What You Can Do At Home
Stoornissen van de plexus brachialis leiden tot functieverlies van de vingers en duim, pols, arm of schouder. Dit disfunctioneren kan te wijten zijn aan zwakte, gevoelsveranderingen of pijn van het aangetaste lidmaat. Pijn kan een gevolg zijn van het zenuwletsel zelf of van complicaties zoals gewrichtscontractuur, die kan leiden tot pijnlijke verkramping van de spieren en het bindweefsel als gevolg van een gebrek aan beweging. Overbelastingsletsels zoals schouder- of polspijn van de niet-aangedane arm of nieuwe nek- of rugpijn kunnen het gevolg zijn van compensatie voor de zwakte van het aangedane lidmaat. De constellatie van deze symptomen kan uw terugkeer naar het werk of noodzakelijke activiteiten van het dagelijks leven beperken. Uw multidisciplinaire bezoek aan de kliniek zal waarschijnlijk aanbevelingen bevatten voor fysio- en/of ergotherapie. Therapiesessies duren meestal 2 tot 3 dagen per week een uur en omvatten rek- en strekoefeningen die de patiënt zelfstandig moet uitvoeren.
Revalidatieprogramma thuis
Een revalidatieprogramma thuis is van cruciaal belang voor het succes van deze interventies, aangezien het grootste deel van de tijd buiten het kantoor van de arts wordt doorgebracht. Therapieën zijn vaak van beperkte duur en duren weken tot enkele maanden. Het herstel van de zenuwen is een zeer langzaam proces dat maanden tot jaren kan duren, ongeacht de noodzaak van een chirurgische ingreep voor de behandeling na een plexus brachialis letsel. Na goedkeuring door uw arts of gezondheidsdeskundige, zal een regelmatige thuisroutine de grootste kans op functionele verbetering bieden. De primaire doelen van dit programma zijn gericht op het verbeteren van de functie van het getroffen lichaamsdeel door het vermijden van complicaties als gevolg van de zenuwaandoening via gerichte versterking, en het opvangen van het gebrek aan functie met behulp van braces of speciale apparatuur. Een thuisprogramma betekent vaak het uitvoeren van rekoefeningen of versterkende oefeningen meerdere keren per dag. Het stelt u, de patiënt, in staat om te sturen en deel te nemen aan het herstel en is afhankelijk van effectieve communicatie tussen u en uw multidisciplinaire team. Door snelle, gecoördineerde communicatie kunnen belemmeringen voor de deelname van de patiënt (bijvoorbeeld een slecht passende brace die niet wordt gebruikt) vóór de vervolgafspraken worden gecorrigeerd om de tijd voor herstel te maximaliseren.
Joint Range of Motion and Muscle Stretching
Stretching en range of motion van de gewrichten van de bovenste ledematen op aanwijzing van een therapeut of arts kan helpen om significante contractuur te voorkomen. Gewrichtscontractuur beperkt de mogelijkheid om spierkracht te gebruiken die het resultaat is van zenuwherstel. Typisch na een plexus brachialis letsel kan het schoudergewricht verkrampen in een ingedraaide (interne rotatie) positie met de arm dicht tegen het lichaam gepositioneerd (schouderadductie). De onderarm kan aanzienlijk beperkt worden in het vermogen om de handpalm naar boven (supinatie) of naar beneden (pronatie) te draaien. Zwakte in de vingers en hand kan ertoe leiden dat de vingers in een gebogen positie staan. Stretching is vaak het meest effectief wanneer het meerdere malen per dag wordt gedaan of in combinatie met warmte of ijs om de spieren en het bindweefsel te helpen ontspannen en de pijn te beperken.
Bracing to Help Protect Joints or Provide Functional Support
Weakheid van de schouderspieren kan ertoe leiden dat het niet-ondersteunde gewicht van de arm langzaam naar beneden trekt op de schouder waardoor een gedeeltelijke dislocatie (subluxatie) ontstaat. Een goede ondersteuning van de arm tijdens de dagelijkse activiteiten en bij het slapen gaan kan leiden tot minder pijn. Een op maat gemaakte of kant-en-klare brace, een orthese genoemd, kan u worden voorgeschreven om contractuur van de vingers, duim, pols of elleboog te voorkomen. Sommige orthesen moeten specifiek ’s nachts worden gebruikt om het ledemaat in een bepaalde positie te houden of ze kunnen overdag worden gebruikt om activiteiten te helpen voltooien.
Gerichte spierversterking & Andere behandelingen
Thuisversterkende oefeningen gericht op de schouder en bovenste ledematen kunnen vaak weerstandsbanden omvatten en kunnen worden gedaan liggend op de rug (rugligging), buik (buikligging) om de zwaartekracht uit te schakelen en het getroffen ledemaat beter te ondersteunen naarmate de spierkracht verbetert. Naar goeddunken van uw therapeut kan uw thuisprogramma ook elektrische stimulatie (e-stim) omvatten die thuis kan worden uitgevoerd na basisinstructies. Mitts of andere dwangmaatregelen kunnen worden gebruikt op de niet-aangedane ledemaat om het gebruik van de aangedane ledemaat te bevorderen (dwangtherapie). Naast het versterken van zwakke spieren kunnen spiegels worden gebruikt om bewegingen van het niet-aangedane ledemaat te reflecteren op het aangedane ledemaat, waardoor het oog en de hersenen worden misleid om normale functie aan de aangedane zijde te zien (spiegeltherapie).
Pijnstillende technieken
Pijn kan een belangrijke complicatie zijn die het gebruik van het aangedane ledemaat kan beperken ondanks het gebruik van medicijnen of andere behandelingen. Thuis kunnen patiënten desensibilisatietechnieken toepassen, zoals baden met water van contrasterende temperatuur, aaien of aanraken van de arm met verschillende texturen om de pijn te verminderen. Transcutane elektrische stimulatie (TENS) kan tot pijnverlichting leiden. Plaatselijke medicatie of crèmes. Als u zich houdt aan een medicatieplan dat samen met uw arts is opgesteld, kan dit leiden tot een betere verlichting van de pijn.
Aanpassingsapparatuur en -apparaten om de functie te helpen verbeteren
Tot slot kunnen aanpassingsapparaten zoals bestek met grote handgrepen, pennen, scheerapparaten of andere apparaten worden aanbevolen en verstrekt voor uw gebruik thuis of in de gemeenschap om de functie te helpen verbeteren.