Uodpornienie na grypę: Żywa czy inaktywowana?
Subskrybuj
Click Here to Manage Email Alerts
Kliknij tutaj, aby zarządzać alertami e-mail
Powrót do Healio
Back to Healio
Immuncjacja szczepionką przeciwko grypie pozostaje pojedynczym najskuteczniejszym działaniem zmniejszającym ryzyko infekcji i choroby wywołanej wirusem grypy.
Od 2010 r. zalecenia CDC obejmują szczepienia przeciwko grypie dla wszystkich niemowląt i dzieci w wieku co najmniej 6 miesięcy. Szczepy influenzawirusów zawarte w szczepionkach w tym sezonie nie uległy zmianie w stosunku do sezonu 2010-2011. Szczepionka zawiera dwa podtypy grypy typu A (H1N1 i H3N2) oraz jeden podtyp grypy typu B. Szczepionki zawierające te szczepy są dostępne jako kilka różnych produktów od kilku producentów. Produkty te różnią się również sposobem podawania – wstrzyknięcie domięśniowe i rozpylenie donosowe. W tym roku dostępny jest nowy produkt podawany śródskórnie (Fluzone Intradermal, Sanofi-Pasteur), ale jest on oznaczony przez FDA dla pacjentów w wieku od 18 do 64 lat.
Raporty CDC i AAP dotyczące stosowania szczepionki przeciwko grypie w sezonie 2011-2012 nie wskazują na preferencje dotyczące skuteczności trójwartościowej szczepionki inaktywowanej lub żywej szczepionki przeciwko grypie (FluMist, MedImmune), chociaż wskazania do stosowania szczepionek TIV i LAIV różnią się w zależności od wieku, obecności podstawowych schorzeń i innych czynników. Niektóre dane porównawcze dotyczące skuteczności są dostępne z badań klinicznych.
W niedawno opublikowanej metaanalizie Osterholm i współpracownicy dokonali przeglądu opublikowanej literatury od 1967 roku do początku 2011 roku w zakresie badań kontrolowanych i obserwacyjnych oceniających skuteczność szczepionki przeciwko grypie u dzieci i dorosłych, u których chorobę grypową udokumentowano na podstawie hodowli lub reakcji łańcuchowej polimerazy z odwrotną transkrypcją (RT-PCR). Badacze ci stosowali bardziej rygorystyczne kryteria dokumentowania zakażenia i skuteczności szczepionki (hodowla lub RT-PCR) w porównaniu z innymi badaniami, w których stosowano badania serologiczne, krytykowane za zmniejszoną czułość w rozpoznawaniu zakażenia grypą.Do analizy wybrano 31 badań (17 badań kontrolowanych i 14 badań obserwacyjnych). W sześciu badaniach z ośmiu sezonów grypowych oceniano szczepionkę LAIV u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 7 lat, a mediana skuteczności szczepionki wynosiła 78%.
Nie znaleziono badań spełniających kryteria włączenia do metaanalizy, ani dla dzieci w wieku od 2 do 17 lat, ani dla dorosłych w wieku co najmniej 65 lat w przypadku TIV, ani dla LAIV w przypadku dzieci w wieku od 8 do 17 lat. Skuteczność szczepionki we wszystkich ocenianych badaniach była największa w przypadku LAIV u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 7 lat.
Względnie niewiele badań kontrolowanych bezpośrednio porównywało TIV z LAIV u dzieci. W oświadczeniu AAP dotyczącym zapobiegania i kontroli grypy w sezonie 2011-2012 stwierdzono, że skuteczność szczepionki przeciwko grypie różni się w zależności od wieku pacjenta. W raporcie CDC na temat grypy stwierdzono, że bezpośrednie dane porównawcze dotyczące TIV i LAIV są ograniczone i niewystarczające do określenia, czy TIV lub LAIV jest bardziej skuteczna w pewnych warunkach lub populacjach.
Belshe i współpracownicy porównali TIV z LAIV u niemowląt i dzieci w wieku od 6 do 59 miesięcy (n=7 852) bez niedawnego epizodu świszczącego oddechu (w ciągu 42 dni od przyjęcia do badania) lub ciężkiej astmy w randomizowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą w sezonie 2004-2005. Pierwszorzędowym punktem końcowym była skuteczność szczepionki w zapobieganiu chorobie grypopodobnej potwierdzonej hodowlami. U dzieci otrzymujących LAIV wystąpiło o 54,9% mniej przypadków grypy w porównaniu z dziećmi otrzymującymi TIV (odpowiednio 153 przypadki vs. 338 przypadków; P<.001). Największą skuteczność LAIV wykazano w przypadku dobrze dobranych antygenowo wirusów i wirusów przeniesionych. Ogólnie rzecz biorąc, nie było istotnej różnicy w występowaniu świszczącego oddechu o znaczeniu medycznym pomiędzy obiema grupami.
Jednakże wykazano zwiększone ryzyko wystąpienia medycznie istotnego świszczącego oddechu (w ciągu 42 dni od szczepienia) u niemowląt w wieku poniżej 12 miesięcy, które otrzymały LAIV. Odsetek hospitalizacji z jakiejkolwiek przyczyny był również wyższy u niemowląt w wieku poniżej 12 miesięcy, które otrzymały LAIV. W kilku innych badaniach porównawczych wykazano większą skuteczność szczepionki LAIV niż TIV u niemowląt i dzieci, chociaż w badaniach tych oceniano dzieci z innymi schorzeniami, takimi jak astma lub nawracające zakażenia dróg oddechowych.
Różnice w szczepionkach
Większość szczepionek przeciwko grypie stosowanych w populacji pediatrycznej jest dostępna w postaci TIV. Te szczepionki nie zawierają żywego wirusa. W przeciwieństwie do nich jeden produkt zawiera żywy atenuowany wirus, LAIV. Szczepionki TIV różnią się wskazaniami FDA dotyczącymi wieku, przy czym jeden produkt jest przeznaczony do stosowania u dzieci w wieku co najmniej 6 miesięcy (Fluzone). Szczepionka LAIV jest przeznaczona do stosowania u osób w wieku od 2 do 49 lat.
Poza składem wirusowym (tj. wirus inaktywowany vs. wirus żywy), istotnym rozróżnieniem pomiędzy szczepionkami TIV i LAIV jest wskazanie na etykiecie. Szczepionki TIV są przeznaczone do stosowania u niemowląt i dzieci w wieku co najmniej 6 miesięcy (w zależności od produktu), w tym dzieci z chorobami podstawowymi, takimi jak choroby płuc i serca. Szczepionka LAIV jest przeznaczona do stosowania wyłącznie u zdrowych dzieci w wieku co najmniej 2 lat.Bardziej szczegółowo, szczepionki LAIV nie należy podawać następującym osobom:
- Dzieci z przewlekłymi schorzeniami płuc (w tym astmą), serca, metabolicznymi (w tym cukrzycą), nerwowo-mięśniowymi/neurorozwojowymi lub nerek oraz hemoglobinopatiami;
- Dzieci z niedoborami odporności lub dzieci otrzymujące terapie immunosupresyjne;
- Ciężarne kobiety;
- Dzieci otrzymujące salicylany (w tym aspirynę);
- Dzieci z obfitym zatkaniem nosa;
- Dzieci, które otrzymały inne szczepionki zawierające żywe wirusy w ciągu ostatnich 4 tygodni (chociaż szczepionki zawierające żywe wirusy mogą być podawane tego samego dnia co LAIV); oraz
- Dzieci w wieku od 24 do 59 miesięcy z epizodami świszczącego oddechu w wywiadzie (tzn. jeśli odpowiedź na następujące pytanie brzmi Tak:Czy w ciągu ostatnich 12 miesięcy pracownik służby zdrowia kiedykolwiek powiedział ci, że twoje dziecko ma świszczący oddech?).
Dodatkową różnicą w szczepionkach przeciwko grypie, która może być istotna dla niektórych rodziców lub opiekunów jest zawartość tiomersalu. Żadna z jednorazowych szczepionek przeciwko grypie (TIV i LAIV) nie zawiera tiomersalu. Tylko wielodawkowe szczepionki TIV, w tym Fluzone, Fluvirin (Novartis Vaccinesand Diagnostics Limited) i Afluria (CSL Limited) zawierają tiomersal.
Edward A. Bell, PharmD, BCPS, jest profesorem nauk klinicznych wDrake University College of Pharmacy, Blank Childrens Hospital, w DesMoines, Iowa. Bell jest również członkiem Rady Redakcyjnej Infectious Diseases inChildren. Ujawnienie informacji: Dr Bell nie zgłasza żadnych istotnych ujawnień finansowych.
 |
Śledź PediatricSuperSite.com na Twitterze. |
Subskrybuj
Click Here to Manage Email Alerts
Kliknij tutaj, aby zarządzać alertami e-mail
Powrót do Healio
Powrót do Healio
.