Veel voorkomende gebitsproblemen bij honden

Veel voorkomende gebitsproblemen bij honden

Honden staan bekend om hun scherpe, sterke tanden en krachtige kaken die tot veel vernieling in staat zijn. Honden gebruiken hun tanden en kaken om voedsel te eten, voorwerpen te dragen en met speelgoed te spelen. In het wild konden ze met hun tanden en kaken een prooi vangen en opeten. De huishond van vandaag heeft nog steeds gezonde tanden nodig om te voldoen aan de instinctieve behoefte om te kauwen. Het leven heeft echter soms een negatieve invloed op de mondgezondheid van honden.

Tandproblemen behoren tot de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij honden. Problemen met het hondengebit kunnen een negatieve invloed hebben op de levenskwaliteit en de algehele gezondheid van een hond.

Merk op dat veel honden pas tekenen van pijn in de mond vertonen als de pijn ernstig is. Tekenen van pijn in de mond kunnen zijn: krabben in de bek of het gezicht, gebrek aan eetlust, moeite met eten, lusteloosheid, janken en zich teruggetrokken gedragen ten opzichte van gezinsleden.

Plaque and Tartar Buildup

Plaque is een biofilm die zich op de tanden en kiezen ontwikkelt. Het is een witachtige substantie die voornamelijk bestaat uit bacteriën. Tandplak heeft een vieze geur die verergert naarmate het langer in de mond blijft. Tandplak op de tanden veroorzaakt tandbederf en irritatie van het tandvlees.

Als de tandplak niet binnen ongeveer 24 tot 48 uur door poetsen wordt verwijderd, verhardt deze en verandert in tandsteen, een gele of bruin gekleurde substantie die ook wel tandsteen wordt genoemd. Tandsteen blijft vastzitten aan de tandoppervlakken en kan alleen worden verwijderd door het af te schrapen met een hard voorwerp, zoals een professionele scaler. Het contact met tanden en tandvlees veroorzaakt verder tandbederf en irritatie van het tandvlees.

Plaque en tandsteen zijn de belangrijkste oorzaken van losse tanden en tandvleesontsteking. De belangrijkste symptomen die hondeneigenaren opmerken zijn een slechte adem, verkleurde aanslag op de tanden en een rode, gezwollen tandvleesrand (gingivitis genoemd). Naarmate de tandziekte voortschrijdt, kunnen eigenaren bloedend tandvlees en een verslechterende adem waarnemen.

Parodontale aandoeningen

De term “parodontaal” verwijst naar het tandvlees en bot dat de tanden omringt. Wanneer tandplak en tandsteen in de mond achterblijven, banen bacteriën zich een weg onder de tandvleesrand en vreten het weefsel en bot aan dat de tanden op hun plaats houdt.

Perodontale aandoeningen beginnen met gingivitis. Naarmate de ziekte voortschrijdt, zullen bot en zacht weefsel rond de tanden en kiezen verloren gaan. Naarmate de vitale ondersteunende structuren voor de tanden afbreken, ontstaan er pockets rond de tandwortels, waarin voedsel, bacteriën en afval zich kunnen verzamelen en gevaarlijke infecties kunnen vormen. Na verloop van tijd komen de tanden los te zitten en beginnen ze uit te vallen

Orale infecties

Bij parodontitis kan de open ruimte rond de tandwortels gevuld raken met bacteriën, wat tot een infectie kan leiden. De infectie kan zich uiten als een tandwortelabces. De met bacteriën beladen ruimte rond de tandwortel vult zich met pus om de infectie te bestrijden. Het abces kan zo groot worden dat het leidt tot zwelling van het gezicht en anatomische misvorming.

Oraale infecties worden vaak veroorzaakt door parodontitis, maar ze kunnen ook optreden als gevolg van trauma in de bek. Honden die op scherpe of harde voorwerpen kauwen, kunnen hun bek verwonden en infecties ontwikkelen.

Tandfracturen

Tandfracturen komen vaak voor bij honden die krachtige kauwers zijn. Botten, geweien en zeer hard plastic kunnen de tanden doen breken. De meeste dierenartsen zullen u vertellen dat uw hond niet op iets moet kauwen dat harder is dan wat u hard op uw knie zou willen slaan.

De grootte van de kauwtand kan ook bijdragen aan tandbreuken. Een zeer grote kauw kan ervoor zorgen dat de tand en de kauw in een hoek komen te staan waardoor de buitenkant van de tand wordt afgebroken. Dit staat bekend als een breuk. Kies kluiven die klein genoeg zijn om in de bek te houden zonder per ongeluk door te slikken, maar niet zo groot dat de hond een volledig geopende bek nodig heeft om erop te kauwen.

Orgaanschade

De problemen met het hondengebit beperken zich niet alleen tot de bek van de hond. De bacteriën in de tandplak en het tandsteen kunnen gemakkelijk in de bloedbaan terechtkomen, vooral als uw hond geïrriteerd tandvlees heeft, zoals in het geval van parodontitis. Deze bacteriën banen zich een weg door de bloedbaan en komen terecht in het hart, de nieren, de lever en soms zelfs de hersenen. Dit kan ernstige orgaanziekten veroorzaken en bestaande ziekten verergeren, en zelfs orgaanfalen.

Ingehouden melktanden

Alle puppy’s hebben melktanden, ook wel melktanden genoemd, die door de groei van het volwassen gebit naar buiten moeten worden geduwd. In de meeste gevallen vallen de melktanden van een puppy uit, en nemen de volwassen tanden hun plaats in als ze zes maanden oud zijn. Het kan echter voorkomen dat puppy’s nog melktanden hebben (de volwassen tanden komen door, maar de melktanden blijven).

Er is geen manier om te voorkomen dat melktanden blijven doorkomen. Wel zal uw dierenarts waarschijnlijk adviseren om ze onder narcose te verwijderen om het verschuiven van de volwassen tanden en de vorming van tandsteen te voorkomen. Veel dierenartsen doen dit als de hond al onder narcose is voor een sterilisatie of sterilisatie.

Hoe het gebit van uw hond te verzorgen en gebitsproblemen te voorkomen

De beste manier om gebitsproblemen bij uw hond te voorkomen is te beginnen met een routine gebitsverzorging. Dagelijks tandenpoetsen is de gouden standaard, maar niet alle honden verdragen dit. Alternatieven zijn kauwkluiven en water- of voedseladditieven. Welke methode u ook kiest, zorg ervoor dat u regelmatig naar het gebit van uw hond kijkt, zodat u problemen kunt zien voordat ze ernstig worden.

Als uw hond tekenen van gebitsproblemen vertoont, ga dan zeker naar de dierenarts voor een onderzoek. In veel gevallen is een professionele gebitsreiniging onder narcose nodig om ziekteveroorzakende tandsteen te verwijderen. Eenmaal schoon, kan de dierenarts röntgenfoto’s maken en het gebit grondig onderzoeken en de aard van de tandaandoening bepalen.