CeeLo Green

CeeLo Green

1991-1998: Vroege carrière met Goodie MobEdit

Samen met Big Gipp, T-Mo en Khujo was Green een oorspronkelijk lid van de Atlanta hiphopgroep Goodie Mob. Hij is de jongste van de vier. De Goodie Mob was een onderdeel van het Atlanta rap collectief de Dungeon Family, waar ook Outkast deel van uitmaakte. Goodie Mob verscheen op twee tracks op OutKast’s debuutalbum Southernplayalisticadillacmuzik uit 1994, waarbij Green de vocalen verzorgde voor “Call of da Wild” en “Git Up, Git Out”.

Goodie Mob bracht hun debuutalbum, Soul Food, uit in 1995. Het album kreeg veel lof van de critici als een baanbrekende plaat voor de opkomende zuidelijke rapscene. Het bevatte een kenmerkend soulvol zuidelijk geluid van het productieteam Organized Noize.

In deze tijd droeg Green ook bij aan de achtergrondzang van TLC’s hit “Waterfalls” uit 1995.

Het tweede album van de groep, Still Standing, kwam uit in 1998 en kreeg ook veel lof toegezwaaid. De commerciële prestaties waren echter iets minder dan de vorige poging van de groep. Green nam meer creatieve controle op het volgende album van de groep, World Party, dat werd uitgebracht in 1999.

1999-2003: Move to AristaEdit

Omstreeks 1999, tijdens het maken van het album World Party, verliet Green Goodie Mob om een solocarrière na te streven onder Arista en de overgebleven leden bleven samen optreden onder de naam Goodie Mob bij Koch Records. Wel werkten ze samen in combinaties in het Dungeon Family album Even in Darkness.

Het nummer “Hold On” van Big Boi van Outkast’s Got Purp? Vol. 2 album was het eerste nieuw opgenomen Goodie Mob nummer met alle vier de leden sinds World Party.

Green was een van de tien gastmuzikanten die meewerkten aan het Santana album Supernatural uit 1999. Lauryn Hill schreef “Do You Like the Way”, en zij en Green verzorgden beiden de leadzang. Green leverde ook een bijdrage aan het nummer “We’re All Gonna Die” op het album Eat at Whitey’s van Everlast uit 2000.

Green’s Arista-carrière was van korte duur, want hij werd na twee albums gedropt vanwege de lage platenverkoop. Zijn eerste album, Cee-Lo Green and His Perfect Imperfections (2002), was sterk in de lijn van verschillende andere Dungeon Family releases, met zuidelijke soul/funk/jazz backings geproduceerd door Green en met optredens van mede Dungeon Fam leden Big Gipp en Backbone. Het album verkocht niet erg goed, maar Green bereikte wat airplay met de single “Closet Freak”.

2004-2008: Tweede soloalbum en formatie van Gnarls BarkleyEdit

Zijn tweede Arista-album, Cee-Lo Green… Is the Soul Machine (2004) bracht een meer vertakt geluid en ging dieper in op zuidelijke rapmuziek. Dit blijkt uit samenwerkingen met “de grootste hip-hop muzikanten aller tijden”, waaronder Ludacris, T.I., en Pharrell Williams. Het album debuteerde en piekte op nummer 2 in de Billboard Top R&B/Hip Hop Album chart. Het kreeg lovende kritieken en werd omschreven als “een van de meest ambitieuze albums die in de afgelopen tijd uit welk genre dan ook is gekomen.”

Samen met DJ Danger Mouse vormde Green een duo genaamd Gnarls Barkley. Green ontmoette Danger Mouse voor het eerst op een evenement van de Universiteit van Georgia. Later werkten ze samen aan de remix van het Danger Mouse en Jemini nummer “What U Sittin’ On?” van het album Ghetto Pop Life, voordat ze weer samenwerkten op het Danger Doom album The Mouse and The Mask uit 2005 op het nummer “Benzie Box”, waar Green het refrein inspreekt.

Gnarls Barkley’s eerste album, St. Elsewhere, werd uitgebracht op 24 april 2006 in het Verenigd Koninkrijk en 2 mei 2006 in de Verenigde Staten. St. Elsewhere kwam de hitlijsten binnen op nummer 1 in het Verenigd Koninkrijk, evenals de eerste single “Crazy”. “Crazy” is de eerste single die in Groot-Brittannië alleen al op basis van de digitale downloadverkoop op nummer 1 komt en wordt door Rolling Stone gerangschikt als het beste nummer van het decennium, waarmee het Green’s meest succesvolle project tot nu toe is. Een tweede album van Gnarls Barkley, getiteld The Odd Couple, werd uitgebracht in maart 2008. De eerste single kwam uit in januari, getiteld “Run (I’m a Natural Disaster)”.

Zien het succes bereikt door Gnarls Barkley, Arista en Legacy bracht een 17-track greatest hits verzameling van nummers van Green, getiteld Closet Freak: The Best of Cee-Lo Green the Soul Machine. Het bevat voornamelijk solo nummers van Green en een aantal Goodie Mob nummers. Green’s nummer “What Part of Forever” werd opgenomen op de soundtrack van The Twilight Saga: Eclipse. In 2008 bracht Green een vertolking uit van de single “Kung Fu Fighting” uit 1974 van de Jamaicaanse zanger Carl Douglas, voor de animatiefilm Kung Fu Panda.

2009-2011: The Lady Killer en toursEdit

Op 14 augustus 2010 bracht Green de single “Fuck You” uit op YouTube, vooruitlopend op zijn geplande soloalbumrelease, als gevolg van het gedeeltelijke lek op 13 april. “Fuck You!” was een onmiddellijke virale hit, met meer dan twee miljoen plays in minder dan een week. Twee weken later, op 1 september, bracht CeeLo een officiële videoclip van het nummer uit op YouTube. “Fuck You” debuteerde op nummer 1 in de Britse hitlijsten, en versloeg daarmee Shame van de onlangs herenigde Robbie Williams en Gary Barlow. Op 1 december 2010 ontving CeeLo vijf Grammy-nominaties voor “Fuck You!”, dat in de Verenigde Staten en Denemarken goud was gecertificeerd. De single bereikte platina status in Canada, Nieuw-Zeeland en het Verenigd Koninkrijk; en multi-platina status in Australië. Er werd een radiovriendelijke versie van het nummer opgenomen, met de titel en de woorden Fuck You! veranderd in Forget You!

In oktober 2010, bracht Green zijn eerste mixtape uit, Stray Bullets. In een interview met Exclaim! zei hij dat zijn album The Lady Killer uit 2010 “…een duidelijker, beknopter, consistenter, conceptueler, volledig album is. Het is een complete gedachte, want het is geschreven om als een partituur te zijn. Het album is bedoeld als een speelfilm, weet je? Ik heb nog nooit eerder een album op die manier benaderd.” Het album werd goud gecertificeerd in het Verenigd Koninkrijk op 6 december 2010.

Green toerde gedurende 2010 en 2011 met een all-female backing band genaamd “Scarlet Fever” (bestaande uit Sharon Aguilar, Brittany Brooks, Theresa Flaminio, en Regina Zernay Roberts), optredens voorTaratata, de BBC, de Late Show met David Letterman, W’s Symmetry Live Concert Series, Saturday Night Live, de Jimmy Kimmel Live! speciale show naar aanleiding van de Academy Awards, en vele andere podia. Green trad ook op met “Forget You”, een gezuiverde versie van zijn hit “Fuck You”, met Gwyneth Paltrow en een aantal poppen geleverd door The Jim Henson Company op de 53e jaarlijkse Grammy Awards, op 13 februari 2011. Zijn optreden was deels een eerbetoon aan Elton John, die een zeer vergelijkbaar kostuum droeg tijdens een Muppet show optreden in 1977. Tijdens de 2011 BRIT Awards twee dagen later, werd Green vergezeld door de Britse zangeres Joelle Bennett in een ander duet van “Fuck You”. Kort daarna werd aangekondigd dat Green Rihanna en J. Cole zou vergezellen op de Noord-Amerikaanse versie van Rihanna’s Loud Tour in de zomer van 2011. Later haakte hij echter af en gaf hij als reden voor zijn terugtrekking zijn drukke werkschema op, waaronder het jureren van The Voice, het schrijven van een nieuw boek en het opnemen van een nieuw album.

Op 14 augustus 2011 verscheen Green op WWE SummerSlam, waar hij “Forget You” en het thema van het evenement, “Bright Lights Bigger City”, ten gehore bracht. Hij trad ook op tijdens de 2011 Billboard Music Awards performance.

CeeLo heruitgebracht zijn album The Lady Killer als een Platinum Edition op 28 november 2011. Het herverpakte album bevatte de oorspronkelijke 16 tracks, waaronder geremixte versies van “Bright Lights Bigger City” (feat. Wiz Khalifa) en “I Want You (Hold on to Love)”, plus een extra track, geschreven door Ross Golan, “Anyway”. De nieuwe track diende als zesde algemene single van het album en eerste Platinum Edition single.

Green nam op en schreef “Language of Love” voor de Sex and the City 2 soundtrack. Halverwege 2010 ging het gerucht dat hij met Alien Ant Farm werkte aan een nummer dat op een album van de band zou komen. Dit werd het jaar daarop bevestigd; de track kwam er echter niet, waarbij Alien Ant Farm-zanger Dryden Mitchell verklaarde dat hij van plan was om een cover van Easy Lover met Green te doen, maar Green heeft zijn partijen nooit opgenomen.

2012-heden: Autobiography and further endeavorsEdit

In maart 2012 trad Green op tijdens een fundraiser voor president Barack Obama, die aanwezig was. Green begon “Fuck You” te zingen met de originele tekst, maar schakelde daarna over op de cleane versie. In september 2012 bracht hij het nummer “I Love Football” uit, op de melodie van “Blitzkrieg Bop” van Ramones. Het werd gekozen door de National Football League als het themalied van Thursday Night Football 2013.

Op 5 februari 2013 bracht Green het nummer “Only You” uit, met Lauriana Mae, een deelneemster aan P. Diddy’s Starmaker. Het zou op Green’s aankomende vierde album komen, met de voorlopige titel Girl Power, maar is uiteindelijk niet op het album verschenen. In dezelfde maand startte Green zijn “CeeLo Green Presents Loberace” concert residency (of simpelweg “Loberace”). De première zou plaatsvinden op 21 februari 2013 in het Planet Hollywood Resort and Casino, maar werd verschoven naar een latere datum vanwege een dodelijke schietpartij op de Las Vegas Strip, waar het resort zich bevindt. Enkele maanden daarna, op 10 september, verscheen Green’s autobiografie Everybody’s Brother.

Van juni tot augustus 2014 toerde Green aan de zijde van Lionel Richie voor zijn Noord-Amerikaanse All the Hits All Night Long-tournee. Green vormde een nieuwe band, de Board Memberz, onder leiding van muzikaal directeur Printz Board en bestaande uit Timothy “Izo” Orindgreff, Lucy Graves, Jazelle Rodriguez, Ashley Dzerigan, Patty A. Miller, en Sojung “Liso” Lee.

In januari 2015, Green bracht een concept mixtape met muziek afgeleid van een verscheidenheid van tv-show themaliedjes, getiteld TV on the Radio. Zijn volgende studioalbum, Heart Blanche, werd uitgebracht op 6 november 2015. De leadsingle, “Robin Williams”, vernoemd naar en opgedragen aan de gelijknamige acteur, werd uitgebracht op 17 juli 2015.

In december 2016 bracht Green een nieuw nummer en video uit, “F**ck Me I’m Famous”, onder het alias Gnarly Davidson. De artiest woonde de 59e Grammy Awards bij in karakter als Gnarly Davidson, waarvoor hij zich kleedde in helemaal goud, compleet met een gezichtsmasker. Een paar dagen later bracht hij nog een nieuw nummer en video uit, getiteld “Jay-Z’s Girl”. Het nummer is een herbewerking van Rick Springfield’s “Jessie’s Girl”, waarbij de tekst is veranderd om over zijn bewondering voor Jay-Z’s vrouw Beyoncé te gaan.

Op 14 juli 2017 trad Green op tijdens de openingsceremonie van de 2017 World Aquatics Championships in Boedapest.