, tegen 62,5% nu.
Nog opmerkelijker is dat de onderhandelaars het eens werden over een nieuwe eis dat 40% tot 45% van de onderdelen van een voertuig moet worden gemaakt door werknemers die ten minste 16 dollar per uur verdienen, wat ongeveer drie keer zoveel is als het gemiddelde loon dat Mexicaanse auto-arbeiders momenteel verdienen.
Deze verandering is enorm, vooral voor de laagbetaalde arbeiders in Mexico. Maar het kan leiden tot problemen over de handhaving van de arbeidswetgeving en de kosten van auto’s gemaakt in alle drie de landen te verhogen.
Met de tijd meegaan
De samenleving heeft ingrijpende technologische veranderingen ondergaan sinds de NAFTA in 1994 werd ingevoerd. Toen stond het internet nog in de kinderschoenen, terwijl smartphones en zelfrijdende auto’s nog nauwelijks denkbaar waren.
Daarom is modernisering – het bijwerken van regels en normen om bij de tijd te blijven – een kritieke en positieve update van het handelsakkoord dat het Noord-Amerikaanse continent samenbindt.
Terwijl NAFTA het eerste handelsverdrag was dat bescherming van de intellectuele eigendom omvatte, heeft het hoge tempo van innovatie modernisering van de bepalingen ervan noodzakelijk gemaakt.
De nieuwe overeenkomst omvat sterkere bescherming van octrooien en handelsmerken op gebieden zoals biotechnologie, financiële diensten en domeinnamen – die de afgelopen kwart eeuw allemaal aanzienlijk zijn vooruitgegaan. Ook bevat de overeenkomst nieuwe bepalingen voor de uitbreiding van de digitale handel en investeringen in innovatieve producten en diensten.
Afzonderlijk kwamen de onderhandelaars overeen de arbeids- en milieunormen bij te werken, die niet centraal stonden in het akkoord van 1994 en nu typisch zijn voor moderne handelsovereenkomsten. Voorbeelden hiervan zijn het afdwingen van een minimumloon voor autowerkers, strengere milieunormen voor Mexicaanse vrachtwagens en nieuwe regels voor de visserij om het leven in zee te beschermen.
Afgezien van de veranderingen is er één belangrijk punt van de oorspronkelijke NAFTA dat zal blijven, dankzij het aandringen van Canada. Hoofdstuk 19 is het mechanisme voor geschillenbeslechting dat landen in staat stelt verhaal te halen als zij de regels overtreden. Het is een soort “handelsrechtbank” en maakt het veel gemakkelijker om het beleid van een ander land aan te vechten.
Hoewel de Senaat van Mexico de USMCA eerder dit jaar ratificeerde, moest de deal nog worden goedgekeurd door Canada en het Amerikaanse Congres. Democraten en vakbonden drongen aan op herzieningen van de tekst om de handhaving van arbeids- en milieubepalingen en bescherming van intellectueel eigendom aan te pakken. De nieuwe herziene tekst waarmee Trump en de Democraten hebben ingestemd, pakt deze kwesties aan en is nu klaar voor goedkeuring door alle drie de landen.
Al met al geloof ik dat de nieuwe NAFTA absoluut een moderne en bijgewerkte versie is van zijn belangrijke voorganger, die het Amerikaanse ministerie van Landbouw heeft gekarakteriseerd als een van de meest succesvolle handelsovereenkomsten in de geschiedenis.
Dit is een bijgewerkte versie van een artikel dat oorspronkelijk is gepubliceerd op 2 okt. 2018.