Wat is gepersonaliseerd leren en waarom is het zo controversieel? 5 vragen beantwoord

Note van de redacteur: De term “gepersonaliseerd leren” komt steeds vaker voor. In 39 staten wordt gepersonaliseerd leren zelfs genoemd in hun schoolverbeteringsplannen, zoals vereist door de Every Student Succeeds Act. Niet alleen zijn er staten die gepersonaliseerd leren wettelijk vastleggen, maar ook filantropen die het financieren en, in sommige gevallen, gezinnen die zich ertegen verzetten. Penny Bishop, een onderzoeker die zich richt op leeromgevingen, beantwoordt vijf vragen over gepersonaliseerd leren. Haar bewerkte antwoorden staan hieronder.

Wat is gepersonaliseerd leren?

Zoals een schrijver over onderwijs opmerkte, is de term gebruikt om “alles te beschrijven, van aanvullende softwareprogramma’s tot herontwerpen van hele scholen.” In zijn meest elementaire vorm is het doel van personalisering het leren aan te passen aan de behoeften van een individuele leerling door de leerling meer controle over het leren te geven. Waarover leerlingen controle krijgen, varieert echter afhankelijk van het type gepersonaliseerde leeromgeving.

Welke soorten gepersonaliseerd leren zijn er?

Twee van de meest voorkomende soorten gepersonaliseerd leren zijn tempogestuurd en studentgestuurd.

Ruimtegestuurde personalisatie stelt de leerling in staat om in zijn of haar eigen tempo door de leerstof te gaan, meestal via een online leerplan dat zich onderweg aanpast aan de behoeften en vaardigheden van de leerling. Hiermee wordt het probleem aangepakt dat mensen niet in hetzelfde tempo leren, ook al delen de meeste scholen de leerlingen in naar leeftijd. Khan Academy, een uitgebreide online reeks instructievideo’s, hulpmiddelen en oefeningen, is een bekend voorbeeld van deze aanpak. De academie laat studenten vertragen of versnellen op basis van hun niveau en tempo van beheersing. Hoewel studenten meer controle hebben over het tempo van hun leren, ligt het curriculum al zo goed als vast.

Bij studentgestuurde personalisatie spelen studenten een grotere rol in wat ze willen leren op basis van hun doelen en interesses. Dat wil zeggen dat het curriculum zelf – niet alleen het tempo waarin een student er doorheen gaat – gepersonaliseerd is. Leerlingen werken zowel individueel als gezamenlijk, vaak aan projecten die aansluiten bij de vragen en kwesties die zij willen onderzoeken.

In Vermont, waar gepersonaliseerde leerplannen verplicht zijn gesteld in de klassen 7-12, kunnen leerlingen er bijvoorbeeld voor kiezen om via de melkveehouderij meer te leren over genetica en voeding. Of ze kunnen bosecologie en bevolkingsgroei bestuderen aan de hand van de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties.

Is gepersonaliseerd leren iets om je zorgen over te maken?

Zoals bij de meeste onderwijshervormingen is gepersonaliseerd leren controversieel. Bij tempogestuurde personalisatie melden sommige ouders dat hun kinderen te veel tijd voor computerschermen doorbrengen. Dit is vooral een probleem voor gezinnen die al moeite hebben om de schermtijd van hun kinderen thuis te beperken. In andere gevallen klagen leerlingen dat gepersonaliseerd leren leidt tot een te grote afhankelijkheid van technologie en een gebrek aan zinvolle interactie met leraren. Initiatieven zoals Summit Learning, een gepersonaliseerd leerprogramma ontwikkeld door Summit Public Schools – een netwerk van openbare charterscholen in Californië en de staat Washington – met de hulp van Facebook en gefinancierd door het Chan Zuckerberg Initiative, hebben aanzienlijke tegenwerking ondervonden over soortgelijke kwesties.

Student-gedreven personalisatie heeft niet voldaan aan dezelfde zorgen over isolatie, omdat het leren vaak collaboratief is en verbonden met de lokale gemeenschap. Leerlinggestuurde personalisering vervangt echter vaak traditionele beoordelingspraktijken door competentiegerichte beoordeling, een beoordelingssysteem gebaseerd op studenten die aantonen dat ze bepaalde vaardigheden hebben geleerd. Sommige gezinnen maken zich zorgen dat hun kinderen door competentiegerichte beoordelingen benadeeld worden wanneer ze zich aanmelden bij selectieve hogescholen en universiteiten. De reden is dat op competenties gebaseerde transcripten mogelijk geen traditionele GPA- of klasranginformatie bevatten, waarvan ouders zich zorgen maken dat het de kansen van hun kinderen om op hun gewenste scholen te komen kan beïnvloeden.

Wat is het langetermijneffect van gepersonaliseerd leren?

Het is te vroeg om de effecten van gepersonaliseerd leren op de levensresultaten van studenten te beoordelen. De implementatie van gepersonaliseerd leren is een uitdaging. Onderwijsonderzoekers en beleidsmakers zijn nog aan het uitzoeken hoe ze kunnen meten hoe het er in de praktijk uitziet. En opvoeders weten niet genoeg over welke strategieën het meest effectief zijn. Met miljoenen dollars die worden geïnvesteerd, blijft gepersonaliseerd leren zich echter verspreiden over het hele land. En staten besteden meer aandacht aan het bestuderen van hoe het wordt geïmplementeerd en wat voor resultaten het oplevert.

Vroeg bewijs suggereert dat gepersonaliseerd leren de prestaties en betrokkenheid van studenten kan verbeteren, maar hoe het dat precies doet, blijft onduidelijk. Mijn collega’s en ik bij het Tarrant Instituut voor Innovatief Onderwijs bestuderen student-gedreven personalisatie binnen een staatsbrede beleidscontext. Uit ons onderzoek blijkt dat leerlingen zeer geëngageerd zijn als ze meer zeggenschap hebben over wat en hoe ze leren. Ze vinden een groot gevoel van agency in het doen van echt werk dat ertoe doet en dat persoonlijke en sociale betekenis heeft. Families merken de nieuwe niveaus van betrokkenheid van hun kinderen op en leren zelfs nieuwe dingen over hen. En leerkrachten worden geïnspireerd door het doorzettingsvermogen en de inzet van hun leerlingen wanneer ze zich verdiepen in leren dat persoonlijk is.

Wil gepersonaliseerd leren leerkrachten vervangen?

Uw onderzoek toont aan dat leerkrachten een cruciaal element blijven in de scholen van vandaag en de toekomst. In plaats van leerkrachten overbodig te maken, vereist het gepersonaliseerd leren dat leerkrachten over meer vaardigheden en attitudes beschikken, zodat ze nog beter kunnen inspelen op de evoluerende interesses en behoeften van hun leerlingen. Om leerlingen te helpen hun leerdoelen te bereiken, moeten leerkrachten bijvoorbeeld een breed scala aan hulpbronnen uitpluizen en deze afstemmen op het vaardigheidsniveau van elke leerling. Hoewel het een uitdaging is, kan het op deze manier begrijpen van de behoeften en interesses van elke leerling helpen de relaties te versterken.

In feite kan een doordachte implementatie de relaties van leerlingen met leraren, evenals met hun medeleerlingen, families en gemeenschappen, versterken door leerlingen uit te nodigen hun identiteiten, nieuwsgierigheden en vragen met anderen te delen. Hoewel leerkrachten in een traditionele omgeving er misschien voor kiezen om leerlingen uit te nodigen om hun identiteit met anderen te delen, is het begrijpen van leerlingen op een persoonlijk niveau een essentieel onderdeel van de gepersonaliseerde leeromgeving. Leren persoonlijk maken zou niet moeten betekenen dat je je isoleert. Integendeel, het lijkt erop dat het beste van leren zowel persoonlijk als sociaal is.

Dit artikel is bijgewerkt om aan te geven dat Summit Public Schools Summit Learning heeft ontwikkeld met hulp van Facebook.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.