Oligoclonal Banding, Serum and Cerebrospinal Fluid
Większość klinicznego zainteresowania elektroforezą płynu mózgowo-rdzeniowego skupia się na regionie γ. Prążki oligoklonalne są wieloma wyraźnymi prążkami w strefie γ wzoru płynu mózgowo-rdzeniowego, które nie są obecne w surowicy. Te pasma we wzorze płynu mózgowo-rdzeniowego są wytwarzane przez ograniczoną liczbę klonów komórek immunokompetentnych, z których każdy wytwarza IgG o własnej swoistości. Ponad 90% pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wykazuje prążki oligoklonalne w pewnym okresie w przebiegu choroby.
Występowanie prążków oligoklonalnych w płynie mózgowo-rdzeniowym pacjentów ze stwardnieniem rozsianym nie koreluje z aktywnością procesu demielinizacji. Prążki oligoklonalne mogą być obecne nawet wtedy, gdy poziom CSF IgG jest prawidłowy.
Około 2% do 3% klinicznie potwierdzonych pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wykazuje niewielkie lub żadne dowody obecności prążków oligoklonalnych w płynie mózgowo-rdzeniowym; jednak prążki oligoklonalne mogą się rozwijać w miarę postępu choroby.
Zwiększona produkcja IgG przez ośrodkowy układ nerwowy nie jest specyficzna dla stwardnienia rozsianego, ale jest wskaźnikiem przewlekłego zapalenia nerwów. Prążki oligoklonalne w płynie mózgowo-rdzeniowym były zgłaszane w przypadkach neurosyfilisu, ostrego bakteryjnego lub wirusowego zapalenia opon mózgowych, postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii, podostrego stwardniającego zapalenia mózgu, postępującego różyczkowego zapalenia mózgu, zapalenia wielonerwowego, zapalenia nerwu wzrokowego, trypanosomiozy i innych chorób zakaźnych lub autoimmunologicznych.
Wzór pasma oligoklonalnego ulega zatarciu, gdy towarzysząca reakcja zapalna powoduje zwiększony wyciek białek osocza do płynu mózgowo-rdzeniowego. Jeśli stężenie białka w CSF wynosi >200 mg/dl, nawet wysoka produkcja immunoglobulin w ośrodkowym układzie nerwowym może zostać przesłonięta przez obecność białek osocza.
Ponieważ 80% prawidłowych białek CSF pochodzi z surowicy, pacjenci z białkami monoklonalnymi w surowicy mogą mieć również odpowiadające im pasma w CSF. Ponadto, pasma oligoklonalne w surowicy są obecne u niektórych pacjentów z chorobą Hodgkina i u do 5% normalnych osób. Dlatego nie można interpretować wzorów elektroforetycznych płynu mózgowo-rdzeniowego bez odpowiadających im wzorów w surowicy.
.