De ex-vrouw van mijn man vernietigt ons huwelijk
Vandaag hebben we een gastbericht van een vrouw die worstelt met de betrokkenheid van de ex van haar man in hun leven. Deze vrouw heeft veel meegemaakt en kan jullie steun gebruiken in de commentaren, vooral als je ooit dit soort situaties hebt meegemaakt. Neem maar mee, gastposter!
Toen ik 30 werd, huurde mijn moeder een helderziende voor mijn feestje. Nu moet je me niet gaan vertellen dat paragnosten de duivel zijn en dat ik naar de hel ga als ik er een zie, enzovoort. Ik weet hoe sommige mensen erover denken. Meer kracht voor jou. Ik voel me alleen niet zo. Ik denk dat het allemaal leuk is, of dat dacht ik toch.
Hoe dan ook, gedurende meer dan twee uur zaten we allemaal rond de tafel met onze kaken op de grond bij wat ze zei. Toen ze bij mij kwam, vertelde ze me dat ik uit de staat zou verhuizen en dat het eerder dan later zou zijn en dat ik weer in contact zou komen met mijn eerste liefde. Ik wist precies over wie ze het had, maar dacht er niet veel bij na. Ik was gelukkig getrouwd, had een lieve kleine jongen en een geweldige stiefzoon en was niet van plan ergens heen te verhuizen.
Flash forward 5 maanden later en daar was hij, mijn eerste liefde. Daar voor mijn neus en zeer geïnteresseerd. Ik had altijd al onopgeloste gevoelens voor hem dus het escaleerde snel. Ik scheidde van mijn man en bijna op de dag af 14 maanden later, verhuisde ik 1000+ mijl ver weg. Geen familie, geen vrienden, nieuwe baan, nieuwe crèche. Ik koos ervoor om alles op te geven voor hem en voor ons. Ik kon het niet helpen, maar de woorden van die helderziende bleven in mijn achterhoofd.
Vanaf het moment dat ik in mijn nieuwe staat landde, was het allesbehalve een droom die uitkwam. Hij had twee kinderen uit zijn vorige huwelijk en een zeer verbitterde en gemene ex-vrouw. Ze belde constant, eiste dit en eiste dat. Altijd sms’en, altijd bellen en de kinderen gebruiken als reden voor haar contact. Het was BS. De vrouw is niet in staat om te leven, in principe. Ze deed er alles aan om de derde persoon in onze relatie te zijn en hij stelde geen grenzen aan haar. Hij dacht dat ze zou proberen de kinderen bij hem weg te houden – maar iedereen om hem heen wist dat dat nooit zou gebeuren, behalve hij.
We maakten voortdurend ruzie. Hij zei dat hij het deed voor de kinderen. Daar ben ik het tot op zekere hoogte mee eens, maar het was veel erger dan dat. Er was geen schema, geen routine, nergens van afhankelijk behalve dat zij er zou zijn om alles wat we planden te verpesten. Mijn zoon en ik zaten voortdurend op de achtergrond van hun zaken. Een van zijn kinderen pestte mijn zoon voortdurend en was erg lichamelijk, hij duwde en sloeg. Mijn zoon was toen 3 jaar. Als ik probeerde hem discipline bij te brengen, werd mijn levenspartner boos op me en vertelde me dat hij ze niet de hele tijd had en dat hij niet het hele weekend wilde besteden aan het straffen van zijn kinderen.
De kinderen waren letterlijk de baas in huis. Ik was getrouwd met iemand met een kind dat zo tegengesteld was aan dit, dat ik geen idee had hoe ik me moest aanpassen. Ik had respect voor volwassenen, liet kinderen niet de baas spelen en had grenzen voor ex-echtgenoten. Er waren bedtijden, klusjes, regels… Er was niets van dat alles in deze situatie.
We gingen in therapie. Ik was bereid alles te doen om deze situatie te helpen. Ik geloof dat counseling moeilijk voor hem was/is. Hij heeft niet dezelfde opvattingen als de consulent. Hij gelooft niet dat je je echtgenoot voor je kinderen laat gaan. (Ja, ik weet dat er uitzonderingen op deze regel zijn – soms moeten kinderen voor gaan, maar toch.)
Het hielp/helpt voor korte periodes, maar het eindigt altijd weer met hoe het was/is. Zijn ex deed alles wat ze kon om ervoor te zorgen dat die kinderen me niet aardig vonden. Ze vertelde hen dat ze niet naar mij hoefden te luisteren, dat hun vader meer van mijn zoon hield dan van zijn eigen kinderen, de lijst ging maar door en door. Wat ik ook deed, het was een constante strijd en hij deed niets om dat te bestrijden of de situatie te helpen.
Bij een bepaalde gelegenheid nam ik zijn dochter mee voor een meidendag, manicure, pedicure, lunch. Toen ze die avond naar haar moeder ging, brak de hel los. Blijkbaar had ze gepland een meisjesavond met haar om dat te doen en ik had duidelijk RUINED haar leven. Noch mijn partner noch ik hadden enig idee van wat haar plannen waren, maar dat maakte niet uit. Ze belde zijn moeder en raasde en tierde over hoe ik hun avond had verpest en hoe verschrikkelijk ik was. In plaats van dat hij voor me opkwam, zei hij haar dat we haar de volgende keer zouden vragen of het goed was. Ik weet nog dat ik daar stond…stomverbaasd. Hij ontweek alles. De hele tijd. Ik herinner me een keer dat ze de tuin in reed en uit haar raam schreeuwde dat ik een hoer was. De buren waren allemaal buiten en je kon een speld horen vallen. Ze bleef maar tieren en tieren en maar doorgaan. Hij deed niets. Hij werd boos op mij omdat ik buiten was toen zij kwam. Ik was daar en had haar tegen me in het harnas gejaagd. Ja, je kunt nu met je ogen knipperen. Dat is gebeurd. Ik mocht ze niet ophalen of afzetten, schoolevenementen waren altijd een probleem. Ik ging er altijd heen, ik heb er nooit een gemist. Ik was bij elke wedstrijd, waar ze overigens NOOIT heen ging, maar het werd altijd gevolgd door een telefoontje van haar naar hem (of een sms’je) over dat ik er niet mocht zijn en dat het mijn kinderen niet zijn. Hij werd dan boos en reageerde zich op mij af. Ze belde voor een bepaald evenement en vertelde hem dat ik niet kon gaan. Dat “de kinderen” me daar niet wilden hebben. In plaats van tegen haar in te gaan en haar te zeggen dat ze kon oprotten of iets dergelijks, gingen we gewoon niet. Uiteindelijk heb ik het gewoon opgegeven. Ik stopte met interactie, praten, vragen. Of ik werd toch genegeerd of het zou een ruzie tussen hem en mij veroorzaken als ik zei hoe respectloos het was dat kinderen een volwassene zo behandelen. Ik heb letterlijk ALLES geprobeerd wat de therapeut voorstelde. Het maakte niets uit. Ik begrijp dat ze klem zitten tussen hun moeder en de nieuwe vriendin van hun vader, maar respectloos en onbeleefd zijn is gewoon nooit goed.
Flash forward 4 jaar. Ik had er eindelijk genoeg van. Ik pakte mijn zoon in en verhuisde. Hij huilde en ging door, maar ik wist dat de dingen op een dood punt stonden. Ik had al eerder gedreigd te vertrekken, maar deze keer was het anders. We spraken af dat we het zouden proberen op te lossen… maar je kunt je voorstellen hoe dat afloopt. Nu ik weg ben, doet ze alsof ze weer zijn vrouw is. Zijn telefoon gaat constant over als we samen zijn en als hij niet opneemt, beginnen de sms’jes. Hij annuleert onze plannen 8/10 keer als ze belt en hem vertelt dat hij de kinderen mee moet nemen, waaronder ons jubileumweekend toen ze plotseling een “conferentie” had waar ze naartoe moest.
De gedragsproblemen zijn vertienvoudigd met een van zijn kinderen en nu gebruikt ze dat om te krijgen wat ze van hem wil. Het is vreselijk om te zien hoe de man van wie je houdt volledig gemanipuleerd wordt, maar het heeft ook het leven uit me gezogen. Het drama en de tegenstrijdigheid van alles, behalve dat ze een lastpak is, heeft me onherkenbaar gemaakt. Ik mis het lachen. Ik mis het ontspannen zijn en ik ben boos omdat ik alles heb opgegeven voor een man die door zijn ex wordt geregeerd.
Wauw, dat is een moeilijke situatie. Laat deze poster alsjeblieft wat empathie en steun achter in de comments. Hoewel het niet precies de situatie is, kun je Co-ouderschap met een Toxische Ex lezen. En tot we elkaar weerzien, blijf ik, De Blogapist Die Zegt Dat Er Hier Geen Makkelijke Antwoorden Zijn.
—-
Bestel Dr. Rodman’s nieuwste boek, 52 E-mails to Transform Your Marriage en bestel haar eerste boek: Hoe praat je met je kinderen over je scheiding: Gezonde, effectieve communicatietechnieken voor je veranderende gezin
Deze blog is niet bedoeld als medisch advies of diagnose en mag op geen enkele manier een consult bij een medisch professional vervangen. Als u dit advies uitprobeert en het werkt niet voor u, kunt u mij niet aanklagen. Dit is slechts mijn mening, gebaseerd op mijn achtergrond, opleiding en ervaring als therapeut en persoon